سرویس جهان مشرق - انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در 23 آوریل 2017 (3 اردیبهشت 1396) برگزار خواهد شد. اگر هیچکدام از نامزدها پیروز در کسب اکثریت آرا نشوند، دور دوم انتخابات بین دو نفر اول در 7 می 2017 (17 اردیبهشت) برگزار خواهد شد.
«در میان نامزدها، از قدرتمندترین آنها می‌توان به «مارین لوپن»، «امانوئل ماکرون»، و «فرانسوا فیون» اشاره کرد که مارین لوپن در بین همه 14 نامزد انتخاباتی ریاست جمهوری، تا بدین لحظه دارای جایگاه اول در نظرسنجی‌های معتبر است. با این بهانه، به سراغ معرفی فقط نامزدهای پیشتاز انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2017 می‌رویم. همچنین جزییات ذیربط همچون نظرسنجی‌ها بررسی خواهد شد.
مارین لوپن / جبهه ملی فرانسه (FN)
«ماریون آن پرین لوپن» (Marion Anne Perrine Le Pen) مشهور به «مارین لوپن» (Marine Le Pen)، رهبر حزب راستگرای «جبهه ملی» و فعلا اولین شانس در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه است. 49 سال دارد. یک سیاستمدار باتجربه و رهبر جبهه ملی فرانسه از ۱۶ ژانویه ۲۰۱۱ است. حرفه او وکالت است. دختر جوانتر «ژان-ماری لوپن» است که جایگزین پدر در حزب راستگرای «جبهه ملی» شد. لوپن، از سال ۲۰۰۴ تاکنون عضو پارلمان اروپاست. حزب جبهه ملی در ۵ اکتبر ۱۹۷۲ توسط ژان ماری لوپن بنیان گذاشته شد. مارین در سال ۲۰۱۰ نامزد رهبری جبهه ملی فرانسه شد و در کنگره جبهه ملی در منطقه «تور» موفق شد که جانشین ژان-ماری لو پن بشود. در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۱، با کسب ۶۷ درصد آرا (۱۱٬۵۴۶ رای) به عنوان دومین رئیس جبهه ملی برگزیده شد.
تفکرات و مواضع
لوپن، تا حد قابل توجهی از پدر ملی‌گرای خود انعطاف‌پذیرتر توصیف شده است؛ او خواهان کاهش مهاجرت به میزان قابل ملاحظه است، و این در در حالی است که پدرش می‌خواست آن را کلاً متوقف کند. لوپن همچون پدرش، قویا با ازدواج همجنسگرایان، سقط جنین، و عمل اوتانازی مخالف است. توضیح بسیار مهم اینکه که پوپولیسم به جریانی اطلاق می‌گردد که مردم را در مقابل نخبگانی که ناشایست و فاسد می‌داند قرار داده و تعریف می‌کند.
علیه نماز جماعت مسلمانان
سخنرانی مارین لوپن در جریان جلسه‌ای در کمپین درونی حزب در لیون در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۰، موجب بروز جنجال شد. او در آن سخنرانی گفت که ممنوعیت تردد در خیابان‌های عمومی و میدان‌ها در سرتاسر فرانسه در هر جمعه جهت اجرای نماز جماعت مسلمانان مانند اشغال بخش‌هایی از خاک فرانسه است. این که او از جنگ جهانی دوم یاد کرده بود، موجب بروز ادعاهایی در رسانه‌ها و سیاستمداران شد که او قیاس جنجال‌برانگیزی با اشغال فرانسه به دست آلمانی‌ها انجام داده است. برخی رسانه‌ها و سیاسیون اظهارات وی را به شدت مورد انتقاد قرار دادند. گروه‌های اسلامی و اتحادیه حقوق بشر فرانسه از این گفته شکایت کردند. امام سابق مسجد جامع پاریس گفت گرچه قیاس وی پرسش برانگیز و محکوم‌کردنی است، ولی او سؤال درستی پرسیده است.
واکنش شدید به جاسوسی‌های آمریکا
مارین لو پن در واکنشی شدید به جاسوسی‌های آژانس امنیت ملی آمریکا از دولت‌های متوالی در فرانسه اعلام کرد که آمریکا دوست و متحد فرانسه نیست و مقامات فرانسوی باید به خوش‌خدمتی‌های خود به آمریکا پایان دهند. او شنودهای صورت‌گرفته از مقامات و مردم فرانسه را مغایر با امنیت ملی این کشور دانست و الحاق مجدد فرانسه به ناتو در دوران سارکوزی را یک اشتباه بزرگ دانست. از جملات مشهور او در مورد آمریکا می‌توان به این جمله اشاره کرد: »آمریکا قدرتی هژمونیک و سلطه‌جو است که برای گسترش سلطه و نفوذ بر کشور ما دست به هر کاری می‌زند».
«لوئی آلیو» شریک رابطه با لوپن که وکیل، سیاستمدار، و قائم مقام حزب جبهه ملی از سال 2011 است
انتقاد به اتحادیه اروپا
مارین لوپن از منتقدین سرسخت دیپلماسی و سیاست‌های اتحادیه اروپاست و رفتار این اتحادیه در مقابل آمریکا را منفعلانه می‌داند. وی، در مصاحبه با شبکه خبری «راشا تودی» آمریکا را موجب منحرف شدن سیاست خارجی اروپایی‌ها دانست که از آن دست به ورود به قضیه لیبی و سوریه اشاره کرد. او این سوال را مطرح کرد که چرا نباید هیچکدام از دولت‌های اروپایی دارای استقلال رای در مورد صلح سوریه باشند. لوپن، سیاست‌های مداخله‌گرایانه آمریکا که به فرانسه هم تسری یافته را به شدت محکوم کرده و معتقد است که آمریکا همیشه خود را در راس توجه قرار می‌دهد و کسی صدای اروپایی‌ها را نمی‌شنود. لوپن را به معنای واقعی کلمه اگر آمریکاستیز ننامیم، می‌شود کسی نامید که اصلا میانه خوبی با آمریکا ندارد.
حمایت و انتقاد از اسراییل
لوپن که دل خوشی از مسلمانان ندارد و خواهان کاهش جمعیت آنها در فرانسه است، یک بار در مصاحبه با روزنامه هارآرتص چاپ تل‌آویو از موجودیت رژیم صهیونیستی دفاع کرد و ضمن «خانه» دانستن فرانسه برای یهودیان، انتقاد خود از اینکه یهودیان چرا باید از هراس اسلام رادیکال (!) به اسراییل پناه ببرند را اعلام کرد. او در گفتگوی خود حق انتقاد علیه سیاست‌های اسراییل را نیز خواستار شد و از اینکه کسی به خاطر انتقاد از اسراییل به یهودی‌ستیزی محکوم شود انتقاد کرد. همچنین پیشروی شهرک‌های اسراییلی را سیاستی نادرست و اشتباه سیاسی دانست.
خروج از افغانستان
لوپن معتقد است که چرا باید فرانسه با هیمنه‌ای که دارد مانند یک کشور مطیع از آمریکا پیروی کند. او، خواستار خروج نیروهای فرانسه از افغانستان و مستقل عمل کردن همچون فرانسه قدرتمند دوران «شارل دوگل» شده است.
مخالفت با حمله به لیبی و سوریه
لوپن، در سال 2011 با صدور یک بیانیه خواهان عدم مشارکت فرانسه در حمله به لیبی شد و آن را موجب شکل‌گیری رفتارات خشن بعدی و بروز اختلاف و جنگ داخلی در لیبی دانست. او، معتقد بود که مشارکت فرانسه در لیبی به رهبری آمریکا یعنی شکست سیاست خارجی فرانسه در دولت سوسیالیست «نیکلای سارکوزی». وی، پیروی فرانسه از آمریکا را یک خفت برای استقلال کشورش دانست و اخطار داد که متعاقب این اشتباه آمریکا و اروپا، سیلی از مهاجران اهل لیبی روانه کشورش خواهند شد. اخیرا نیز او در گفتگو با شبکه فرانس 24، وضعیت اسفبار امروز لیبی را نتیجه سیاست‌های غلط سارکوزی خوانده است. به باور لوپن، ادامه سیاست‌های غلط سارکوزی که «فرانسوا اولاند» پیش گرفته، موجب شکل‌گیری و تقویت اسلام افراطی در لیبی و سوریه شده است. او حمایت غرب از گروه‌های تروریستی مخالف با اسد در سوریه را یک اشتباه فاجعه‌بار توصیف کرده است.
رقابت در انتخابات ریاست جمهوری
این نامزد انتخاباتی، در آوریل ۲۰۱۱ در فهرست تایم ۱۰۰ که هر ساله توسط مجله تایم انتشار می‌یابد در رتبه ۷۱مین فرد تأثیر گذار سال ۲۰۱۱ میلادی قرار گرفت. لوپن، در آوریل سال ۲۰۱۲ از سوی جبهه ملی فرانسه نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شد و توانست با کسب ۶٬۴۲۱٬۴۲۶ رأی (معادل ۱۷٫۹۰٪ کل آرا) در رتبه سوم قرار گیرد که در تاریخ مبارزات سیاسی جبهه ملی فرانسه تا آن تاریخ بی نظیر بود. در تلاشی دیگر، در ژوئن ۲۰۱۲ از حوزه انتخابیه یازدهم «پادوکاله» وارد کارزار انتخابات مجلس 2012 فرانسه شد که رقابت را با اختلاف حدود ۱۰۰ رأی واگذار کرد و نتوانست به مجلس راه یابد. البته در همین انتخابات دو نماینده از فهرست جبهه ملی فرانسه از دیگر حوزه‌های انتخاباتی به مجلس فرانسه راه یافتند. در هر حال، مارین لوپن امسال با قدرت بسیاری وارد عرصه انتخابات شده و تا بدین لحظه موفق شده که در نظرسنجی‌ها، بیشترین آرای مردمی را به خود اختصاص بدهد. پیش‌بینی می‌شود که اگر سیر اتفاقات به همین شکل پیش برود، لوپن را در میان دو نامزد دور نهایی انتخابات ببینیم.
امانوئل ماکرون / حزب سوسیال لیبرال (EM)
«امانوئل ژان-میشل فردریک ماکرون» (Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron) 40 سال دارد و سیاستمدار و سرمایه‌گذار است او در سال ۲۰۱۴ در کابینه دوم «وال» به عنوان وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال فرانسه منصوب شد. اما در ۳۰ آگوست سال ۲۰۱۶ به منظور رقابت به عنوان یک لیبرال اجتماعی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ استعفا داد. ماکرون، در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶ حضور خود را به عنوان نامزد مستقل در انتخابات اعلام کرد.
اوج فعالیت ماکرون در سال‌های 2006 تا 2009 در حزب سوسیال لیبرال بود. در سال 2012 و در دولت اولاند، به سمت دبیر کلی حزب رسید. وی تحت شعار «حرکت» وارد کارزار انتخاباتی شده و هم‌اکنون سرسخت‌ترین رقیب ماریا لوپن محسوب می‌گردد. در بحث محیط زیست، به تعادل و توازن بین اجبارهای زیست‌محیطی و الزامات اقتصادی باور دارد که آن را در 5 محور قابل تحقق می‌داند: نوع‌آوری، ساده‌سازی، تقویت اثربخشی انرژی و کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی، رقابت‌پذیری انرژی، و فعال بودن در اروپا و جهان.
دیدگاه‌ها
محیط زیست
ماکرون در تابستان 2016 به دفاع از سوخت گازوئیل پرداخت و معتقد بود که از آنجایی که این سوخت در قلب سیاست صنعتی فرانسه جای دارد، نباید مورد تحکم قرار بگیرد. او در حالی این اظهارات را داشت که کمی قبل، به خاطر رسوائی «ماموریت فولکس واگن» به شدت از سوی سایر اافراد حزب متبوعش مورد انتقاد قرار گرفته بود. این سیاستمدار لیبرال فرانسوی، موافق با انرژی هسته‌ای است و این باور را دارد که انرژی هسته‌ای «انتخاب فرانسه و انتخابی برای آینده» است.
وی در سال 2016 پیشنهاد داد که فرانسه باید امنیت ذخایر خود را در اصلی‌ترین مواد اولیه و مواد غذایی تامین نماید و آن هم باید در سه سطح صورت بگیرد: «اقتصاد دَوَرانی» {literal}{{/literal}1{literal}}{/literal} و بازیافت جزییات مواد اولیه در پایان عمر هر محصول؛ تنوع مواد اولیه به جهت مقابله به موقع با خطرات ژئوپلتیک و سپس خلق فضای رقابت‌پذیری؛ به وجود آوردن معادن بزرگ در فرانسه تحت استانداردهای زیست‌محیطی و اجتماعی.
اتحادیه اروپا/ آمریکا
برخی از تحلیلگران، ماکرون را یک فدرالیست و یوروفیل (طرفدار نظریه اتحادیه اروپایی) می‌دانند. ماکرون بارها اعلام کرده که خود را نه یک فدرالیست و نه یک یوروفیل می‌داند. حزب متبوع وی، تنها حزب حامی اتحادیه اروپا در فرانسه است. در ژوئن 2015، وی به همراه همتای آلمانی خود «زیگمار گابریل» طی یک بیانیه حمایت خود از «همبستگی اروپایی» را اعلام داشتند. تاکید وی بر همبستگی اروپایی از خلال تاکید بر اصلاحات سازمانی و اصلاحات بازار کار می‌گذرد. به اعتقاد او، باید یکسری اصلاحات ساختاری در نظام مالیاتی و حقوقی و دستمزدها در اروپا شکل بگیرد. وی به شدت معتقد به کنترل و نظارت بر سرمایه‌گذاری خارجی در اروپاست و معتقد است همانطور که آمریکا در این مورد با حساسیت کامل برخورد می‌کند، کشورهای اروپایی هم برای حفظ استقلال اتحادیه و پیشبرد ائتلاف باید اینگونه رفتار کنند.
ماکرون، در سال 2015 مخالفت خود با خروج یونان از «منطقه یورو» (EuroZone) را اعلام و تاکید کرد که نباید یک معاهده ورسای دیگر در این مورد منعقد شود. او به شدت نسبت به عملکرد یونان و کشورهای اروپایی انتقاد دارد و معتقد است که خود آنها موجب به وجود آمدن بحران اقتصادی این کشور شدند. وی، برنامه اولاند برای تغذیه یونان را یک اشتباه دانسته و عملکرد صندوق بین‌المللی پول را از ابتدای امر زیر سوال برده است. وقتی وی در مورد لزوم همبستگی مالی و اقتصادی اتحادیه اروپا سخن گفت، «یانیس واروفاکیس» وزیر دارایی کنونی دولت «لکسیس سیپراس» در یونان، او را تنها وزیر اولاند دانست که منطقه یورو را به خوبی می‌شناسد. او از حامیان «توافق وسیع تجاری و اقتصادی» (CETA) بین اروپا و کاناداست و معتقد است اگر چه هنوز زمان توافق وسیع با آمریکا فرا نرسیده اما نباید در را بطور کامل بر روی این کشور بست و حفظ ارتباط قوی با آمریکا لازم و ضروری است.
سیاست خارجی
در جریان سوریه، ماکرون به شدت مخالف بشار اسد و قویا حامی تروریست‌های مخالف وی است و بارها از سیاست دولت اولاند در قبال حمایت از شورشیان استقبال کرده است. در قبال رژیم صهیونیستی نیز، بارها از استقلال و سیاست‌های اسراییل حمایت کرده، با جنبش «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری، و تحریم اسراییل» مخالف است، و معتقد است که چیزی به نام «دولت فلسطینی» را به رسمیت نمی‌شناسد.
ماکرون و همسرش که 24 سال از او بزرگ‌تر است؛ به گفته وی، خانم «بریجیت تروگنیو» همسرش معلم دوران دبیرستان او بود / ماکرون 40 سال دارد و تروگنیو 64 سال
مهاجرت
ماکرون، در یک بحث برخلاف سوسیالیست‌ها همچون «وال» (نخست‌وزیر اسبق فرانسه) همگام با آنگلا مرکل آلمانی است و آن باز کردن درهای کشور به روی مهاجران می‌باشد. او مرکل را تحسین کرده و معتقد است هر چقدر که فرانسه مهاجر بپذیرد، به سود اقتصاد این کشور است. البته او به برنامه نظارت و کنترل مرزی تاکید بیشتری دارد و معتقد است که «فرونتکس» (سازمان گارد ساحلی و مرزی اروپا) باید در پرتوی امکانات و برنامه گسترده‌تر به کنترل و بررسی مهاجران بپردازد. دوره بررسی باید کوتاه باشد تا سره از ناسره مشخص گردیده و نیروهای مفید وارد خاک فرانسه شوند.
مسلمانان
ماکرون در سخنرانی خود در جولای 2016 اعلام کرد که با منع ورود زنان مسلمانان و باحجاب به دانشگاه‌ها مخالف است چرا که اصول جمهوری فرانسه با این قاعده منطبق نیست. او در گفتگویش با مجله «ماریان» گفت: «به نظر من، اینکه جامعه مسلمانان فرانسه را تحت فشار قرار می‌دهند اصلا با اصول دیم مسیحیت سازگار نیست. چرا نباید بگذاریم مسلمان‌ها به زبان عربی که زبان دین‌شان است سخن بگویند. اصلا چه اشکالی دارد که تورات به زبان عربی به دیگران آموخته شود؟». شاید ماکرون با این سخنان قصد داشت که نظر یهودیان را هم به سمت خود جلب کند اما این اظهارات وی به شدت مورد عتاب و شکایت «سازمان مدارس مذهبی یهودیان فرانسه» (FSJU) قرار گرفت.
بررسی کلی نامزدهای مطرح انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (به زبان فارسی)
امنیت و تروریسم
ماکرون معتقد است که لایحه اصلاحی «منع هرگونه بازداشت فرانسوی‌الاصل و شهروند فرانسه به اتهام اعمال تروریستی» نمی‌تواند مشکل تروریسم در فرانسه را رفع کند و برای تامین امنیت داخلی در مقابل تروریسم باید بودجه سازمان‌های اطلاعاتی فرانسه افزایش یابد. او به سیاست‌گذاری در جامعه امنیتی فرانسه در رابطه با ایجاد بخش خصوصی برای بعضی عملیات‌های اطلاعاتی معتقد است. این نامزد انتخاباتی طرحی به نام «گذرنامه فرهنگی» پیشنهاد داده که به باور او می‌تواند جوانان فرانسه را به مقابله با تروریسم تشویق نماید.
فرانسوا فیون / حزب جمهوریخواه (LR)
«فرانسوا شارل آمان فیون» (François Charles Amand Fillon) 63 سال دارد و نخست‌وزیر سابق فرانسه در دولت «نیکولا سارکوزی» از سال ۲۰۰۷ تا سال ۲۰۱۲ بود. یک بار در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۰ استعفا داد اما روز بعد، سارکوزی وی را دوباره به عنوان نخست‌وزیر انتخاب و وی را مسئول گزینش کابینه کرد. نقش فیون به عنوان مشاور سارکوزی در کمپین موفقیت‌آمیز ریاست جمهوری، به رسیدن او به این سمت انجامید. از افتخارات فیون این است که او به عنوان عضو حزب همبستگی برای یک جنبش مردمی، در سال ۲۰۰۲ به عنوان وزیر کار فرانسه انتخاب شد و دست به اصلاحاتی مهم در قانون کار این کشور زد.
در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۶، دور اول رقابت‌های درون‌حزبی حزب جمهوریخواه فرانسه برای تعیین نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ برگزار شد. فیون در دور اول با کسب ۴۴ درصد از مجموع آراء بالاتر از «آلن ژوپه» -نخست وزیر اسبق- و «نیکولا سارکوزی» قرار گرفت. در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۶، دور دوم رقابت‌های مقدماتی جمهوریخواهان فرانسه برگزار شد و فیون با کسب ۶۶ درصد از مجموع آراء بر ژوپه غلبه کرد و توانست به عنوان نامزد رسمی جمهوریخواهان فرانسه برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ معرفی شود.
فیون همچنین از سال 1992 تاکنون دارای پست‌های «رییس مجمع عمومی سارت»، «وزیر آموزش عالی و تحقیقات»، «وزیر پست و فن‌آوری اطلاعات»، «وزیر مسئول پست، ارتباطات رادیویی و فضا»، «رییس شورای منطقه‌ای استان پی‌دلالوآر»، »وزیر رفاه و کار»، «وزیر آموزش عالی، اموزش ملی، و تحقیقات»، «عضو مجمع ملی»، «وزیر محیط زیست، راه و ترابری، توسعه، و مسکن»، و «نخست وزیر فرانسه» بوده است. او را می‌توان به جرأت پرسابقه‌ترین، باتجربه‌ترین، و پرافتخارترین نامزد انتخاباتی کنونی فرانسه دانست.
دیدگاه‌ها
سیاست خارجی
وی خواهان ائتلاف با ولادیمیر پوتین در قبال جنگ داخلی سوریه و مبارزه با داعش است. فیون، از جمله سیاستمداران فرانسوی است که روابط بسیار نزدیکی با ولادیمیر پوتین دارد و به فرهنگ و تاریخ روسیه علاقه بسیاری دارد. وی، در نوامبر ۲۰۱۶ میلادی در مناظره با آلن ژوپه گفت: «من بار دیگر تأکید می‌کنم سیاستی که در طول چهار سال اخیر در قبال سوریه در پیش گرفته‌ایم، شکست خورده و باعث تشدید جنگ داخلی در این کشور شده است». فیون افزود: «باید در جستجوی راهکاری دیگر برای توقف جنگ داخلی در سوریه بود». وی، از سیاست‌های فرانسوا اولاند -رئیس جمهور وقت فرانسه- در قبال روسیه انتقاد و تأکید کرد: «این سیاست‌ها مسکو را به تشدید مواضع، انزوا و اقدامات ملی‌گرایانه وامی‌دارد».
شاید شدیدترین موضع فیون علیه یک چیز را بتوان علیه سلفی‌گری و یا گروه‌های مرتبط به اخوان‌المسلمین دانست. وی، خود را نماینده مبارزه با چیزی که آن را «فاشیسم اسلام» می‌خواند می‌داند. فیون، خواستار گفتگو با اسد در جریان سوریه شده است.
اقتصاد، بودجه، و مالیات
اساسا در فرانسه، فیون را به عنوان یک لیبرال اصلاح‌طلب می‌شناسند. وقتی در سال 2007 بر کرسی نخست‌وزیر نشست، مدعی شد که یک دولت ورشکسته با کسری بودجه اسفبار را به دست گرفته است. او، قول داد که تا پایان دوره پنج ساله خود، این بحران را رفع نماید. فیون، در سال 2012 موفق شد که به وعده خود عمل کند. لذا، موضوع ثبت «قانون طلایی اقتصاد» در قانون اساسی را به رفراندوم گذاشت. وی، به لغو مالیات ثروتمندان معتقد است چرا که بر این باور است که این عامل موجب بدهکاری فرانسه می‌شود. او، علت این امر را بازپس کشیدن پای سرمایه‌گذار خارجی می‌داند.
یکی دیگر از خصوصیات بارز و مشهور فیون که او را به همین سبب بسیار شبیه «مارگارت تاچر» می‌دانند این است که خیلی به بخش خصوصی و کوچک کردن دولت معتقد است. اصولا، به کاهش مشاغل دولتی و کاهش دستمزدها علاقه دارد. در سال 2016، نسبت به دولت اعتراض کرد و معتقد بود که برنامه مراقبت سلامت دولت باید با کمترین هزینه و پرداخت‌ها پیش برود. نامزد جمهوریخواهان معتقد است که سن بازنشستگی باید به 65 سال افزایش داده شود و هر جوینده کار در ابتدا باید تحت آموزش فنی-حرفه‌ای قرار بگیرد و سپس تحت اجبار مجبور به پذیرش شغل شود.
مخالفت با همجنس‌بازان و سقط جنین
فرانسوا فیون مخالف همجنس‌بازان و بالاخص ازدواج آنهاست اما معتقد است که اگر رییس‌جمهور شود، جلوی آنها را بصورت قانونی نمی‌گیرد. او بر این باور است که پذیرش فرزند توسط زوج همجنس‌باز هیچ توجیه و معنایی ندارد و با آن شدیدا مخالف است. او در مورد سقط جنین هم موضع مخالفی دارد اما پیشتر از این، علیه آن هیچگاه رای نداده است و آن را یک مسئله شخصی می‌داند.
حاشیه
این روزها هیچ نامزدی نگران‌تر از فیون نیست. هفته‌نامه فرانسوی The Canard Enchaîné هفته گذشته افشا کرد نامزد کنونی و نخست‌وزیر پیشین (در سال‌های 2007 تا 2012 میلادی) به شکلی صوری به استخدام پنه‌لوپه همسر ولزی خود اقدام کرده بوده و برای کاری که در واقع صرفاً یک عنوان جعلی بوده، ماهانه 700 هزار یورو به او پرداخت کرده است (این مبلغ از 500 هزار تا 900 هزار یورو ذکر شده که دلیل آن پرداخت پول به فرزندان او علاوه بر همسرش است). گزارش کامل این قضیه را می‌توانید از اینجا بخوانید.
فیون به همراه همسرش «پنه‌لوپه کلارک»
*جدول کامل نظرسنجی‌های دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه با حضور 11 کاندیدا را می‌توانید در زیر مشاهده کنید:
پانویس‌ها:
{literal}{{/literal}1{literal}}{/literal} نوعی رویکرد در اقتصاد صنعتی است که در آن هدف اصلی عدم تولید پسماند و آلودگی، محافظت از محیط زیست و همزمان دستیابی به اقتصادی پایدار است.
منابع:
http://www.express.co.uk/news/world/735118/French-election-2017-results-latest-polls-odds-tracker-win
http://fa.euronews.com/2016/11/16/the-vote-to-watch-the-possible-movers-and-shakers-in-the-2017-french
http://www.economist.com/news/europe/21710616-fran-ois-fillon-former-pm-takes-lead-over-favourite-alain-jupp-republican-primary
https://www.theguardian.com/world/2016/nov/21/who-is-francois-fillon-the-man-who-ended-sarkozys-dream
https://www.theguardian.com/world/2016/jul/11/emmanuel-macron-will-frances-young-economy-minister-launch-presidential-bid
https://www.opinion-way.com/fr/sondage-d-opinion/sondages-publies.html?task=document.viewdoc&id=1523
http://www.ifop.com/media/pressdocument/955-1-document_file.pdf