به گزارش مشرق به نقل از سازمان پزشکی قانونی، یکی از وظایف سازمان پزشکی قانونی کشور کارشناسی آسیبهای مصدومان منازعات است که با استعلام مقام قضایی به این سازمان ارجاع میشوند. مصدومانی که در بسیاری موارد در پی یک درگیری ساده دچار آسیب و صدمات جسمانی غیرقابل جبرانی میشوند و خسارات آن به مراتب بیشتر و جدیتر از دلیلی است که به خاطر آن با یکدیگر درگیر شدند.
مراجعات نزاع نه تنها حجم قابل توجهی از ارجاعات مراکز پزشکی قانونی را به خود اختصاص میدهد بلکه در برخی ایام سال این ارجاعات با افزایش قابل توجهی نیز مواجه است. به استناد آمارهای موجود در سازمان آمار مراجعین نزاع طی فصل تابستان بیش از دیگر ایام سال است و شاید بتوان گرم شدن هوا و پایین آمدن آستانه تحمل مردم را یکی از دلایل این افزایش دانست.
آمارهای سال گذشته نشان میدهد که 28.5 درصد از کل معاینات بالینی سازمان پزشکی قانونی مربوط به نزاع است که این آمار در سالهای دیگر نیز تکرار شده و نزاع همواره در رتبه اول آمار معاینات پزشکی قانونی قرار داشته است.
در سال گذشته 547 هزار و 29 نفر متعاقب نزاع به پزشکی قانونی مراجعه کردند که از این تعداد 161 هزار و 151 نفر مربوط به فصل تابستان بوده و این بدان معناست که 29.5 درصد از مراجعات نزاع در فصل تابستان به ثبت رسیده است.
عوامل متعددی موجب افزایش نزاع در فصل تابستان میشود که استرس ناشی از هوای گرم از جمله این موارد است . علاوه بر این در فصل گرما ترددهای خیابانی هم افزایش مییابد و بسیاری از خانوادهها و جوانان در ساعات اولیه شب برای گذران وقت از خانه خارج میشوند. این موضوع افزایش ترافیک و شلوغی پارکها و بوستان ها را به دنبال دارد و به همین دلیل برخوردهای اجتماعی نیز بیشتر میشود.
هرچند گرما تنها فاکتور تشدیدکننده نزاع نیست اما در کنار گرمای هوا استرسهای دیگری هم در بیشتر شدن برخوردهای خشن اجتماعی مؤثرند؛ از جمله این موارد می توان به مسایل سادهای همچون ترافیک تا مشکلات بزرگتر همچون مسایل اقتصادی ، گرایش جوانان به مواد روانگردان ، عدم برنامه ریزی مناسب برای اوقات فراغت ، الگوبرداریهای نادرست از برخی شخصیتهای خشن در برنامه های ماهواره ای و اینترنت و کمبود و گران بودن امکانات تفریحی سالم برای جوانان و ... اشاره کرد.
بر اساس این گزارش و بنا به مشاهدات بخش های معاینات بالینی پزشکی قانونی ، پسران جوان بیشترین گروه مراجعین منازعات هستند ، جوانان عمدتاً تحریک پذیرتر بوده در حالی که در سنین سالمندی و میانسالی پرخاشگری کمتر دیده می شود.
اگر تمام عوامل مؤثر در ایجاد پرخاشگری وجود داشته باشد اما فرد تا اندازهای از خویشتن داری برای پرهیز از رفتار خشن برخوردار باشد تا حد قابل توجهی میزان نزاع کاهش می یابد و این خویشتنداری تحت تاثیر مسایل سرشتی ، تربیتی، مذهبی، فرهنگی و آموزش روشهای مدارا با مشکلات و حمایت فرزندان از سوی والدینشان ایجاد میشود.