درحالی‌که تعدادی خودروی حامل زائران ایرانی در ایستگاه پمپ‌بنزین مستقرشده بود، یک دستگاه کامیون بمب‌گذاری‌شده در عملیاتی انتحاری منفجر شد که پر تلفات‌ترین عملیات تروریستی در یک ماه اخیر گزارش‌شده است.[1]

در این فاجعه خون‌بار، بیش از 60 نفر از هم‌وطنان، به درجه رفیع شهادت نائل شدند.[2]

صبح جمعه پنجم آذر ۹۵، دو قطار مسافربری تبریز به مشهد و سمنان به مشهد در ایستگاه هفت‌خوان دامغان ـ سمنان به یکدیگر برخورد کردند که متأسفانه در این حادثه تعدادی از هم‌وطنان کشته شدند.[3]

مسئولان تعداد کشته‌شدگان این حادثه را بیش از 40 نفر اعلام کردند.[4]

درواقع در دو روز متوالی، بیش از 100 نفر از هم‌وطنان خود را از دست دادیم، گروه بعد از زیارت اربعین حسینی به فیض شهادت رسیدند و گروه دیگر، در آرزوی زیارت حرم امن رضوی، به دلیل بی مدیریتی و بی‌کفایتی مسئولان در آتش واگن‌های قطار سوختند و دراین‌بین، مسؤولین تنها به دنبال این بودند که بگویند خطای انسانی بوده و هیچ‌کس هم نگران نباشد چون همه آسیب دیدگان و کشته‌شده‌ها بیمه هستند.

اما خبر دیگر امروز صبح در رسانه‌ها منتشر شد؛ خبری که باعث به فکر فرورفتن افکار عمومی و خانواده‌های داغدار در ایران شد، "دولت برزیل روز سه‌شنبه در پی سقوط هواپیمای حامل بازیکنان فوتبال این کشور در کلمبیا سه روز عزای عمومی اعلام کرد.

صبح روز سه‌شنبه هواپیمای برزیلی که حامل بازیکنان فوتبال بود در کلمبیا سقوط کرد و در پی این حادثه 76 نفر جان خود را از دست دادند.

"میشل تأمر" رئیس‌جمهور برزیل دستور این عزای عمومی را صادر کرده است."[5]

حال سؤال خانواده‌های داغدار و مردم ایران اسلامی از کابینه دولت تدبیر و شخص رئیس‌جمهور این است: آیا شهدای حمله تروریستی حله و کشته‌شدگان فاجعه قطار ایستگاه هفت‌خوان، ارزش یک روز عزای عمومی را نداشتند؟


نظر شما درباره عدم اعلام عزای عمومی و بی‌توجهی دولت نسبت به این فجایع خون‌بار چیست؟