به گزارش مشرق، در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه فرانسه، روز یکشنبه فرانسوا فیون با کسب 67 درصد آرا شکست قاطعی را بر آلن ژوپه تحمیل کرد. تا دو هفته پیش کسب پیروزی برای فرد شکست خورده، آشکار به نظر می رسید. تا مدت ها این فکر وجود داشت که ژوپه، نخست وزیر سابق دوران ژاک شیراک، در دور دوم در برابر همه پیشتازان، پیروز خواهد شد. این فکر با تزلزل فیون، نخست وزیر سابق دوران سارکوزی، در دور اول تقویت شده بود. او 44 درصد آرا را به دست آورد در حالی که سارکوزی با رسیدن به 20 درصد آرا دوران فعالیت سیاسی خود را پایان یافته دید.
برای بسیاری از ناظران که رای گیری برکسیت را در ماه ژوئن و پیروزی ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در اوایل ماه دیده بودند، استناد به نظرسنجی هایی که فیون را حائز یک سوم آرا در دور دوم می دانستند، اشتباه بود. چرا که بسیاری از رای دهندگان تنها چند روز قبل از رای گیری تصمیم خود را گرفته بودند. رسانه های اجتماعی نیز دوباره با رسیدن به نقشی کلیدی اعتبار خود را نشان دادند. در آخرین مناظره پیش از رای گیری، فیون خود را یک جایگزین معتبر برای ژوپه و سارکوزی معرفی کرد.
اما سوال بزرگ اینجاست که با میزان محبوبیت رئیس جمهور فعلی، فرانسوا اولاند (کمتر از 5 درصد و پایین ترین میزان محبوبیت ثبت شده برای رئیس جمهوری فرانسه) آیا فیون می تواند رهبر جبهه ملی راست افراطی یعنی مارین لوپن را در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری می 2017 شکست دهد؟ ژوپه یک ماهیت چپ نرم داشت که جایگزینی برای رای دهندگان در برابر لوپن به حساب می آمد. فیون بیشتر از ژوپه به سمت راست متمایل است به این معنی که رای دهندگان جناح چپ ممکن است تفاوت زیادی بین او و لوپن نبینند و خواستار حضور نامزد سومی از مرکز چپ در این نزاع باشند.
امانوئل ماکرون اینجا می تواند خود را به عنوان یک مدعی نشان دهد که گفته رقابت خواهد کرد اما حاضر نیست در ماه ژانویه به عنوان نامزد اصلی احزاب سوسیالیست بایستد. بدون حمایت احزاب اصلی چه بر سر او خواهد آمد؟ به نظر بعید است ماکرون قادر به جمع آوری حمایت لازم برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری شود (در حال حاضر او فقط 14 درصد حامی دارد). به عنوان یک بانکدار که تبدیل به وزیر اقتصاد اصلاح طلب اولاند شد، ماکرون هدفی ایده آل برای شعارهای ضدنخبگان و ضداروپایی لوپن است.
فراتر از ماکرون، جناح چپ در تلاش است تا به یک نامزد قابل قبول دست پیدا کند. انتظار می رود مانوئل والس، نخست وزیر فعلی نیز این هفته کاندیداتوری خود را اعلام کند. اما او با 9 درصدی که از طریق نظرسنجی ها به دست آورده فقط یک حاشیه برای انتخابات است. تنها برگ برنده چپ ها، گزینه چپ افراطی، ژان لوک ملانشون است که 13 درصد آرا را می تواند به خود اختصاص دهد.
اگر هیچ نامزدی از جناح چپ نتواند خود را به دور دوم برساند، رای دهندگان دست چپی احتمالا به سمت «اتحاد جمهوری خواهان» خواهند رفت. یعنی درست همان اتفاقی که در سال 2002، زمانی که ژاک شیراک توانست ژان ماری لوپن (پدر لوپن نامزد فعلی راست افراطی) را شکست دهد، به وقوع پیوست. رای دهندگان چپ ژوپه را به فیون ترجیح می دهند اما با وجود سبد رای حداکثر 15 درصدی آنها در دور اول انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه تاثیر آنها در سال 2017 به اندازه سال 2002 نخواهد بود.
پایگاه سیاسی فیون به مردان کاتولیک بازنشسته که قدرت او را در هر دو دور انتخاباتی فراهم کردند، باز می گردد. حامیان فیون به نظر در مخالفت با ازدواج همجنس گرایان متحد هستند و فیون به عنوان یک کاتولیک قسم خورده، نامزد اجتماعی اصلی این طبقه محافظه کار است. از لحاظ جغرافیایی فیون تقریبا در همه جا جز سنگر قدرتمند بوردو ژوپه را شکست داد.
چندین نقطه تفاوت بین فیون و لوپن وجود دارد. برای شروع، فلوریان پیلوپت یکی از نمانیدگان لوپن، آشکارا طرفدار همجنسگراها است هرچند لوپن سعی کرده است که برای از دست ندادن پایگاه قوی اجتماعی روی این مساله مانور ندهد. فیون یک لیبرال اقتصادی است و اغلب او را مارگارت تاچر فرانسه می شناسند درمقابل لوپن طرفدار سیاست های حمایتی دولتی است. در حالی که فیون می خواهد تعداد افراد شاغل در خدمات مدنی دولتی فرانسه را تا 500هزارنفر کاهش دهد، لوپن به دنبال قوی تر کردن این بخش است.
در نهایت لوپن مخالف عضویت فرانسه در اتحادیه اروپا است و می خواهد به دوران فرانک بازگردد در حالی که فیون ترجیح می دهد به عنوان یک نماینده قدرت جهانی در مجامع ملی حضور داشته باشد. فیون نقطه اصلی تکیه مبارزات انتخاباتی خود را طرفداران اروپا قرار خواهد داد. او حتی در دور دوم مناظرات انتخاباتی اعلام کرد که از تشکیل یک دولت منطقه یورو پشتیبانی می کند.
برخلاف ماجرای ترامپ و برکسیت، جبهه ملی در حال حاضر یک هسته قابل پیش بینی از طرفداران، بالغ بر یک چهارم از مردم را در اختیار دارد. ائتلاف راست افراطی فرانسه و رای دهندگان طبقه کارگر و ناراضیان قدیمی نمی توانند این انتخابات را به مانند ایالات متحده و بریتانیا وارد پیچی از هیجان، سرزدگی یا سرپیچی از انتظارات کنند.
فیون به نوبه خود مانند حزبش، می تواند همان مقدار سطح از پشتیبانی را به دست آورد. در حالی که رای خام لوپن به عنوان رای دهندگان اولیه ای که خود را حامیان جبهه ملی معرفی کرده اند حدود 8 درصد است. با توجه به زمینه سیاسی کنونی، فیون به احتمال زیاد در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ماه می در برابر لوپن قرار خواهد گرفت. نظرسنجی ها پس از برتری فیون، پشتیبانی 26 درصدی از او را نشان دادند در حالی که این عدد برای لوپن 24 درصد بود. پیش بینی می شود که فیون دور دوم را با 67 درصد آرا به نفع خود به پایان ببرد.
ما قبلا نیز در این نقطه بوده ایم. طرح ریزی برای دور دوم باید بر روی «اتحاد جمهوری خواهان» باشد، که ممکن است از بین برود. رای دهندگان جناح چپ ممکن است به خاطر سیاست های اقتصاد لیبرال و محافظه کاری اجتماعی فیون در خانه ماندن را ترجیح دهند. همه این ها در کنار شکست پیش بینی ها و نظرسنجی ها در جاهای دیگر نشان می دهد که امسال هیچ کس نباید روی آنها تا زمانی که رای ها شمارش می شود، حساب باز کند.
برای بسیاری از ناظران که رای گیری برکسیت را در ماه ژوئن و پیروزی ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در اوایل ماه دیده بودند، استناد به نظرسنجی هایی که فیون را حائز یک سوم آرا در دور دوم می دانستند، اشتباه بود. چرا که بسیاری از رای دهندگان تنها چند روز قبل از رای گیری تصمیم خود را گرفته بودند. رسانه های اجتماعی نیز دوباره با رسیدن به نقشی کلیدی اعتبار خود را نشان دادند. در آخرین مناظره پیش از رای گیری، فیون خود را یک جایگزین معتبر برای ژوپه و سارکوزی معرفی کرد.
اما سوال بزرگ اینجاست که با میزان محبوبیت رئیس جمهور فعلی، فرانسوا اولاند (کمتر از 5 درصد و پایین ترین میزان محبوبیت ثبت شده برای رئیس جمهوری فرانسه) آیا فیون می تواند رهبر جبهه ملی راست افراطی یعنی مارین لوپن را در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری می 2017 شکست دهد؟ ژوپه یک ماهیت چپ نرم داشت که جایگزینی برای رای دهندگان در برابر لوپن به حساب می آمد. فیون بیشتر از ژوپه به سمت راست متمایل است به این معنی که رای دهندگان جناح چپ ممکن است تفاوت زیادی بین او و لوپن نبینند و خواستار حضور نامزد سومی از مرکز چپ در این نزاع باشند.
امانوئل ماکرون اینجا می تواند خود را به عنوان یک مدعی نشان دهد که گفته رقابت خواهد کرد اما حاضر نیست در ماه ژانویه به عنوان نامزد اصلی احزاب سوسیالیست بایستد. بدون حمایت احزاب اصلی چه بر سر او خواهد آمد؟ به نظر بعید است ماکرون قادر به جمع آوری حمایت لازم برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری شود (در حال حاضر او فقط 14 درصد حامی دارد). به عنوان یک بانکدار که تبدیل به وزیر اقتصاد اصلاح طلب اولاند شد، ماکرون هدفی ایده آل برای شعارهای ضدنخبگان و ضداروپایی لوپن است.
فراتر از ماکرون، جناح چپ در تلاش است تا به یک نامزد قابل قبول دست پیدا کند. انتظار می رود مانوئل والس، نخست وزیر فعلی نیز این هفته کاندیداتوری خود را اعلام کند. اما او با 9 درصدی که از طریق نظرسنجی ها به دست آورده فقط یک حاشیه برای انتخابات است. تنها برگ برنده چپ ها، گزینه چپ افراطی، ژان لوک ملانشون است که 13 درصد آرا را می تواند به خود اختصاص دهد.
اگر هیچ نامزدی از جناح چپ نتواند خود را به دور دوم برساند، رای دهندگان دست چپی احتمالا به سمت «اتحاد جمهوری خواهان» خواهند رفت. یعنی درست همان اتفاقی که در سال 2002، زمانی که ژاک شیراک توانست ژان ماری لوپن (پدر لوپن نامزد فعلی راست افراطی) را شکست دهد، به وقوع پیوست. رای دهندگان چپ ژوپه را به فیون ترجیح می دهند اما با وجود سبد رای حداکثر 15 درصدی آنها در دور اول انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه تاثیر آنها در سال 2017 به اندازه سال 2002 نخواهد بود.
پایگاه سیاسی فیون به مردان کاتولیک بازنشسته که قدرت او را در هر دو دور انتخاباتی فراهم کردند، باز می گردد. حامیان فیون به نظر در مخالفت با ازدواج همجنس گرایان متحد هستند و فیون به عنوان یک کاتولیک قسم خورده، نامزد اجتماعی اصلی این طبقه محافظه کار است. از لحاظ جغرافیایی فیون تقریبا در همه جا جز سنگر قدرتمند بوردو ژوپه را شکست داد.
چندین نقطه تفاوت بین فیون و لوپن وجود دارد. برای شروع، فلوریان پیلوپت یکی از نمانیدگان لوپن، آشکارا طرفدار همجنسگراها است هرچند لوپن سعی کرده است که برای از دست ندادن پایگاه قوی اجتماعی روی این مساله مانور ندهد. فیون یک لیبرال اقتصادی است و اغلب او را مارگارت تاچر فرانسه می شناسند درمقابل لوپن طرفدار سیاست های حمایتی دولتی است. در حالی که فیون می خواهد تعداد افراد شاغل در خدمات مدنی دولتی فرانسه را تا 500هزارنفر کاهش دهد، لوپن به دنبال قوی تر کردن این بخش است.
در نهایت لوپن مخالف عضویت فرانسه در اتحادیه اروپا است و می خواهد به دوران فرانک بازگردد در حالی که فیون ترجیح می دهد به عنوان یک نماینده قدرت جهانی در مجامع ملی حضور داشته باشد. فیون نقطه اصلی تکیه مبارزات انتخاباتی خود را طرفداران اروپا قرار خواهد داد. او حتی در دور دوم مناظرات انتخاباتی اعلام کرد که از تشکیل یک دولت منطقه یورو پشتیبانی می کند.
برخلاف ماجرای ترامپ و برکسیت، جبهه ملی در حال حاضر یک هسته قابل پیش بینی از طرفداران، بالغ بر یک چهارم از مردم را در اختیار دارد. ائتلاف راست افراطی فرانسه و رای دهندگان طبقه کارگر و ناراضیان قدیمی نمی توانند این انتخابات را به مانند ایالات متحده و بریتانیا وارد پیچی از هیجان، سرزدگی یا سرپیچی از انتظارات کنند.
فیون به نوبه خود مانند حزبش، می تواند همان مقدار سطح از پشتیبانی را به دست آورد. در حالی که رای خام لوپن به عنوان رای دهندگان اولیه ای که خود را حامیان جبهه ملی معرفی کرده اند حدود 8 درصد است. با توجه به زمینه سیاسی کنونی، فیون به احتمال زیاد در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ماه می در برابر لوپن قرار خواهد گرفت. نظرسنجی ها پس از برتری فیون، پشتیبانی 26 درصدی از او را نشان دادند در حالی که این عدد برای لوپن 24 درصد بود. پیش بینی می شود که فیون دور دوم را با 67 درصد آرا به نفع خود به پایان ببرد.
ما قبلا نیز در این نقطه بوده ایم. طرح ریزی برای دور دوم باید بر روی «اتحاد جمهوری خواهان» باشد، که ممکن است از بین برود. رای دهندگان جناح چپ ممکن است به خاطر سیاست های اقتصاد لیبرال و محافظه کاری اجتماعی فیون در خانه ماندن را ترجیح دهند. همه این ها در کنار شکست پیش بینی ها و نظرسنجی ها در جاهای دیگر نشان می دهد که امسال هیچ کس نباید روی آنها تا زمانی که رای ها شمارش می شود، حساب باز کند.
منبع: دیپلماسی ایرانی