به گزارش مشرق، پس از افزایش تنش‌ها میان قطر و عربستان، برخی دیگر از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مانند امارات و بحرین ضمن قطع روابط با دوحه اقدام به محاصره این کشور جزیره‌ای کردند. چند نکته در رابطه با این تنش وجود دارد:
۱. مهمترین تاثیر این چالش بر روی بازار انرژی خواهد بود. تجربه‌ی تاریخی نشان می‌دهد که هر گونه تنش در منطقه خلیج فارس دارای تاثیرات مستقیمی بر قیمت نفت و سایر حامل های انرژی است. بطوریکه در روز دوشنبه ۱۵ خرداد شاهد افزایش ۱.۱ دلاری قیمت نفت بودیم. از پیامدهای این پدیده دخالت مستقیم دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک قدرتهای بزرگ صنعتی بعنوان مصرف کنندگان نفت خام منطقه و متضرران این افزایش قیمت بوده و خواهد بود. لذا در آینده نزدیک شاهد واکنش کشورهای مختلف به این تنش در منطقه حساس خلیج فارس خواهیم بود.
۲. موقعیت جزیره‌ای قطر امکان مقاومت این کشور در قبال تحریمها و محاصره ها را نمی‌دهد لذا دوحه در اندک زمانی یا مجبور به تسلیم بوده و یا به گفتگو و مصالحه روی خواهد آورد چرا که عمده مراودات ترانزیتی و حمل و نقل و صادرات و واردات قطر از مرزهایی صورت می‌گیرد که امروز از سوی بحرین و امارات و عربستان مسدود شده است.
۳. قطر برای رابطه با دنیای خارج راهی غیر از استفاده از راههای آبی و هوایی ایران نخواهد داشت. این امر از آن جهت برای ریاض مطلوب نیست که دوحه را بیش از پیش به تهران بعنوان رقیب منطقه‌ای آن نزدیک کرده و در معادلات یارگیری منطقه‌ای یک امتیاز را نصیب ایران خواهد کرد. یقینا سعودیها تمایل چندانی نخواهند داشت که پس از عراق و سوریه و یمن، در حوزه‌ی امنیتی خود، کشور دیگری را نیز به نفع رقیب از دست بدهند. لذا به سرعت و به هر نحوی ولو با عقب نشینی از مواضع خود در پی جلوگیری از این خسران خواهند بود.
۴. اما اینکه (آیا قطر این ظرفیت را داراست که تهران در رقابت با ریاض به نفع دوحه وارد میدان شود یا خیر؟ )، خود جای بحث دارد. در نگاهی مقایسه‌ای به تاریخ روابط قطر با ایران و عربستان، در اکثر مقاطع دوحه را همپیمان ریاض می‌بینیم. هر چند در برهه کنونی روابط قطر با عربستان به تیرگی گرائیده است اما این کشور جزیره‌ای برای ادامه حیات و حاکمیت مقامات آن برای استمرار اعمال قدرت، به عربستان نیاز استراتژیک داشته و خواهند داشت. لذا ظرفیتی که تهران بتواند با اعتماد و تکیه بر آن در این چالش به میدان قطر بشتابد وجود ندارد. ضمن اینکه ورود به این معرکه روابط تهران با امارات متحده و سایر اعضای شورای همکاری خلیج فارس را نیز تحت الشعاع قرار خواهد داد.
۵. نکته دیگری که از آن نباید غفلت کرد این است که این تنش را نباید بی ارتباط با سفر اخیر ترامپ به عربستان و موضوع شعله‌ور نگه داشتن تنور چالشها در منطقه به منظور ایجاد بازار مصرف برای فروش تسلیحات نظامی تولیدی آمریکا قلمداد کرد. هر یک از طرفین این منازعه با توجه به دارا بودن از درآمدهای نفتی، پتانسیل تبدیل شدن به مشتری دائمی تسلیحات آمریکا را دارند کما اینکه ترامپ اخیرا اظهار داشته است: (پول نفتی را که به کشورهای این منطقه پرداخت کرده است به آمریکا باز خواهد گرداند و این یعنی شغل شغل شغل).
منبع : سایت تحلیلی طنین