سرویس ورزشی مشرق - جام‌های جهانی را می‌توان بزرگترین فستیوال‌های خاطره‌سازی برای نسل‌های جدید هواداران فوتبال -این ورزش والا- در سرتاسر دنیا دانست. بسیاری از ما، یکی از جام‌های جهانی نقطه آغازین شکل‌گیری عشقمان به فوتبال و خاطره‌سازی با اسطوره‌های آن است. اسطوره‌ها و ستارگانی که هر کدام در یک تورنمت جهانی چنان درخشیدند که همان متضمن پیشرفت آنها در سالیان آینده شد. ستارگانی که در قلب های ما جای دارند و مستطیل سبز با وجود آنها برای ما معنا پیدا کرد. گزارش جاری، بخش اول سری گزارشاتی است که می خواهد به سرنوشت ستارگان سه دوره جام جهانی 1998، 2002 و 2006 بپردازد.گزارشی طولانی که قطعا برای علاقه مندان به فوتبال خواندنی خواهد بود.
بخش اول
تیم منتخب جام جهانی 1998 شامل این 11 نفر بود: فابین بارتز، روبرتو کارلوس، فرانک دی بوئر، مارسل دسایلی، لیلیَن تورام، ریوالدو، کارلوس دونگا، ادگار داویدز، زین‌الدین زیدان، داوور شوکر، رونالدو. مربی تیم منتخب نیز «ایمه ژاکه» مربی تیم قهرمان یعنی فرانسه بود.
1. فابین بارتز (Fabian Barthez)
بارتز در سال 2007 با مجموع 14 بازی برای نانت فرانسه به فوتبال خود پایان داد. او که اولین بازی خود برای تیم ملی فرانسه را در 26 می 1994 در مقابل استرالیا انجام داد، در جام جهانی 1998 پردرخشش‌ترین دروازه‌بان بود و در هفت بازی فقط 2 گل دریافت کرد. وی یکی از سه نفری بود که در جام جهانی در قهرمانی فرانسه نقش اساسی ایفا کرد.
یکی از نکات جالب مربوط به بارتز در جام جهانی 98 به سر تیغ‌زده‌شده او برمی‌گردد. «لوران بلان» به عنوان یکی از کلیدی‌ترین مدافعین تیم پیش از هر بازی سر وی را می‌بوسید چون اعتقاد داشت که این عمل برای تیم ملی فرانسه خوش شانسی می‌آورد. او، رکورددار هم هست و با 10 کلین شیت همگام با پیتر شیلتون دروازه‌بان شهیر انگلیسی رکورد دروازه‌بانان در این زمینه را در دست دارد. در حال حاضر، طبق نظرسنجی‌ها، فابین بارتز پس از «زین‌الدین زیدان» محبوب‌ترین فوتبالیست تاریخ فرانسه است.
فابین، در 8 آگوست 2006 اعلام کرد که برای مدت دو سال دیگر توان فوتبال بازی کردن دارد و هنوز هم در سطح ملی تواناست. او اظهار داشت که بهترین سناریویی که می‌تواند برای او رقم بخورد این است که به تیم «تولوسی» که خاستگاه فوتبال او و زادگاهش است بازگردد، چرا که نیاز به مراقبت از مادر مریضش دارد. او، فقط بر تولوسی تاکید داشت. بارتز اعلام کرد که اگر تا 31 آگوست موفق عقد قرارداد با تولوسی نشود، اعلام بازنشستگی خواهد کرد.
نهایتا در 5 اکتبر همان سال وی رسما اعلام کرد که با دوران بازی در مستطیل سبز خداحافظی می‌کند و همچنین ابراز داشت: « تنها باشگاهی که می‌خواستم در آنجا باشم، دوست نداشت که مرا داشته باشد. چه می‌شود کرد؟ حقیقت این است و باید با آن زندگی کرد.»
اما دیری نگذشت که در 17 دسامبر 2006، فابین بارتز اعلام کرد که طی امضای قرارداد با تیم وطنی «نانتس» به فوتبال بازمی‌گردد. «مایکل لاندور» دروازه‌بان اصلی به پاریسن ژرمن رفته بود و برای بارتز بهترین موقعیت بود اما به علت بحث بر سر اینکه بین وی و «ولادیمیر استویکوویچ» چه کسی دروازه‌بان اول تیم باشد، بارتز تیم نانت را ترک کرد و «رودی روسیلون» مدیر باشگاه در روز 29 اوریل 2007 رسما اعلام کرد که وی بدون اجازه همراه با خانواده خود از شهر نانت رفته و در نتیجه قرارداد او بطور یکطرفه فسخ می‌گردد. بارتز، چندی بعد در گفتگو باروزنامه «اکیپ» فرانسه هر گونه بازنشستگی را انکار کرد و اعلام نمود که برای دو سال دیگر آمادگی بازی دارد. وی، با چند باشگاه نیز به مذاکره نشست که البته دیگر هیچگاه بازی نکرد.
فابین، پس از اینکه در فوتبال بازنشسته شد، گویی که دل از مستطیل سبز کنده باشد و به ورزش قدیمی خود «موتور سواری» رجعت کند، در سال 2008 وارد مسابقات حرفه‌ای موتورسواری فرانسه شد. او از آن سال تا به امروز در انواع مسابقات موتورسواری حضور داشته و در بهترین حالت توانسته که در سری FFSA مسابقات «سرکوئیتو دناوارا» به مقام هفتم دست پیدا کند. فابین بارتز، متولد 28 گوئن 1971 است و هم اکنون 45 سال دارد. آخرین خبری که از بارتز موجود است این است که قرار است در رقابت با «اولیور پانیس» یکی از بهترین رانندگان موتور و ماشین، در مسابقات «مانش» شرکت داشته باشد.
2. روبرتو کارلوس (Roberto Carlos)
روبرتو کارلوس متولد 1973 است و هم‌اکنون 44 سال سن دارد. او که اصالتاً سائوپولویی است، فوتبال خود را به عنوان مهاجم از تیم پالمیراس شروع کرد. اما کمی بعد به عنوان مدافع چپ به کار گرفته شد. در سال 1992 رسما وارد تیم ملی برزیل شد و کارنامه بسیار درخشانی از خود در تیم ملی این کشور به جای گذاشت که از آن دست می‌توان به درخشش خیره‌کننده‌اش در جام‌های جهانی 1998 و 2002 اشاره کرد.
دوران فعالیت 11 ساله وی (از 1996 تا 2007) در رئال مادرید را می‌توان درخشان‌ترین دوران فوتبال وی در کنار تیم ملی دانست. او در ژانویه 2006، با نیل به 330 بازی موفق به شکستن رکورد «آلفردو دی استفانو» به عنوان یک غیراسپانیایی که بیشترین بازی را در رئال کرده شد. یک اتفاق وحشتناک و در عین حال خاطره‌انگیز هم برای کارلوس در 24 آگوست 2005 رخ داد و آن زمانی بود که در طی گفتگوی رادیویی، توسط 2 مرد مسلح ربوده شد. نهایتا، آن دو مرد ساعت قیمتی او و تلفن همراه مصاحبه‌کننده را به سرقت بردند.
کارلوس در تیم ملی کشورش نیز 125 بازی انجام داد و به عنوان یک مدافع و بال چپ در میان آن حجم از ستارگان تهاجمی گلزن، موفق به ثبت 11 گل شد. گل ناشی از ضربه آزاد وی به تیم ملی فرانسه در بازی افتتاحیه جام کنفدراسیون های فرانسه در سال 1997 به شوت موزی معروف شد و به زعم بسیاری از کارشناسان بهترین و زیباترین ضربه آزاد تاریخ فوتبال است. در سال 2010، فیزیکدانان فرانسوی در مورد شوت استثنایی و عجیب وی به تحلیل و بررسی برآمدند که گزارش آن را می‌توانید از اینجا بخوانید.
شوت موزی کارلوس
کارلوس آنقدر خوب کار می‌کرد که معمولا برخی از ستارگان و یا بازیکنان فوتبال به او حسادت می‌ورزیدند که از آن دست می‌توان به پرتاب کردن آب دهان از سوی خوزه «لوئیز چیلاورت» دروازه‌بان نامی پاراگوئه در جریان جام جهانی 2002 کره جنوبی به سمت وی اشاره کرد. در برهه‌ای دیگر، وقتی وی در سال 2011 برای تیم «آنژی ماخاژ» روسیه توپ می‌زد، وقتی در ماه مارس در زمین تیم زنیت به مصاف این تیم رفت، هواداران زنیت در رفتاری بسیار ناپسند و با رفتاری نژادپرستانه برای وی موز پرت کردند.
روبرتو کارلوس از سال 2012 به بعد ضمن بازی، تصمیم به ورود به عرصه مدیریت و مربیگری هم گرفت. در سال 2012، به عنوان مدیر داخلی و مربی تیم «آنژی ماخاژ» منصوب شد اما در اعتراض به روند کار با گاس هیدینگ سرمربی تیم، از این منصب کنار کشید.
در ژوئن 2013 با تیم «سوواسپور» ترکیه قرارداد بست اما پس از شکستی در 24 دسامبر 2014 متحمل شد، کنار کشید. روند اتفاقات به همین شکل برای کارلوس جلو می‌رفت و از آنجایی که او ظاهرا و ذاتا مربی خوبی نیست، پله به پله سقوط می‌کرد. ایستگاه بعدی او، باشگاه «بلدیه اسپور آق حصار» ترکیه که یکی از فلاکت‌زده‌ترین تیم‌های این کشور محسوب می‌شد بود. در آق حصار هم موفق نبود و به سمت قطری‌ها رفت و البته با العربی این کشور به توافق نرسید. از آنجایی که راه تنزل را به دلیل عدم شایستگی‌اش در مربیگری در پیش گرفته بود، مقصد بعدی وی تیمی بود که اصلا سطوح بالای فوتبال آسیا را حتی یک بار به چشم ندیده است.
اما کارلوس دست‌بردار نبود و در سن 42 سالگی در جولای 2015 به عنوان آخرین تیم دوران بازی خود با «دهلی دیناموس» هند قرارداد بست. البته ضمن اینکه مربی این تیم هم باشد. وی، چه در دوران بازی و چه پس از بازنشستگی، علاقه بسیاری به همکاری با رسانه‌ها و شرکت‌ها برای عمل تبلیغات داشت. وی، با نایک، پپسی، ای اِی اسپورتز (شرکت سازنده بازی ویدئویی فیفا)، و کونامی (شرکت سازنده بازی ویدئویی فوتبال PES) همکاری داشته است.
کارلوس در روزهای استیصال و بداقبالی
آخرین وضعیت کارلوس تا پیش از آغاز سال جدید میلادی بدین شکل بود که عملا در عرصه بازی بازنشسته بود اما اعلام رسمی نکرده بود و در عرصه مربیگری هم که در پایان فصل 2016 اعلام کرد که به دهلی دیناموس برنمی‌گردد. روبرتو، در دوران پسا بازنشستگی با انتخاب‌های غلط‌ش به خود بد کرد. هم‌اکنون از آنجایی که رئال مادرید پیوسته در سایه وفاداری به ارزش‌هایش، ستارگان خود را پس از دوران بازنشستگی مورد حمایت‌های بی‌دریغ قرار داده است، وی به عنوان سفیر رئال مادرید در نقاط مختلف دنیا حضور می‌یابد و در خدمت اهداف باشگاه فعالیت دارد. پیش‌بینی می‌شود که وی نیز همچون سایر ستارگان این باشگاه، در سالهای آتی به پست و منصبی در رئال مادرید دست یابد.
کارلوس در فوریه 2017 در سنگاپور و زیر چتر حمایت رئال مادرید
3. فرانک دی بُوئر (Frank De Boer)
هلند 98 را می‌توان پس از هلند 1974 و 1978 یکی از شایسته‌ترین تیم‌هایی دانست که در مرحله‌ای حیاتی از یک تورنمنت بزرگ بین‌المللی کنار می‌روند. فرانک دی بوئر، به عنوان مغز متفکر و رهبر خط دفاع و کاپیتان تیم، عملکردی فوق‌العاده عالی داشت. وی با هنر فرماندهی خود در مستطیل سبز، به نارنجی‌ها کمک کرد که تا مرحله نیمه‌نهایی بالا بیایند و اما نهایتا در اوج شایستگی در مقابل برزیل و ستارگانش شکست خوردند. مگر می‌شود پاس بلند استثنایی او در بازی مقابل آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 98 را فراموش کرد. پاسی که هنرنمایی «دنیس برگ کمپ» و به ثمر رسیدن گلی که منجر به صعود هلند به دور بعد شد را در پی داشت.
دی بوئر، اولین بازی خود برای تیم ملی هلند را در سپتامبر 1990 در مقابل ایتالیا انجام داد. فرانک پیوسته در عمر فوتبالی خود با صلابت بازی کرد و توانست با 112 بازی رکوردار بازی در تاریخ تیم ملی کشورش بشود. اما سالهای بعد، «ادوین فاندرسار» این رکورد را شکست.
فرانک هم مانند بسیاری از ستارگان فوتبال، عمر بازی کردن را در یکی از باشگاه‌های عربی تحت نام «الشمال» قطر به پایان رساند. وی در سال 2006 از بازی در مستطیل سبز کناره گرفت و همانند برخی از هم‌نسلان خود به سمت مربیگری رفت. اما کارنامه‌ای سرشار از افتخار و موفقیت در مربیگری را به غیر از یک مورد رقم زد. در سال 2007، موفق به انتصاب به سمت مربی تیم جوانان باشگاه آژاکس شد. در جام جهانی 2010، به سطح دستیاری «برت فان مارویک» در تیم ملی هلند رسید و آن نمایش بی‌نظیر را از تیم هلند تا نیل به مرحله فینال شاهد بودیم. هلند 2010 تحت سرمربیگری فان مارویک و مربیگری وی، آنقدر عالی و سرسخت بود که اسپانیا به زور توانست این تیم را در فینال شکست بدهد و اگر «آرین روبن» و ستارگان دیگر هلند قدر موقعیت‌های ناب خود را می‌دانستند، قطعا هلند قهرمان جام جهانی 2010 بود.
دسامبر 2010 شد و فرانک به عنوان مربی موقت (Caretaker Manager) وارد آژاکس شد. آنجا هم عملکرد بسیار خوبی داشت و تیم را به قهرمانی فصل 11-2010 رساند. او، در دو سال و نیم حضور در این تیم، سه قهرمانی به ارمغان آورد. آنجا بود که پیشنهاد مربیگری از سوی لیورپول به وی ارائه شد. دی بوئر نپذیرفت و با آژاکس ادامه داد. کار به جایی رسید که در سال 2013 به عنوان بهترین مربی لیگ برتر هلند موفق به دریافت جایزه «رینوس میشل» شد. با کسب چهارمین قهرمانی در 27 اوریل 2014، تبدیل به تنها مربی تاریخ لیگ هلند شد که این جایگاه و افتخار را به دست می‌آورد.
فرانک دی بوئر، در 9 آگوست 2016 قراردادی را با اینترمیلان بست. اما اینتر هیچگاه به فرانک وفا نکرد. ایتالیا، برای او تبدیل به سرزمین کابوس‌ها شد. باخت‌های پیاپی در سری آ ایتالیا و چمپیونز لیگ آن هم در مقابل تیم‌های خرده‌پا چیزی نبود که فوتبال دنیا از فرانک دی بوئر موفق انتظار داشته باشد. مدیران اینتر صبر پیشه کردند اما وقتی این تیم در جدول سری آ به رده دوازدهم سقوط کرد، دیگر صبر بیشتر را جایز ندانسته و در یکم نوامبر 2016 رسما او را اخراج کردند. هم‌اکنون، دی بوئر پس از عدم توافق با «لستر سیتی»، خود را برای پیوستن به «گلاسکو رنجرز» اسکاتلند آماده می‌کند. البته او اعلام کرده که در تابستان 2017 رسما کار خود را شروع خواهد کرد.
4. مارسل دسایلی (Marcel Desailly)
مارسل، فوتبال خود را در سال 1986 از تیم نانت فرانسه آغاز کرد و خط پایان فوتبالش در مستطیل سبز را در باشگاه القطر در سال 2006 رقم زد. دسایلی، اصلیتی غنایی دارد و وقتی تیم ملی غنا از او در دهه 90 دعوت کرد، نپذیرفت و ترجیح داد فقط برای تیم ملی فرانسه توپ بزند. در سال 1993 برای اولین بار برای تیم ملی فرانسه به زمین رفت. او نیز مانند سایر هم‌تیمی‌هایش در جام جهانی فرانسه، پس از قهرمانی به لقب شوالیه نایل آمد. عملکرد او در جام جهانی 1998 در قلب دفاع فرانسه در کنار لوران بلان آنقدر عالی بود که فرانسه را به فینال رساند. مارسل، در آن سال لقب «صخره» را به خاطر عملکرد بسیار قدرتمندانه و فیزیک تنومند و ستبر خود دریافت کرد. یکی دیگر از خصیصه‌های بارز دسایلی، توان رهبری او در منطقه دفاعی تیم بود که این در جام ملت‌های 2002 به وضوح دیدیم. قدرت در چالش‌های هوایی، مهارت‌های دفاعی، فیزیکی، و ذهنی مارسل به او اجازه داد که بارها در پست هافبک دفاعی نیز توپ بزند. او، در فهرست «پله» موسوم به «100 بازیکن برتر در قید حیات» قرار دارد.
دسایلی پس از اعلام بازنشستگی در سال 2006، به عنوان مفسر ورزشی تا سال 2010 با بخش ورزشی خبرگزاری BBC همکاری کرد اما اکنون به دلیل مشغلات بسیار، گاها این همکاری را دارد.
اگر می‌خواهید هم‌اکنون از اوضاع دسایلی 49 ساله خبر داشته باشید، باید بدانید که او در غنا زندگی می‌کند و در حال حاضر سفیر آکادمی «لاروس» در غنا و فرانسه است که یک نهاد حامی کودکان یتیم می‌باشد. او عمر خود را وقف کارهای خیریه کرده و به یاد مادر مرحومش اقدام به جذب کودکان و نوجوانان مستعد به کمپ فوتبالی خود می‌کند. بخشی از درآمدهای این کمپ نیز از اسکان تیم‌های ملی کشورهای آفریقا جهت آماده‌سازی خود تامین می‌شود. نام این مجتمع ورزشی عظیم، «لیزی اسپورتز» است. به جرات می‌توان وی را یکی از خوش‌قلب‌ترین و انسان‌دوست‌ترین فوتبالیست‌های حال حاضر دنیا دانست.
5. لیلیَن تورام (Liliane Turam)
لیلیَن تورام را می‌توان یکی از بهترین مدافعین راست تاریخ فوتبال فرانسه و دنیا دانست. بازیکنی سریع، چالاک، قدرتمند، و چندوجهی. او، یکی از 11 ستاره‌ای است که نسل طلایی فرانسه محسوب می‌شوند. درخشش او در جام جهانی 98 به حدی زیاد بود که به عنوان سومین بازیکن برتر جام، کفش برنز را بدست آورد. مگر می‌شود خط چهارنفری ستبر و بی‌نظیر این بازیکن در کنار لوران بلان، مارسل دسایلی، و بیکسنته لیزارازو را در فرانسه 98 فراموش کرد؟ براستی چه کسی می‌تواند درخشش وی در کنار دیگر ستارگان فرانسه در این جام را از یاد ببرد؟
لیلین، که متولد 1972 است، فوتبال حرفه‌ای خود را در سال 1992 از تیم موناکوی فرانسه آغاز کرد و در سال 2008 در بارسلونا به پایان داد. مسیری که قهرمانی 98 برای او باز کرد، بازی در یوونتوس و بارسلونا را برایش به همراه داشت. در 26 ژوئن 2008، تیتر رسانه‌های بین‌المللی به این اختصاص یافت که قرارداد تورام با پاریسن ژرمن به مدت یک + یک سال اختیاری نهایی شد. اما کمی بعد، این قرارداد فسخ شد. لیلین به عارضه قلبی دچار شده بود. چند روز بعد، لیلین تورام رسما از مستطیل سبز خداحافظی کرد.
لیلین، برخلاف ظاهر یغور و درشتش، باطن و رویکردی «آکادمیک» در زندگی دارد. او هم‌اکنون به عنوان سفیر یونیسف بر علیه نژادپرستی فعالیت می‌کند. علاوه بر این سال‌ها با شرکت نایک در عرصه تبلیغات همکاری کرد. تورام، برخلاف قاطبه هم‌نسلان و همکارانش، پس از بازنشستگی از دنیای فوتبال فاصله گرفت و وارد عرصه فعالیت‌های سیاسی شد. وی، پیوسته در فعالیت‌های ضدنژادپرستی به سر برده است. بارها در دوران فعالیت «نیکولا سارکوزی» در وزارت کشور و کاخ الیزه، در مقابل اقدامات نژادپرستانه وی قد علم کرد. او اقلیت‌های نژادی اخراج‌شده از یک منطقه توسط سارکوزی را به طور رایگان به مسابقه فوتبال بین فرانسه و ایتالیا دعوت کرد و آنها را مورد حمایت قرار داد. همچنین از جدایی‌طلبی‌های منطقه «روزیون» در کاتالونیای شمالی در شمال فرانسه که دارای ریشه و فرهنگ کاتالان هستند حمایت کرده است. او هم‌اکنون، خود را درگیر فعالیت در زمینه مسائل حقوق بشری کرده است.
6. ریوالدو (Rivaldo)
ریوالدو، فوتبال خود را در سال 1991 از تیم سانتا کروز برزیل شروع کرد و در در سال 2015 رسماً به فوتبال خود پایان داد. وی که از ستارگان برزیل 1998 بود، با هنرنمایی خود در همکاری با رونالدو و ببتو، تیم ملی برزیل را به فینال جام جهانی 1998 رساند اما در آن بازی عجیب، آن برزیل طلایی، بازی را با نتیجه 3 بر صفر به فرانسه طلایی‌تر واگذار کرد. شماره 10 تیم ملی برزیل در جام 98، در آن زمان در بارسلونا توپ می‌زد و تا سال 2003 در اوج آمادگی هنرنمایی در فوتبال بود.
ریوالدو یکی از نوابغ نسل خود بود. او در ضربات آزاد، ضربات کات دار، و ضربات چیپ، و بازیسازی و گلزنی استاد بود. اما عملکرد طلایی نهایتا تا سال 2003 که در میلان بود، عمر داشت. پس از آن، شاهد یک ریوالدو نصفه و نیمه در سطح یک بازیکن درجه 2 بودیم. او، انتخاب‌های بسیار بدی داشت و مانند بسیاری از بازیکنان برزیلی دوران پایانی فوتبال خود را با انتخاب‌های نادرست و تحقیر خود به پایان رساند. بازیکنی که در سال 1999 موفق به دریافت عنوان بهترین بازیکن جهان شده بود، سر از لیگ یونان، آنگولا، و ازبکستان در آورد و دست آخر هم در تیمی درجه 2 به نام «موگی میریم» که اکنون مدیر آن است، به عمر بازی خود پایان داد.
وی در مارس 2014 رسما از فوتبال خداحافظی کرد اما اندکی بعد در ژوئن 2015 بازگشت و این بار با پسرش که در همان تیم بود همبازی شد. اندکی بعد، بالاخره رضایت داد و بدون اعلام رسمی برای همیشه از بازی در مستطیل سبز صرفنظر کرد. وی، هم‌اکنون 44 سال دارد و مدیر باشگاه «موگی میریم» برزیل است.
7. کارلوس دونگا (Carlos Dunga)
به گزارش مشرق، دونگا را می‌توان یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی تاریخ برزیل و فوتبال جهان دانست. وی، کاپیتانی تیم ملی برزیل در جام جهانی 1998 را بر عهده داشت. این هافبک دفاعی، 91 بازی برای برزیل انجام داد و از این میان، 6 گل به ثمر ساند. وی، زمانی به عنوان کاپیتان تیم ملی برزیل همراه با این تیم وارد جام جهانی 98 شد، که کوله‌باری از تجربه را از جام‌های جهانی 1990 و 1994 با خود به همراه داشت. تیم برزیل تیم خوبی بود اما مسائل رفتاری و ضعف همکاری در بخش هایی موجب مشکلات شد که از آن دست می‌توان به مشاجره و دعوای بین دونگا و بِبِتو در بازی دور اول در مقابل مراکش اشاره کرد.
دونگا، فوتبال حرفه‌ای خود را در سال 1980 از تیم «اینترناسیونال» برزیل آغاز کرد و در سال 2000 در همان باشگاه به آن پایان بخشید. وقتی در این سال به عمر بازی خود در مستطیل سبز پایان داد، فدراسیون برزیل به او پیشنهاد جایگزینی با «واندرلی لوکزامبورگو» را داد. کارلوس، نپذیرفت چرا که با روش مدیریتی و کنترلی فدراسیون بر تیم ملی موافق نبود. سال 2006 بود که فدراسیون فوتبال برزیل عقد قرارداد با دونگایی را اعلام کرد که پیش از این هیچ تجربه مربیگری در سطح حرفه‌ای را دارا نبود. شروع وی طوفانی بود و 4 بازی ار 5 بازی اول را با پیروزی به پایان برد.
یکی از خصیصه‌های دونگا در دوران مربیگری این بوده و هست که به هیچ وجه "صرفا" به دنبال بازیکنان چهره و یا ستاره‌های باشگاه‌های بزرگ جهان نمی‌گردد. او واگنر لاو، دودو کی‌یرنس، و دانیل کاروالیو را به تیم ملی دعوت کرد که هم ناشناخته بودند و هم از باشگاه‌های غیر مشهور. جام جهانی 2010، برای برزیل جام خوبی نبود. تیم دونگا، در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل هلند نتیحه را 2 بر یک واگذار کرد و از گردونه مسابقات خارج شد. پس از جام، دونگا اعلام کرد که به عنوان سرمربی برزیل به کار خود ادامه خواهد داد اما فدراسیون در تاریخ 24 جولای 2010 رسما وی را از کار برکنار کرد. در آن ایام، «پله» اسطوره فوتبال برزیل به شدت وی را بخاطر دعوت نکردن از «پاتو» و «نیمار» مورد انتقاد و سرزنش قرار داد.
29 آگوست 2011 بود که اعلام شد که تیم «الریان» قطر و دونگا برای همکاری به توافق رسیده‌اند. اما وقتی که دونگا اعلام کرد که هنوز برای تقبل سرمربیگری این تیم مطمئن نیست، باشگاه قرارداد را فسخ کرد. کارلوس دونگا، در 12 دسامبر 2012 رسما به عنوان سرمربی تیم خانگی و همیشگی خود یعنی اینترناسیونال انتخاب شد اما پس از فصلی ضعیف و کسب نتایج بد، رسما در 3 اکتبر 2013 اخراج شد. وی همچنین در سال 2014 و در طی جام جهانی، به عنوان کارشناس در صدا و سیمای کشور ایران حضور یافت.
22 جولای 2014 بود که دونگا دوباره به عنوان سرمربی فوتبال برزیل انتخاب شد. وی، زنجیره‌ای وسیع از پیروزی در بازیهای رسمی و دوستانه را خلق کرد و برزیل را بر قله سلطنت بر فوتبال آمریکای جنوبی نشاند. اما این فرایند، یک سال هم دوام نیاورد. در کوپا آمریکای 2015 بود که برزیل در اوج قدرت در مرحله حذفی بازی را در ضربات پنالتی به پاراگوئه واگذار کرد و پس از تقریبا بیست سال، تیم ملی برزیل از صعود به مرحله نهایی بازیها محروم ماند. عملکرد دونگا با برزیل روز به روز بدتر می‌شد و نهایتا در 14 ژوئن 2016، وی رسما از سوی فدراسیون اخراج شد. دونگاه هم‌اکنون 55 سال دارد و فعلا در فوتبال بیکار است!
8. ادگار داویدز (Edgar Davids)
ادگار داویدز با آن عینک معروفش را می‌توان طلایی‌ترین بازیکن هلند در جام جهانی 1998 دانست. قدرت بدنی، فیزیک خاص، شتاب و چابکی خیره‌کننده و استقامت مثال‌زدنی‌اش انظار را در آن جام متوجه خود ساخت. او، یکی از هافبک‌های برتر دهه اول هزاره جدید است. نمایش بسیار موفق او در کنار یارانش در جام 98، نارنجی‌ها را به نیمه‌نهایی رساند اما در اوج لیاقت حذف شدند. این اما راهگشای محبوبیت و مشهوریت داویدز در سطح بین‌المللی بود.
لوئیز فان خال مربی شهیر هلندی نام او را به دلیل چابکی و حضور فراگیرش در خط میانی «پیت بول» (اشاره به نوعی سگ انگلیسی که خیلی پیگیر و چالاک و فرض است) گذاشت که البته در عالم فوتبال نه توهین که اتصاف صفت محسوب می‌گردد. او، همچنین در «فهرست 100تایی» پله در سال 2004 قرار گرفت.
داویدز، فوتبال حرفه‌ای خود را در سال 1991 از آژاکس آغاز کرد و در سال 2014 در بارنت انگلیس که جزو لیگ دسته دوم است به پایان رساند. این هافبک دفاعی 74 بازی برای هلند کرد و 6 گل به ثمر رساند. او، در طی دوران بازی و پس از آن، علاقه‌ای بسیار به همکاری تبلیغاتی داشته و تماما با شرکت نایک و شرکت EA Sports سازنده بازی ویدئویی فیفا همکاری داشته است. ادگار، در عالم مربیگری اصلا خاطرات خوبی ندارد. وانگهی، بر خلاف دوران بازی‌اش تخصص و نبوغی هم ندارد. زمانی در سال 2010 جزو هیئت ناظر باشگاه آژاکس به ریاست «یوهان کرایف» بود. در سال 2012 با باشگاه بارنت لندن به عنوان بازیکن-مربی همکاری کرد و نهایتا در 18 ژانویه 2014 استعفا داد. او چندان امیدی به ادامه راه فوتبال در قامت مربی در خود نیافت و لذا مسیر زندگی‌اش را تغییر داد.
ادگار داویدز که هم‌اکنون 44 سال دارد، از آنجایی که همسرش طراح لباس و مد است، خود نیز به صنعت تولید پوشاک و مد وارد شد و تحت نام «مونتا»، سه شرکت «مونتا اسپورتز»، «مونتا استودیو»، و «مونتا جونیورز» را مدیریت می‌کند که در اکثر نقاط جهان دارای نمایندگی است. او تجارت را در دوران میانسالی به فوتبال و دغدغه‌های عاشقانه اما سختش ترجیح داده است.
9. زین‌الدین زیدان (Zinedin Zidane)
به گزارش مشرق، زیدان را قطعا باید یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال و جزو 10 بازیکن برتر تاریخ فوتبال دانست. این نابغه مستطیل سبز، فوتبال حرفه‌ای خود را از سال 1989 از باشگاه کن فرانسه آغاز کرد و در سال 2006 در اوج فوتبال خود در رئال مادرید به دوران بازی در مستطیل سبز پایان داد.
دو سالی می‌شد از بوردو به یوونتوس آمده بود که با تیم ملی فرانسه در جام جهانی شرکت کرد. تیمی پر از ستاره‌های نوظهور که توسط «ایمه ژاکه» کشف شده بودند و دو ستاره مشهور آن زمان یعنی «اریک کانتونا» و «دیوید ژینولا» را در ترکیب خود نمی دیدند. زیدان، به عنوان طلایی‌ترین بازیکن فرانسه در جام جهانی 98 شناخته شد و راه وی برای پا گذاشتن در پر افتخارترین باشگاه جهان «رئال مادرید» را باز کرد. 6 فصل تمام درخشید و در 34 سالگی در اوج محبوبیت با مستطیل سبز وداع گفت. زین‌الدین زیدان، بازیکنی بود که می‌توانست مایه مباهات و افتخار هر باشگاهی باشد و رئال مادرید چقدر خوش اقبال بود که چنین بازیکنی را داشت. مرد طلایی 98 و سالهای پس از آن، به عنوان برترین بازیکن 50 سال اخیر اروپا در نظرسنجی یوفا موسوم به «ژوبیلی» شناخته شده است.
پس از اعلام بازنشستگی، تا قبل از روی کار آمدن «کارلو آنچلوتی» در رئال مادرید، سمت‌هایی چون مدیر ورزشی و مشاور مدیر باشگاه را بر عهده داشت. به سبب اخلاق بسیار خوب و حرفه‌ای که دارد حتی مورینیو که تا سال 2014 سرمربی تیم بود و به سبب اخلاق‌های تندش با اکثر اعضای باشگاه دچار مشکل شده بود، به او احترام بسیاری می‌گذاشت.
با رفتن مورینیو و آمدن کارلتو، وی به عنوان دستیار او در کادر فنی تیم جای گرفت. با رفتن آنچلوتی، زیدان به عنوان مربی تیم جوانان رئال مادرید که «کاستیا» نامیده می‌شود انتخاب شد. دو سال بعد، وقتی «رافائل بنیتز» نتایج بدی را برای باشگاه به ارمغان آورد، زیدان در ژانویه 2016 رسما به عنوان سرمربی رئال مادرید انتخاب شد و اکنون مشغول هدایت این تیم بزرگ است. آخرین افتخار او با رئال مادرید، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (چمپیونز لیگ) است. مسیر زیدان مانند دوران بازی‌اش که فقط از اول تا آخر به جابجایی در 4 تیم مبادرت ورزید، در دوران مربیگری هم بدون تلاطم و پیچیده‌ترین کردن مسیر و پیوسته با انتخاب‌های عقلانی همراه بوده است.
10. رونالدو (Ronaldo)
این خرگوش نابغه دوست‌داشتنی را می‌توان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال و جزو 10 بازیکن برتر دانست. رونالدو، در جام جهانی 1998 عالی بود. آنقدر عالی بود که توپ طلای بهترین بازیکن را از آن خود کرد. او برای هر خط دفاعی کشنده و خطرناک بود.
هم او بود که هلند قدرتمند را در مرحله نیمه‌نهایی به خاک سیاه نشاند اما در فینال به رغم همه شایستگی‌هایش، 72 دقیقه پیش از فینال رسما از سوی «ماریو زاگالو» -مربی وقت-اعلام شد که به دلیل مصدومیت نمی‌تواند بازی کند. به جای وی «ادموندو» به زمین آمد. اما رونالدو آنقدر اصرار کرد که بالاخره زاگالو اجازه داد که در بخش پایانی بازی وارد زمین شود. او، وارد شد و بارتز -دروازه‌بان فرانسه- ضربه‌ای به محل مصدومیت‌اش وارد کرد و دیگر با یک رونالدوی کاملا بی استفاده روبرو بودیم. نهایتا برزیل بازی را با نتیجه 3 بر صفر به فرانسه واگذار کرد اما رونالدو به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. در مورد رونالدو همانند زیدان چه می‌شود گفت؟! افتخارات او، بسیار زیاد است و در مجال این گزارش -که به آینده 11 ستاره 98 پرداخته- نمی‌گنجد.
رونالدو، فوتبال حرفه‌ای خود را در سال 1993 از تیم «کروزیرو» برزیل آغاز نمود و در سال 2011 وقتی در«کورینتیانس» توپ می‌زد، رسما با بازی در مستطیل سبز وداع کرد. اولین مرتبه‌ای که او برای تیم ملی کشورش توپ زد، در سال 1994 در بازی مقابل آرژانتین بود. بزرگترین بداقبالی رونالدو در دوران 18 ساله فوتبال‌اش، مصدومیت‌های پیوسته و چند ساله بود که ضرر بزرگی را به وی وارد ساخت. وی، که در سال 2000 به عنوان سفیر «برنامه توسعه و پیشرفت سازمان ملل» انتخاب شده بود، در سال 2011 پس از بازنشتگی در فوتبال راه دیرین خود در این سازمان را ادامه داد و در حال حاضر هم مشغول به همین امر است.
11. داوور شوکر (Davor Suker)
«داوور شوکر» با 45 گل بهترین گلزن تاریخ کرواسی و با 6 گل «آقای گل» جام جهانی 1998 فرانسه است.عملکرد او و یارانش با هدایت «میروسلاو بلاژویچ» بزرگ معروف «چیرو» در جام جهانی 98 فرانسه عالی بود. کروات‌ها، شگفتی‌ساز جام شدند و در دیدار نیمه‌نهایی بود که فرانسه قدرتمند در کشورش با مشقت بسیار موفق به شکست آنها شد.
داوور شوکر، فوتبال حرفه‌ای خود را از «اوسی‌یک» یوگسلاوی در سال 1984 آغاز نمود و در سال 2003 در مونیخ 1860 آلمان به پایان رساند. طلایی‌ترین دوران فوتبال پس از 1998 او به حضور در رئال مادرید و آرسنال برمی‌گردد. هیچگاه به سمت مربیگری نرفت و پیوسته به پست‌های اجرایی و مدیریتی علاقه نشان داده است.
شوکر، سال‌ها در تیم‌های مطرح اروپایی از جمله رئال مادرید و آرسنال به بازی پرداخته است. در سال 2001، یک مدرسه فوتبال در زاگرب افتتاح کرد و در کشورش به کارهای خیریه و نیکوکارانه مشغول شد. وی، همچنین یک مدرسه فوتبال در کلیولند آمریکا دایر کرده است. او، علاوه بر اینها به شرکت‌های مسافرتی خارجی در کرواسی مشاوره می‌دهد. شوکر که اکنون 49 سال دارد، رییس فدراسیون فوتبال کرواسی است.
جمع‌بندی
ستارگان 1998 هیچگاه از ذهن و خاطر ما نمی‌روند. این 11 مرد، برای ما خاطرات بزرگی را همراه با دلهره، هیجان، شور و عشق، و امید به ارمغان آوردند. هر چند که مسیر زندگی آنها را به یک سوی خاص برده باشد اما آنها متعلق به فوتبال و قلب فوتبال‌دوستان در سرتاسر جهان هستند و تاریخ آنها را از یاد نخواهد برد.
منابع:
http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/5411562.stm
http://www.autosport.com/news/report.php/id/112508
http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-4250468/Frank-Boer-ready-Premier-League-role.html
https://www.thescottishsun.co.uk/sport/football/621598/rangers-will-face-competition-for-frank-de-boer-says-arthur-numan/
http://www.footballdatabase.eu/football.joueurs..roberto-carlos.419.en.html
http://www.marca.com/2013/04/11/en/football/real_madrid/1365709938.html
http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/world_cup_2006/teams/brazil/5143004.stm
http://www.greatestsportingmoments.com/roberto-carlos-the-greatest-kick-of-all-time/
http://www.goal.com/en-india/news/136/india/2015/07/05/13295252/official-delhi-dynamos-announce-the-signing-of-roberto-carlos-as-
http://pt.soccerway.com/players/roberto-carlos-da-silva/135/
http://www.espnfc.com.ng/player/20259/marcel-desailly
http://www.thestar.com.my/sport/football/2014/02/26/desailly-eager-to-coach-malaysia/
http://www.fifa.com/worldcup/news/y=1998/m=7/news=fifa-technical-study-group-designates-mastercard-all-star-team-71747.html
http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/3533891.stm
https://www.unicef.org/people/people_nationalambassadors.html
http://news.bbc.co.uk/1/hi/euro2000/teams/france/squad/744708.stm
http://frenchfootballweekly.com/2013/09/06/no-thrills-no-attitude-just-thuram/
http://www.uefa.com/memberassociations/association=fra/news/newsid=736420.html
http://www.eurosport.com/football/frank-de-boer-sacked-as-inter-milan-manager_sto5934910/story.shtml
http://www.rsssf.com/miscellaneous/fdeboer-intl.html
http://sportsillustrated.cnn.com/soccer/world/events/1998/worldcup/news/1998/07/10/wcup_allstars/
http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/brazil/7871588/World-Cup-2010-Brazil-dismiss-coach-Dunga.html
https://web.archive.org/web/20101120141222/http://capitaodunga.com.br/bardunga/bios/bios_dunga1.html
https://web.archive.org/web/20121214053630/http://www.the-afc.com:80/en/member-association-news/west-asia-news/36190-ar-donga
http://www.goal.com/en-india/news/105/main/2014/07/22/4973942/dunga-sends-brazil-back-to-the-future
http://www.independent.ie/sport/soccer/international-soccer/brazil-dumped-out-of-copa-america-by-lowly-peru-for-earliest-exit-since-1987-34795439.html
https://www.theguardian.com/football/2008/jun/19/barcelona.brazil
http://news.bbc.co.uk/1/hi/sport/football/572820.stm
http://www.biography.com/people/zinedine-zidane-9541232
http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/world_cup_2006/teams/france/5147908.stm
http://www.espnfc.com/player/12717/edgar-davids
http://www.fifa.com/news/y=2009/m=4/news=dedicated-followers-fashion-1049031.html
http://www.barnetfc.com/news/article/edgar-davids-leaves-barnet-fc-1303184.aspx
http://m.fifa.com/worldcup/news/y=2013/m=10/news=ronaldo-history-goals-can-erased-2201316.html
http://www.fifa.com/worldcup/archive/france1998/awards/index.html
http://www.national-football-teams.com/player/13706/Davor_Suker.html
https://www.theguardian.com/football/2015/mar/23/davor-suker-serbia-croatia-uefa