در 26 آبان مقاله‌ای با عنوان «ضرورت اصلاح الگوهای معیوب» به قلم آقای محمد درودیان در صفحه «پایداری» منتشر شد که ضمن آن چرایی «ناتوانی ارتش در بازدارندگی عراق از حمله به ایران» و چگونگی «شکل‌گیری باور عمومی جامعه ایران مبنی بر دفاع مردمی در برابر حمله عراق» مطرح و نقش ارتش در روزها و ماه‌های منتهی به جنگ و پس از آن مورد نقد و بررسی قرار گرفت.در انتهای مقاله مذکور «ایران» از صاحب‌نظران دعوت به عمل آورد تا اگر مایل باشند موضوع را مورد نقد مشفقانه قرار داده و برای چاپ برایمان ارسال کنند. متن ذیل پاسخی به قلم آقای «محسن قرهی»  پژوهشگر تاریخ جنگ به شبهات  مطروحه است که عینا منتشر می‌شود.

 

در شماره 6361 مورخ 26/8/95 در صفحه 16 مطلبی با عنوان نقدی بر چرایی و چگونگی نادیده گرفتن نقش ارتش در دوران دفاع مقدس به قلم برادر ارجمندم آقای محمد درودیان چاپ شده بود و در انتهای آن روزنامه ایران خواستار نقد مقاله موصوف شده بود. اینجانب که افتخار حضور بیش از 83 ماه در مناطق جنگی جنوب و غرب و شمالغرب میهن اسلامی را در معیت ارتش جمهوری اسلامی ایران داشته‌ام چند کلامی را در خصوص موارد ذکر شده بیان می‌دارم که امیدوارم موجب روشنگری بخشی از ابهامات موجود که آقای درودیان به آن اشاره کرده‌اند باشد.

 

 با بررسی و تعمق در مجموعه پیام‌ها و سخنرانی‌های امام خمینی(ره) در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به نقش بی‌بدیل ایشان در خصوص ارتش و نگاه مشفقانه و هدایت گونه به آن کاملاً مشهود است. ایشان همواره با دیده احترام ارتش را خطاب قرار می‌دهند از جمله: «من از ارتش محترم ایران سپاسگزارم، ... دست خود را به سوی نیروهای زمینی، هوایی و دریایی وفادار به اسلام و وطن دراز می‌کنم... ای سربازان غیور که برای وطن و کشور خود فداکاری می‌کنید... بر گویندگان و نویسندگان است که در روشن شدن افکار برادران نظامی خود هر چه بیشتر کوشا باشند و ملت ایران به آنان احترام گذارده، آنان برادران ما هستند...». (از پیام امام خمینی(ره) به طلاب و دانشجویان سراسر کشور در 16/7/1357 صحیفه نور جلد دوم) این یک نمونه از ده‌ها نمونه پیام‌های امام راحل در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است که در آن ارتش را خطاب قرار داده‌اند. به نظر می‌رسد علت اصلی بی‌اعتمادی و باور عمومی نسبت به ارتش نتیجه شعارهایی بود که توسط گروهک‌های معاند و ضد انقلاب که هنوز ماهیت اصلی‌شان افشا نشده بود و در آن مقطع شعار انحلال ارتش را سر می‌دادند ایجاد شده بود. آنان ارتش را که تنها بازوی مسلح نظام نوپای اسلامی بود مانع جدی در تحقق اهداف شیطانی‌شان می‌دیدند و می‌خواستند از فضای هیجانی ایجاد شده استفاده کرده و موجبات فروپاشی ارتش را فراهم کنند اما دید نافذ و عمیق رهبر انقلاب که از ارتباط با بدنه انقلابی ارتش و ارتشیان انقلابی و مذهبی بهره‌مند بود و مشاوران امین نظامی که در اطراف ایشان حضور داشتند مانند مرحوم سرلشکر سلیمی و دیگران خطر این اقدام را خیلی زود متوجه شده و با اعلام روز 29 فروردین در سال 58 به‌عنوان روز ارتش این توطئه را خنثی کرد و برای همیشه این دسیسه دشمنان ایران اسلامی را به تاریخ سپرد.

 

ضربه‌هایی که خواسته و ناخواسته توسط دشمنان و دوستان ناآگاه بر پیکر ارتش در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وارد شد ازجمله (کاهش مدت خدمت سربازی به یکسال، کاهش نیروی انسانی ارتش، انتقال کارکنان پایور بدون در نظر گرفتن تخصص و رسته نظامی آنان به مناطق دیگر، دخالت افراد غیر مسئول در امور نظامی، انتصابات نابجا در ارتش، شیوع بی‌انضباطی توسط هواداران گروهک‌ها در ارتش و...) نباید از دید تحلیلگران دور بماند اینها اقداماتی بود که موجب تضعیف ارتش و روحیه پرسنل آن در قبل شروع جنگ شده بود و به‌طور مسلم درکاهش توان رزمی و تضعیف روحیه آنان نقش به سزایی داشته است. شاید مهم‌ترین پازل این تضعیف توطئه‌ای تحت نام کودتای نقاب بود که به منظور ضربه آخر و کاری به پیکره ارتش و بخصوص نیروی هوایی توسط دشمنان این کشور طراحی و اجرا شد و به نتیجه هم رسید چرا که اقدامات شتاب زده پس از افشای این طرح موجب شد نیروی هوایی ارتش از وجود تعداد زیادی خلبان قابل محروم شود.

 

یکی دیگر از عواملی که موجب این ناهمخوانی شده است متوجه رسانه‌هاست که بدرستی نقش و حضور ارتش را درصحنه‌های دفاع مقدس بیان نکرده و به تصویر نکشیده‌اند و هرچه از رسانه ملی در خصوص جنگ بیان شده فاقد جایگاه ارتش بوده و به مرور زمان این موضوع در ضمیر مخاطبان نهادینه شده است که ارتش نقش آنچنانی که باید و شاید در جنگ نداشته است البته رعایت مسائل امنیتی و تأمینی از سوی ارتش بخصوص در زمان جنگ موجب شده بود که خبرنگاران و عکاسان جنگ در بین نیروهای ارتشی حضور نداشته باشند.

 

ارتش با این همه زخم‌هایی که بر پیکرش وارد شده بود بدون شک نقش خویش را بخوبی و بدرستی در جنگ عراق علیه ایران ایفا کرد. (تقدیم 48 هزار شهید ارتشی که هر کدام متخصص آموزش دیده در حوزه نظامی بودند و به سربازان متجاوز دشمن اجازه پیشروی بیشتر به داخل خاک ایران را ندادند و آنها را مجبور به توقف در مکان‌هایی کردند که خواستشان  نبود. ) صدام برای تصرف آبادان آمده بود نه برای محاصره آن، که پس از تثبیت آنها و زمینگیر کردنشان با پشتوانه و حمایت مردمی و کمک برادران سپاهی با اجرای عملیات ثامن الائمه محاصره آبادان را هم شکستند و تا سوم خردادماه سال 61 آنها را از تمامی مناطق اشغالی در خاک کشورمان به پشت مرزها عقب راندند.

 

اوج رضایتمندی از عملکرد ارتش در صحنه‌های هشت سال دفاع مقدس در جنگ تحمیلی در آخرین پیام امام خمینی رحمت‌الله علیه در 29 فروردین ماه سال 1368 متجلی است که خطاب به نیروهای سه گانه ارتش می‌فرماید: ....‌نیروی زمینی قهرمان که در حقیقت در تمامی حوادث، نوک پیکان حملات ناجوانمردانه دشمنان بوده است. بحق چهره راستین و شکست‌ناپذیر و استوار خویش در دفاع از مرزهای گسترده کشورمان را نشان داد...

 

شجاعت‌ها و رشادت‌های بی‌نظیر نیروی هوایی و هوانیروز و خلبانان دلاور در نفوذ به اعماق خاک دشمن و رویارویی با مدرنترین امکانات اهدایی استکبار به صدامیان و دفاع از حریم هوایی کشور نشانه تعهد، عشق و ایمان به خدا و اسلام و میهن اسلامی است... نیروی دریایی نیز همچون سایر نیروها به حمدالله در آب‌های خلیج فارس و مرزهای آبی کشور در عرصه دفاع مقدس از کشور اسلامی‌مان چون نگینی درخشنده است و بر عرصه کشتی افتخار و صلابت خود استوار ایستاده است. (صحیفه نور جلد 21 صفحه 355)