به گزارش مشرق، با پایان جنگ‌های داخلی آمریکا موسوم به جنگ‌های انفصال که به آزادی سیاهان و لغو برده‌داری انجامید، موج نفرت از سیاهان در ایالات جنوبی بالا گرفت و باعث رشد تدریجی نهضت ضد سیاهان شد. این نهضت با ضرب و جرحِ گاه و بیگاه سیاهان، ترور آنان و تخریب خانه و کاشانه‌شان و سرقت اموال آنان و وارد آوردن انواع فشار و سختی علیه سیاهان جلوه‌گر شد. درحالی که تنها چند ماه از پایان جنگ ضد برده‌داری گذشته بود، در هر یک از ایالات جنوب آمریکا، قوانین و مقررات دست و پاگیری علیه حقوق سیاهان به تصویب رسید و روال گذشته و تبعیضات قدیمی به‌نحوی دیگر خود را نمایان کرد.

در 24 دسامبر سال 1865 م. سازمان تروریستی کوکْلوکْسْ کِلان (Ku Klux Klan) توسط جمعی از نژادپرستان متعصب تروریست و با هدف نابودی و ارعاب سیاه‌پوستان در جنوب آمریکا تأسیس شد. این سازمان به‌سرعت توسعه یافت و گروه گروه مردمی که از برده‌داری محروم شده بودند به این سازمان مخوف پیوسته پس از مسلح شدن، به جان سیاهان افتادند.

فعالیت سازمان کوکلوکس کلان به‌معنی حصار قبیله یا گروه دایره، در سال‌های 1866 تا 1869 بسیار وسیع و گسترده بود و هزاران سیاه‌پوست آمریکا به دست اعضای این فرقه به‌طرزی فجیع به قتل می‌رسیدند. اعضای کوکلوکس کلان، شب‌هنگام، ماسک سفید مخصوصی بر چهره زده لباس بلندی مانند کفن سفید بر تن می‌کردند و نوعی کلاه سفید نوک‌تیز به سر می‌گذاشتند. آنان هر شب که دستور ترور و قتل داشتند، ابتدا مراسم مخصوصی را به جا می‌آوردند. در آن مراسم آنان به‌دور یک صلیب چوبی که ارتفاع آن به بیش از سی متر می‌رسید حلقه می‌زدند و شاهد سوختن آن می‌شدند و با هم سرود مذهبی می‌خواندند.

هر شب که مردم آمریکا چنین مراسمی را نظاره می‌کردند، فردایش شاهد چنین جسد سیاه‌پوست در داخل جوی‌های آب، زیر پل‌ها و یا در نقاطی دور از شهرها بودند. سازمان کوکلوکس کلان که مخالف آزادی اجتماعی سیاه‌پوستان آمریکا بود، فعالیت‌های جنایت‌کارانه خود را برای قتل سیاهان و ترور کسانی که موافق آزادی اجتماعی سیاهان بودند، بار دیگر در شانزدهم اکتبر 1915 آغاز کرد. این فعالیت‌ها طی دهه‌های پس از آن با شدت و ضعف ادامه یافت اما در طول دهه 1960 کارنامه خون‌باری از کوکلوکس کلان ارائه شد.

از جمله کشته‌شدگان این گروه تروریستی، مالکوم ایکس، رهبر مسلمانان سیاه‌پوست آمریکا و مارتین لوترکینگ رهبر مسیحیان سیاه‌پوست این کشور در سال‌های 1965 و 1968 می‌باشند که از جمله برجسته‌ترین قربانیان این گروه بودند. دولت‌های آمریکا که همگی بدون استثنا، سیاست‌های‌شان مبتنی بر گرایش‌ها و تمایلات نژادپرستانه بوده و همواره سیاهان را به‌دیده تحقیر و نفرت می‌نگرند، نه‌تنها از تاریخ تشکیل این فرقه جنایت‌کار در قرن نوزدهم تاکنون حاضر نشده‌اند آن را که هنوز دل به احیای برده‌داری بسته است، توقیف نمایند و باز، نه‌تنها هیچ یک از اعضای این سازمان تا به امروز مجازات نشده‌اند، بلکه گاه چهره‌های سرشناس این تشکیلات، به‌عنوان مقامات دولتی در هیئت حاکمه آمریکا، پست‌های مختلفی را نیز اشغال کرده‌اند.

به‌طوری که در سال 1924 در کنگره حزب دموکرات، از حدود 1000 نماینده، 343 نفر از اعضای کوکلوکس کلان بودند. دهه 1920 اوج کامیابی کوکلوس‌کلان بود. برخی از شاخه‌های بومی این گروه دست به پاره‌ای به دار کشیدن‌های بی‌دادرسی و دیگر کنشهای خشن زدند. اکنون نیز سازمان مزبور که از سوی اتحادیه‌های بزرگ مالی آمریکا حمایت می‌شود، به‌صورت یک تشکیلات رسمی مذهبی، دارای شعبه‌هایی در سراسر ایالات متحده است. این در حالی است که آمریکا همواره از شعار دفاع از حقوق بشر دم می‌زند و خود را مهد آزادی و برابری عنوان کرده است.

نام کوکلوس‌کلان از سوی بسیاری از گروه‌هایی که با اعلامیه جهانی حقوق بشر مخالفند یا باورمندان به جدایی نژادی به کار برده می‌شود. در دهه‌های 1950 و 1960 این گروه‌ها دست به یک سری کارهای خشن مانند بمب‌گذاری‌هایی که به کشتار کودکان و کارگران انجامید دست می‌زدند.

این گروهک همواره در برنامه‌ها و کشتارهای خود کودکان را نیز به‌همراه داشتند تا به آنها آموزش‌های لازم را یاد دهند

همراهی پلیس آمریکا در بسیاری از تجمعات این گروه خشم بسیاری از گروه‌های ضدنژادپرستی در آمریکا را در آن سال‌ها برانگیخته بود

حمایت‌های گسترده دولت آمریکا از این گروهک تروریستی تعداد زیادی از هنرمندان را بر آن داشت تا با طرح‌هایی از جنس تصویر بالا به مقابله با آنها بپردازند

کوکلوکس کلان‌ها لباسی سفید با کلاهی نوک‌تیز با به تن می‌کردند

آنان هرشب که دستور ترور و قتل داشتند، ابتدا مراسم مخصوصی را به جا می‌آوردند، در آن مراسم آنان به‌دور یک صلیب چوبی که ارتفاع آن به بیش از سی متر می‌رسید حلقه می‌زدند و شاهد سوختن آن می‌شدند و با هم سرود مذهبی می‌خواندند

هرشب که مردم آمریکا چنین مراسمی را نظاره می‌کردند، فردایش شاهد چنین جسد سیاه‌پوست داخل جوی‌های آب، زیر پل‌ها و یا در نقاطی دور از شهرها بودند

بسیاری از محققین معتقدند این گروهک تروریستی با هرگونه دین و باوری که با عقاید آنها مخالفت داشته است برخورد این‌چنینی می‌کرده و این اتفاق فقط محدود به سیاه‌پوستان، مسلمانان و مسیحیان نبوده است

برخی معتقد بودند که این گروهک بعد از سال 1940 موجودیت و هویت خود را از دست داد و دیگر هیچ حرکت رسمی را آغاز نکرد اما چند ماه پیش CNN در گفت‌وگویی با یکی از رؤسای سابق این گروهک این سؤال را مطرح کرده بود: آیا در این شرایط کنونی آمریکا این گروهک دوباره ظهور می‌کند؟

این گفت‌وگو با فرانک آنکونا، رهبر سنت‌گرای گروهک کوکلوس کلان انجام شده بود. او کسی است که پیش از این با گلوله یکی از رؤسای همین گروه را به‌دلیل اختلاف شخصی کشته بود و رهبری بسیاری از کشتارها را به‌عهده داشته است.

گفته می‌شود که این روزها 7000 نفر به‌شکل مستقیم طرفدار و از اعضای اصلی آن هستند. فوریه همین سال هم رهبر این گروهک در فلوریدا در گفت‌وگویی تصویری که در شبکه یوتیوب منتشر شده است، همکاری پلیس آمریکا با این گروهک تروریستی را افشا کرده است. ما دوباره شاهدیم تعدادی با لباس مخصوص این گروه همانند گذشته که پلیس آنها را در راهپیمایی‌های‌شان همراهی می‌کرد، در خیابان‌ها حضور پیدا کرده‌اند. آیا در روزهای آینده شاهد افزایش خشونت‌های نژادپرستانه در آمریکا و سکوت دولت آن کشور خواهیم بود؟