به گزارش مشرق، سرانجام پس از ماه ها مبارزه سخت انتخاباتی میان احزاب و جریان های مختلف سیاسی فرانسه، امانوئل ماکرون در اولین حضور خود در یک رقابت انتخاباتی، نه تنها به ۶ دهه سلطه مطلق جریانهای سیاسی راستگرا و چپگرا پایان داد بلکه عنوان جوانترین رییس جمهور تاریخ این کشور را نیز از آن خود کرد.
امانوئل ماکرون / حزب سوسیال لیبرال (EM)
«امانوئل ژان-میشل فردریک ماکرون» (Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron) ۴۰ سال دارد و سیاستمدار و سرمایه‌گذار است او در سال ۲۰۱۴ در کابینه دوم «وال» به عنوان وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال فرانسه منصوب شد. اما در ۳۰ آگوست سال ۲۰۱۶ به منظور رقابت به عنوان یک لیبرال اجتماعی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ استعفا داد. ماکرون، در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶ حضور خود را به عنوان نامزد مستقل در انتخابات اعلام کرد.
اوج فعالیت ماکرون در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ در حزب سوسیال لیبرال بود. در سال ۲۰۱۲ و در دولت اولاند، به سمت دبیر کلی حزب رسید. وی تحت شعار «حرکت» وارد کارزار انتخاباتی شده و هم‌اکنون سرسخت‌ترین رقیب ماریا لوپن محسوب می‌گردد. در بحث محیط زیست، به تعادل و توازن بین اجبارهای زیست‌محیطی و الزامات اقتصادی باور دارد که آن را در ۵ محور قابل تحقق می‌داند: نوع‌آوری، ساده‌سازی، تقویت اثربخشی انرژی و کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی، رقابت‌پذیری انرژی، و فعال بودن در اروپا و جهان.
دیدگاه‌ها
محیط زیست
ماکرون در تابستان ۲۰۱۶ به دفاع از سوخت گازوئیل پرداخت و معتقد بود که از آنجایی که این سوخت در قلب سیاست صنعتی فرانسه جای دارد، نباید مورد تحکم قرار بگیرد. او در حالی این اظهارات را داشت که کمی قبل، به خاطر رسوائی «ماموریت فولکس واگن» به شدت از سوی سایر اافراد حزب متبوعش مورد انتقاد قرار گرفته بود. این سیاستمدار لیبرال فرانسوی، موافق با انرژی هسته‌ای است و این باور را دارد که انرژی هسته‌ای «انتخاب فرانسه و انتخابی برای آینده» است.
وی در سال ۲۰۱۶ پیشنهاد داد که فرانسه باید امنیت ذخایر خود را در اصلی‌ترین مواد اولیه و مواد غذایی تامین نماید و آن هم باید در سه سطح صورت بگیرد: «اقتصاد دَوَرانی» و بازیافت جزییات مواد اولیه در پایان عمر هر محصول؛ تنوع مواد اولیه به جهت مقابله به موقع با خطرات ژئوپلتیک و سپس خلق فضای رقابت‌پذیری؛ به وجود آوردن معادن بزرگ در فرانسه تحت استانداردهای زیست‌محیطی و اجتماعی.
اتحادیه اروپا/ آمریکا
برخی از تحلیلگران، ماکرون را یک فدرالیست و یوروفیل (طرفدار نظریه اتحادیه اروپایی) می‌دانند. ماکرون بارها اعلام کرده که خود را نه یک فدرالیست و نه یک یوروفیل می‌داند. حزب متبوع وی، تنها حزب حامی اتحادیه اروپا در فرانسه است. در ژوئن ۲۰۱۵، وی به همراه همتای آلمانی خود «زیگمار گابریل» طی یک بیانیه حمایت خود از «همبستگی اروپایی» را اعلام داشتند. تاکید وی بر همبستگی اروپایی از خلال تاکید بر اصلاحات سازمانی و اصلاحات بازار کار می‌گذرد. به اعتقاد او، باید یکسری اصلاحات ساختاری در نظام مالیاتی و حقوقی و دستمزدها در اروپا شکل بگیرد. وی به شدت معتقد به کنترل و نظارت بر سرمایه‌گذاری خارجی در اروپاست و معتقد است همانطور که آمریکا در این مورد با حساسیت کامل برخورد می‌کند، کشورهای اروپایی هم برای حفظ استقلال اتحادیه و پیشبرد ائتلاف باید اینگونه رفتار کنند.
ماکرون، در سال ۲۰۱۵ مخالفت خود با خروج یونان از «منطقه یورو» (EuroZone) را اعلام و تاکید کرد که نباید یک معاهده ورسای دیگر در این مورد منعقد شود. او به شدت نسبت به عملکرد یونان و کشورهای اروپایی انتقاد دارد و معتقد است که خود آنها موجب به وجود آمدن بحران اقتصادی این کشور شدند. وی، برنامه اولاند برای تغذیه یونان را یک اشتباه دانسته و عملکرد صندوق بین‌المللی پول را از ابتدای امر زیر سوال برده است. وقتی وی در مورد لزوم همبستگی مالی و اقتصادی اتحادیه اروپا سخن گفت، «یانیس واروفاکیس» وزیر دارایی کنونی دولت «لکسیس سیپراس» در یونان، او را تنها وزیر اولاند دانست که منطقه یورو را به خوبی می‌شناسد. او از حامیان «توافق وسیع تجاری و اقتصادی» (CETA) بین اروپا و کاناداست و معتقد است اگر چه هنوز زمان توافق وسیع با آمریکا فرا نرسیده اما نباید در را بطور کامل بر روی این کشور بست و حفظ ارتباط قوی با آمریکا لازم و ضروری است.
سیاست خارجی
در جریان سوریه، ماکرون به شدت مخالف بشار اسد و قویا حامی تروریست‌های مخالف وی است و بارها از سیاست دولت اولاند در قبال حمایت از شورشیان استقبال کرده است. در قبال رژیم صهیونیستی نیز، بارها از استقلال و سیاست‌های اسراییل حمایت کرده، با جنبش «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری، و تحریم اسراییل» مخالف است، و معتقد است که چیزی به نام «دولت فلسطینی» را به رسمیت نمی‌شناسد.
ماکرون و همسرش که ۲۴ سال از او بزرگ‌تر است؛ به گفته وی، خانم «بریجیت تروگنیو» همسرش معلم دوران دبیرستان او بود / ماکرون ۴۰ سال دارد و تروگنیو ۶۴ سال
مهاجرت
ماکرون، در یک بحث برخلاف سوسیالیست‌ها همچون «وال» (نخست‌وزیر اسبق فرانسه) همگام با آنگلا مرکل آلمانی است و آن باز کردن درهای کشور به روی مهاجران می‌باشد. او مرکل را تحسین کرده و معتقد است هر چقدر که فرانسه مهاجر بپذیرد، به سود اقتصاد این کشور است. البته او به برنامه نظارت و کنترل مرزی تاکید بیشتری دارد و معتقد است که «فرونتکس» (سازمان گارد ساحلی و مرزی اروپا) باید در پرتوی امکانات و برنامه گسترده‌تر به کنترل و بررسی مهاجران بپردازد. دوره بررسی باید کوتاه باشد تا سره از ناسره مشخص گردیده و نیروهای مفید وارد خاک فرانسه شوند.
مسلمانان
ماکرون در سخنرانی خود در جولای ۲۰۱۶ اعلام کرد که با منع ورود زنان مسلمانان و باحجاب به دانشگاه‌ها مخالف است چرا که اصول جمهوری فرانسه با این قاعده منطبق نیست. او در گفتگویش با مجله «ماریان» گفت: «به نظر من، اینکه جامعه مسلمانان فرانسه را تحت فشار قرار می‌دهند اصلا با اصول دیم مسیحیت سازگار نیست. چرا نباید بگذاریم مسلمان‌ها به زبان عربی که زبان دین‌شان است سخن بگویند. اصلا چه اشکالی دارد که تورات به زبان عربی به دیگران آموخته شود؟». شاید ماکرون با این سخنان قصد داشت که نظر یهودیان را هم به سمت خود جلب کند اما این اظهارات وی به شدت مورد عتاب و شکایت «سازمان مدارس مذهبی یهودیان فرانسه» (FSJU) قرار گرفت.
بررسی کلی نامزدهای مطرح انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (به زبان فارسی)
امنیت و تروریسم
ماکرون معتقد است که لایحه اصلاحی «منع هرگونه بازداشت فرانسوی‌الاصل و شهروند فرانسه به اتهام اعمال تروریستی» نمی‌تواند مشکل تروریسم در فرانسه را رفع کند و برای تامین امنیت داخلی در مقابل تروریسم باید بودجه سازمان‌های اطلاعاتی فرانسه افزایش یابد. او به سیاست‌گذاری در جامعه امنیتی فرانسه در رابطه با ایجاد بخش خصوصی برای بعضی عملیات‌های اطلاعاتی معتقد است. این نامزد انتخاباتی طرحی به نام «گذرنامه فرهنگی» پیشنهاد داده که به باور او می‌تواند جوانان فرانسه را به مقابله با تروریسم تشویق نماید.