سرویس جهان مشرق - رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه که پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ایالات‌متحده آمریکا و انجام اصلاحات مدنظر خود در قانون اساسی ترکیه به دنبال دیدار با رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا بود، بالاخره توانست با وی دیدار کند.
علی قائم‌مقامی کارشناس مسائل ترکیه در گفت‌وگو با مشرق ضمن اشاره به این دیدار،
وی در همین زمینه اعلام کرد که روابط ترکیه با آمریکا را می‌توان از دو بعد موردبررسی قرارداد؛ اول روابط دوجانبه ترکیه با آمریکا و دیگری روابط ترکیه و آمریکا در قالب ناتو.
او اذعان داشت ترکیه در دوران اوباما با یک سری اختلافات در مورد سوریه و عراق و مسئله ایران روبرو بود. اردوغان معتقد بود که اوباما با عقب‌نشینی از عراق ، زمینه نفوذ ایران در منطقه را فراهم کرده و قدرت ایران را به‌صورت ناخواسته افزایش داده است. اردوغان همچنین معتقد بود که ترس آمریکا از ایران و عدم‌مداخله در فعالیت‌های منطقه‌ای ایران باعث تبدیل‌شدن آن به یک قدرت بزرگ فرا منطقه‌ای شده است. بنابراین مجموع این عوامل چالش‌های میان او و اوباما را افزایش داده بود.
لیکن روی کار آمدن ترامپ باعث شد که اردوغان فکر کند اهداف مشترکی با آمریکا خواهد داشت و او را حامی خود در منطقه بداند. بنابراین اردوغان پس از روی کار آمدن ترامپ و با امید به کمک‌های او ، حمایت همه‌جانبه‌ای را از ترامپ آغاز کرد و با نادیده گرفتن سیاست‌های ضد اسلامی او ، سعی کرد همکاری‌های خود با رئیس‌جمهور آمریکا را افزایش دهد و این کشور را بیش‌ازپیش درگیر مسائل منطقه‌ای خود نماید.
درنتیجه اردوغان با این سفر در پی این بود که مشارکت آمریکا در منطقه برای کاهش هزینه‌های خود را افزایش دهد. او همچنین امیدوار بود که از طریق دیدار با ترامپ او را برای عدم همکاری و حمایت از کردهای سوریه (PYD) راضی کند و بتواند از آمریکا و ترامپ برای سرکوب کردها در منطقه استفاده نماید. اردوغان همچنین معتقد بود که ترامپ او را برای استرداد کودتاچیان و رهبران آن‌ها من‌جمله فتح‌الله گولن که در ایالت پنسیلوانیای آمریکا ساکن هستند یاری خواهد کرد و ترکیه می‌تواند با تکیه بر حملات موشکی و هوایی آمریکا و رژیم اشغالگر قدس برای تضعیف ارتش بشار اسد و جبهه مقاومت اقدام نماید که در این مسیر با شکستی تقریباً بزرگ همراه بود.
اردوغان همچنین با تلاش برای متهم کردن کردها برای افزایش تنش‌ها در منطقه باقدرت گیری آن‌ها در رقه و تصرف اراضی مرزی توسط کردها ، تلاش کرد تا از این مسئله به‌عنوان عاملی در راستای افزایش جنگ قومی بین کردها و عرب‌ها و تکمیل درگیری کردها و ترک‌ها استفاده کرده و با مطرح کردن خطر تقویت کریدور کردی برای تضعیف ترکیه در منطقه ، نگرانی ترامپ را افزایش داده و ایشان را بیش‌ازپیش با خود همسوتر سازد.
بنابراین اردوغان امیدوار بود از ترامپ اجازه جنگ پیش‌دستانه علیه کردها را بگیرد که نه‌تنها به این امر موفق نشد بلکه از تمامی درخواست‌های سابق خود عقب‌نشینی کرده و ناچار شد بعد از اروپا و کشورهای اروپایی ، امید خود به آمریکا را نیز از دست دهد.
پس در پایان می‌تواند گفت که دستاورد اردوغان از این سفر برای ترکیه تقریباً هیچ بوده که همین عامل سیاستمداران ترک را بیش‌ازپیش به سمت شرق و ناامیدی از غرب ترغیب کرده است.