كمي از چگونگي همراهي‌تان با شهيد برايمان بگوييد. زمان آشنايي ايشان پاسدار بودند؟
چطور شد براي دفاع از حرم راهي شدند؟ شما چه نظري در اين خصوص داشتيد؟
همسرم مدت‌ها پيش پيگير رفتن به سوريه بود. چون مسئول آموزشي بود، به او اجازه رفتن نمي‌دادند. مي‌گفتند اينجا به شما نياز داريم و جايگزين مناسبي هم نداريم. بسياري از رزمندگان مدافع حرم تحت نظر ايشان دوره و تخصص‌هاي لازم را ديده بودند. يك بار حسين خيلي عصبي و ناراحت به خانه آمد خيلي كم پيش مي‌آمد كه ناراحتي‌اش را به خانه بياورد، گفت كه فرماندهان به او اجازه نمي‌دهند به سوريه برود. كمي بعد وقتي يكي از سرداران به ايشان گفته بود كه من صلاح مي‌بينم شما اعزام شويد، حسين پيشاني سردار را بوسيده و گفته بود زمان جنگ بچه بوديم و سن‌مان كم بود پدر و مادرمان اجازه نمي‌دادند، الان هم كه بزرگ شديم و اختيار دست خودمان است شما اجازه نمي‌دهيد. من فرداي قيامت جلوي شما را خواهم گرفت. بعد از اين صحبت ايشان، سردار گفته بودند موردي ندارد همين يك بار برويد. دوره‌هاي اعزامش 45روزه بود اما همسرم سه ماه در منطقه ماند. من هم نتوانستم مخالفتي كنم، چراكه حسين گفت فرداي قيامت در محضر حضرت زينب (س) خواهم گفت من مي‌خواستم بروم اما همسرم اجازه نداد. بعد گفت خودت بايد به امام حسين(ع)، حضرت زينب(س) و حضرت زهرا(س) جواب بدهي! تو بايد قلباً به من اجازه بدهي و... با شنيدن اين صحبت‌‌ها من هم راضي به رفتنش شدم. عشق ايشان را براي رفتن ديدم. حسين هميشه به ما مي‌گفت دعا كنيم كه با شهادت از دنيا برود. همه رفتني هستيم ولي چه بهتر كه جانمان را براي اهل بيت بدهيم.
همسرم خواب شهادت خودشان را در سوريه ديده بودند كه با يكسري از دوستان سوار موتور هستند و قرار است كه به عمليات بروند. ناگهان دري باز شده و امام خامنه‌اي وارد مي‌شوند. همه بچه‌ها از رهبر مي‌خواهند كه ايشان بر ترك موتور آنها بنشيند، اما رهبري لبخندي مي‌زنند و مي‌گويند كه مي‌خواهم بروم ترك موتور كسي بنشينم كه مي‌خواهد شهيد شود. بعد رهبر جلو آمده و دست روي سر همسرم كشيده و ترك موتور ايشان سوار مي‌شوند و از حسين مي‌خواهند كه حركت كند و موتور رو به آسمان مي‌رود. حسين از خواب پريده و به نماز مي‌ايستد و سجده شكر بر جاي مي‌آورد. پسر‌هايمان هم خواب ديده بودند. پسر كوچكم خواب ديده بود كه شهيد احمد كاظمي به خانه ما آمده و گفته بود آمده‌ام اجازه بگيرم بابا را ببريم، مي‌خواهيم ببريم زيارت كربلا و دو گنبد در آسمان به پسرم نشان داده بوده و گفته بود خدا راضي است شما هم راضي باشيد. همه اين خواب‌ها من را نگران كرد. براي همين يك ختم صلوات 40 روزه برداشتم. دو روز بعد از پايان ختم صلواتم، خبر شهادت حسين را برايمان آوردند. حسين در 14 بهمن سال 1394 آسماني شد.
همسرم در وصيتنامه‌اش خطاب به فرزندانش نوشت: ولايتي باشيد و پيرو خط رهبر، نكند قدمي جلو يا عقب‌تر از ايشان حركت كنيد. همه كارتان با رهبري باشد. خدا را شاكرم كه در زمان امام خميني (ره) ‌به دنيا آمده‌ام و خدا را شاكرم كه در زمان امام خامنه‌اي به وظيفه‌ام عمل مي‌كنم و افتخار من اين است كه در زمان سيد علي به اين شهادت دست پيدا مي‌كنم.
زماني كه حسين بعد از سه ماه حضور در منطقه به خانه آمد، او را نشناختم. همسرم پير و شكسته شده بود. گويي 50، 60 ساله شده باشد. دست بر گردنش انداختم و گريه كردم و گفتم چه كرده‌اند با تو كه چنين پير و شكسته شده‌اي؟ حسين گفت: تازه متوجه شدم كه بعد از عاشورا چه بر سر خانم حضرت زينب(س) آمده است. وقتي حضرت زينب(س) ‌به خانه‌اش بازگشت يك موي سياه در سر ايشان نبود و همسرش ايشان را نشناخته بود. حسين مي‌گفت «دوري از عزيزان و دلتنگي يك طرف و ديدن پيكر دوستانت كه در مقابل چشمانت تكه تكه شده‌اند، طرف ديگر. وقتي مي‌بينم سر ناموس مسلمانانان چه بلاهايي مي‌آيد، وقتي بعد ازعمليات پيكر بچه‌هايي را مي‌بينم كه تحت نظر من آموزش ديده‌اند و حالا سر و دست و پا ندارند برايم سخت است.» وقتي مادر و برادرم حسين را ديدند گفتند ايشان ديگر نمي‌ماند. حسين ديگر متعلق به اين دنيا نيست. حسين مي‌گفت صحنه‌هاي كربلا را به وضوح در منطقه به چشم مي‌توان ديد. آدم مي‌تواند در عرض يك روز پير شود و من اين پير شدن را در همسرم ديدم. نمي‌دانم چه ديدند كه پير شدند.

به نظر شما چه چيزهايي در وجود پدرتان او را به سوي شهادت كشاند؟
چقدر زندگي پدر سبك و سياق جبهه و شهدا را داشت؟
چرا شهادتش را دور از ذهن مي‌ديديد؟
از روزهاي مدافع حرم شدن پدر بگوييد. چه شد كه هواي جهاد راهي‌اش كرد؟
نحوه شهادت پدر...
پدر شما دوران دفاع مقدس را درك كرده بود و امروز شهيد جبهه مقاومت اسلامي است. به نظر شما چه شباهتي بين رزمندگان اين دو دوره از جنگ و جهاد وجود دارد؟
قطعاً كنايه و طعنه‌هاي برخي از مردم به شما هم رسيده است؟
بله، ما هم از زخم‌زبان برخي كه چرايي و لزوم حضور مدافعان حرم را زير سؤال مي‌برند بي‌بهره‌ نمانديم. اما مي‌خواهم از اينجا و از طريق روزنامه جوان پاسخ آنها را بدهم. پدر من خانه و ماشين و وضع مالي خوبي داشت. آنقدر كه نياز مالي نداشت. يك روزي خوب كار كرد تا امروز از آن استفاده كند. اما از آن هم گذشت و رفت. مي‌خواهم يك پيشنهاد بدهم، اينها كه طعنه و كنايه مي‌زنند يك سال فقط يك سال پدرشان را از آنها جدا كنيم و هرچه پول مي‌خواهند به آنها بدهيم آن زمان حال و روزشان را بپرسيم كه چگونه است. وقتي مدرسه از شما مي‌‌خواهد كه پدر فرزندتان به مدرسه برود، وقتي مثل امروز من بخواهي به خواستگاري بروي و در شب خواستگاري تو سراغ پدرت را بگيرند چه حالي مي‌شوي... اميد كه اين افراد ناآگاه هدايت شوند.