کد خبر 695634
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۲

یک کارشناس مطرح سوری از سیطره رژیم سعودی بر هیئت مخالفان در نشست ژنو ۴ خبر داد و تأکید کرد معارضان سوری سه دسته هستند که طیف ریاض بیشترین سهم را به خود اختصاص داده و به همین سبب با تحریک رژیم سعودی این بار هم راهبرد شکست را دنبال می‌کند.

 به گزارش مشرق، «أسامه دنورة» تحلیلگر سیاسی سوری تأکید کرد: طرف‌های معارضانی که مستثنی شده یا وزن ضعیفی در ژنو داشتند، از ترکیب ایجاد شده از سوی دی‌میستورا راضی نیستند و این مسئله برای برخی طرف‌های تندرو مانند سعودی این امکان را فراهم می‌کند که در استراتژی شکست مذاکرات حرفشان تعیین‌کننده باشد. (معارضان سه دسته و طیف اساسی هستند که در ژنو شرکت می‌کنند، گروه مسکو به رهبری قدری جمیل، گروه مصر به رهبری جهاد المقدسی و گروه ریاض که این گروه بیشترین سهم را در هیئت مخالفان در ژنو به خود اختصاص داده و سطح ضعیف هیئت‌های مسکو و قاهره، به رژیم سعودی اجازه داده تا نقش بیشتری را در هیئت مخالفان به نفع خود ایفا کند)

وی درباره اخباری مبنی بر درز کردن جزئیات برگه‌ای که بشار الجعفری نماینده دولت سوریه در مذاکرات ژنو دریافت کرده و صحبت‌ها درباره احتمال یکپارچه شدن معارضان سوری اظهار داشت: با توجه به تجربه‌ای که از مشارکت در مذاکرات ژنو به دست آوردم، سخن گفتن از برگ‌ برنده‌ها یا تصمیمات در ژنو، مسائل درستی نیست، بلکه همگی پیش‌بینی و پیش‌داوری است، معارضان و گروه‌های مسلح گاهی اوقات برخی امور را به بیرون درز می‌دهند، اما از طرف سوری یا از طرف دفتر دی‌میستورا چنین مسائلی رخ نمی‌دهد، اعتقادی ندارم که کسی بتواند امور جزئی مذاکرات را بداند و اگر چنین مسئله‌ای شناخته شود، به زمان نیاز دارد، درز کردن این مسائل به بیرون به شکل سریع بسیار دشوار است.

تحلیلگر سوری درباره احتمال پیشرفت در مذاکرات ژنو 4 برای حل بحران سوریه در سایه تحولات بین‌‌المللی بزرگی که سوریه از لحظه برگزاری ژنو 3 تا ژنو 4 شاهد بوده است، مانند دخالت نظامی ترکیه یا طرح پیش‌نویس قانون اساسی جدید سوریه گفت: قطعا در ارتباط با ژنو 4، دخالت‌های مثبت و منفی وجود دارد، هر چند بیشتر تحلیلگران و ناظران بر این باورند که حجم دخالت‌های منفی بیشتر از دخالت‌های مثبت است، انفجار تروریستی اخیر در شهر حمص یک تلاش آشکار از سوی جبهه النصره برای به شکست کشاندن این مذاکرات و تأثیرگذاری بر توقف عملیات نظامی قلمداد می‌شود.

دنورة افزود: این اقدام تروریستی به شکل مستقیم اولویت مبارزه با  تروریسم را در چارچوب مذاکرات مطرح می‌کند، قطعا اگر زمینه مشترکی مبتنی بر تمایل تمام طرف‌ها برای مبارزه با تروریسم و جدا کردن کامل خود از پدیده تروریسم وجود نداشته باشد، این مذاکرات در عمل هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت بلکه مذاکرات میان هیئت دولتی دارای حاکمیت و گروه‌‌هایی خواهد بود که به وضوح از پدیده تروریسم جدا نیستند بلکه آن را در پیش گرفته و در بسیاری از اوقات بر  تروریسم به عنوان ابزاری برای ارتقای موضعگیری سیاسی تکیه می‌کنند،‌همانطور که امروز شاهد چنین وضعی هستیم.

این کارشناس سیاسی خاطر نشان کرد : گروه ریاض (گروه‌های مخالف مورد حمایت آل سعود)، درهمسویی کامل با الجبیر وزیر خارجه رژیم سعودی مواضع تنش‌آمیزی اتخاذ می‌کنند، در عین حال می‌بینیم که انفجارهای تروریستی در سطح میدانی غیرنظامیان و نظامیان سوری را به شیوه جنایتکارانه‌ای هدف قرار می‌دهد.

دنورة درباره دلیل نارضایتی و انتقاد گسترده هیئت دولت سوریه و بیشتر معارضان در ژنو از استفان دی‌میستورا نماینده سازمان ملل در امور سوریه گفت: این مسئله تازگی ندارد که قطعنامه 2254 به صراحت از نماینده بین‌المللی درباره سوریه صرف نظر از نامش خواسته است که تا بیشترین تعداد از معارضان سوری را دور هم جمع کند،  وقتی دی‌میستورا، وزن و جایگاه بیشتری را به هیئت معارضانی که مورد حمایت ریاض هستند (موسوم به هیئت ریاض)، اختصاص می‌دهد و معارضان دیگر را منزوی می‌کند و بدون رویکرد و شیوه واضح و شفافیت هیئت معارضان را تشکیل می‌دهد، قطعا چنین مسئله‌ای بخشی از دخالت‌های منفی است که منجر به نتایج مثبت برای روند سیاسی در ژنو نمی‌شود.

این تحلیلگر سوری اظهار داشت : به همین سبب آن دسته از طرف‌های معارضان که کنار گذاشته شده یا وزن و جایگاه ضعیفی در معارضان دارند، از این ترکیب(هیئت مخالفان در ژنو) رضایت ندارند و این مسئله به برخی طرف‌های تندرو همچون سعودی اجازه می‌دهد که حرف آخر را در استراتژی به شکست کشاندن مذاکرات بزند.

دنورة تصریح کرد : استراتژی تعطیل و شکست در جلسات قبلی ژنو هم وجود داشت و  اکنون آن را در سخن سخنگویان گروه ریاض و الجبیر وزیر خارجه رژیم سعودی می‌بینیم، تا زمانی که این طرف‌ها بر هیئت مخالفان سیطره  داشته باشند و تا زمانی که آنها حرف آخر و تعیین‌کننده را به نام هیئت معارضان بزنند، معنایش این است که روند مذاکرات متوازن و برابر نبوده و به معنای انحصارطلبی هیئت ریاض و تمایل قبلی آنها برای به شکست کشاندن مذاکرات است و در نتیجه هرگز ما به نتیجه مثبتی نخواهیم رسید.