در ادامه این یادداشت می‌خوانیم:

وقتی وارد پادگان دوکوهه شدم و حسینیه بازسازی شده حاج همت را دیدم گویی دنیا بر سرم خراب شد. این چه بازسازی  سقف است که اثری از حسینیه حاج همت به جای نگذاشته است. این  ساختمان‌ها هویت تاریخ ما محسوب می‌شوند و ساختمان‌ها و حسینیه خراب شده را فقط  یک آدم ظاهر بین خرابه می‌بیند اما باطن این خرابه‌ها، تاریخ جنگ را نشان می‌دهد. مثلا اگر بگویند که تخت جمشید تخریب شده و آن را  بازسازی کنیم، این سخن مضحک به نظر می‌رسد چون خرابه‌های تخت جمشید ما را یاد اسکندر مقدونی می‌اندازد که این بنا را به آتش کشید و درس عبرتی برایمان است که دیگر نگذاریم مشابه این داستانها برای کشورمان تکرار شود. حال چه شده که بازسازی  حسینیه حاج همت به بهانه ریزش سقف و رفاه زائران و ...  مشکلی  ایجاد نمی‌کند.

دوکوهه یک منطقه توریستی نیست که زائر به دنبال دیدن زیبایی‌های ظاهری این مکان به اینجا آمده باشد و در اینجا به دنبال امکانات رفاهی کامل باشد که اینقدر به زیباسازی این مکان توجه می‌کنیم. زائر اینجا به دنبال هتل حاج همت نمی‌گردد،بلکه به دنبال حسینیه حاج همت می‌گردد، حسینیه‌ای ساده با یک سقف ساده و چند ستون که محل مناجات شهدا بوده و هنوز بوی حاج همت را از آن استشمام کند و صدای نجوای شهدا را از دیوارها و ستون‌های  آن حسینیه بشنود. براستی چرا فکر می‌کنید بدون درک ظواهر اصلی این ساختمان‌ها با همان حس و حال و سختی‌ها،زائر می‌تواند آنچه که اینجا بوده  درک کند. بعد  فریاد واویلا سرمی دهیم که چرا زائر، دوکوهه را صرفا به عنوان یک استراحتگاه می‌بیند و قداست اینجا مانند بقیه مناطق عملیاتی حفظ نمی‌شود.

حسینیه حاج همت جایی نیست که وقتی در حال بازسازی سقفش ناگهان تصمیم بگیرید زیباترش کنید و در سقفش لامپ هالوژن بزنید  و زیباترش کنید یا دیوارش را بلندتر کنید یا در و پنجره و حوضش را کمی  جابجا کنید چون دکوراسیون حسینیه اینگونه زیباتر می‌شود.اینجا حسینیه حاج همت است. درست است که پنجره‌هایش بالا بود  و نورگیر نبود  ولی به خدا سوگند نوری که در اینجا دلها را روشن می‌کرد و جلا می‌داد نور آفتاب پنجره‌ها نبود.

مرمت آثار دفاع مقدس امری طبیعی است اما سوال اینجاست  مرمت یا بازسازی ؟ و در بازسازی این آثار تا چه اندازه می‌توان آثار به جای مانده از جنگ را به همان سبک و سیاق باقی گذاشت؟در همه جای دنیا بخشی از آثار به جای مانده از جنگ باقی گذاشته می‌شود تا روایتگر تاریخ کشور باشد. هنوز ساختمان ترویج صنعتی شهر هیروشیما و تنها بازمانده حمله اتمی آمریکا در شهر باقی مانده تا یاد کشته شدگان بمباران از خاطر مردم به فراموشی سپرده نشود. چرا با دست خود بخشی از حافظه تاریخ دفاع مقدسی را از بین ببریم که در دنیا بی‌نظیر بود.

اگر قرار است که فقط به فکر کمیت بازدید از مناطق یادمانی و تعدد زائران باشیم و دوکوهه و سایر مناطق را تبدیل به مناطقی با رفاه کامل برای جذب بیشتر زائر کنیم، نمی‌توانیم به کیفیت بپردازیم و پیام شهدا را به صورت صحیح منتقل کنیم.

درست است که جوانان،زمان و رزمندگان  را ندیدند ولی بوی شهدا را از همین در و دیوارهای ساده  حسینیه حاج همت حس می‌کردند و حالا شهدا را از شما طلب می‌کنند.