سرویس ورزش مشرق – کسب عنوان نهمی جهان در رقابت های جهانی ۲۰۱۷ پاریس در رشته کشتی آزاد با ترکیبی متفاوت از المپیک ۲۰۱۶ دو بازتاب متفاوت در اجتماع داشت. برخی از کشتی دوستان این اتفاق را نوعی شکست تلقی کرده و برخی در فاصله ۳ سال تا المپیک این نتیجه را دورخیز خوبی برای تیم جوان شده ایران در مسیر رسیدن به المپیک ۲۰۲۰ توکیو تلقی کردند.
محمدحسن محبی در گفت و گو با مشرق، درباره عملکرد کلی تیم و یکی دو وزن به خصوص حرف زد و کم کاری را دلیل افت فاحش کشتی آزاد کشورمان در رقابت های جهانی دانست.
متن صحبتهای دارنده مدال نقره مسابقات جهانی ۱۹۸۵ بوداپست و ۵ مدال طلای قهرمانی آسیا در دسته ۹۰ کیلوگرم در ادامه می آید:
*جوانگرایی نکرده بودیم
قبل از شروع مسابقات وقتی هر کسی درباره کشتی حرف می زد مشخص بود که این تیم جوانگرایی نکرده است بلکه در مسابقات انتخابی جوان ترها قدیمی ها را کنار زدند تا تیم نسبت به قبل جوان تر شود. کسی را بدون انتخابی در معیت تیم ملی در نیاوردند. پس اینکه بخواهیم بگوییم جوانگرایی کرده ایم درست نیست. فقط تیم جدید شده است. به استثنای افرادی مانند میثم نصیری یا حسین خانی و اینها. این کشتی گیران نیز در انتخابی شرکت کردند و حریفان را دو بار بردند و حق شان بوده که در جهانی شرکت کنند.
*می شد بیشتر مدال گرفت
ما قبل از مسابقات هم گفتیم که این تیم جوان است و تازه پا به عرصه مسابقات گذاشته است ولی شاید می شد یکی دو تا مدال بیشتر هم بگیرند و این نتیجه دور از انتظار نبود. فقط انتظار بیشتر از حسین خانی و نصیری بود که می توانستند مدال بگیرند و به ثانیه ها باختند. یا بطور مثال یداله محبی هم خوب کشتی گرفت.
*کمترین توقع ملت سومی است
با توجه به پیشینه کشتی آزاد ایران در رقابت های بین المللی کمترین توقع ملت ایران و مردم عزیزمان از کشتی همیشه توقع مدال است و ما باید نهایتا سوم بشویم.
*در تمرین از دنیا عقبیم
شاید ما کم کار می کنیم. شما به استثنای حسن یزدانی که او واقعا در همه چیز از جمله انرژی، توان، غیرت و همه اینها سرآمد و با آنها روی تشک می آید شاید بچه های ما آنقدر کار نمی کنند یا لااقل اینطور بگوییم بهتر است که به اندازه ورود به مسابقات به این مهمی تلاش نکرده بودند. کار در صحنه بزرگی مانند جهانی سخت است و در المپیک سخت تر هم خواهد شد. شما کشتی ۷۰ کیلویی ایتالیا (کوبایی الاصل) یا کشتی سعداله یف با اشنایدر را ببینید. آنها خیلی ساخته تر از ما پا به مسابقات می گذارند. بطور مثال بهنام احسان پور هیچ کم فروشی نکرد ولی مشخص بود کوبایی بیشتر کار کرده و وقتی قوی تر است دیگر راهی برای بردن نمی گذارد.
*با کشتی بلدی نمی توان مدال گرفت
به قول هادی عامل می خواهیم بگوییم فقط با زرنگی و کشتی بلدی مان می توانیم برنده شویم. در حالی که آنها اینقدر ساخته تر و پرداخته تر با پاهای قرص و محکم به تشک می آیند که به راحتی یک زیر به بچه های ما نمی دهند. پس کشتی ایرانی یکطرف است و ساخته و پرداخته تر بودن یک بحث دیگر. چون تمام رقبا برای این مسابقات زحمت می کشند و هزینه می کنند.
*رسول خادم تکلیفش را با خودش روشن کند
فکر کنم اگر رسول خادم کنار تشک بود اثرگذاری خوبی داشت. او اگر کنار کشتی می آمد بچه ها خیلی بهتر کشتی می گرفتند. نقد اول من این است از روزی که رسول پا به فدراسیون گذاشت باید کادر فنی را از ریاست جدا می کرد ولی امروز که بچه ها به فریاد رسول خادم و نحوه کوچ کردن رسول خادم اعتقاد دارند و خبردار می شوم که خودش هم در اردوها کنار کادر فنی زحمت می کشد پس در کوچینگ هم باید به محمد طلایی کمک می کرد و از کنار تشک راهنمایی می داد. او تکلیفش را با خودش روشن کند. نه اینکه در اردو همه را او تمرین بدهد و در روز مسابقه کوچینگ طلایی را برای کشتی گیر صلاح بداند. او باید می آمد و تیم را هدایت می کرد.
*یداله می توانست مدال بگیرد
یداله محبی اولین سال حضورش در مسابقات جهانی را تجربه می کرد. ولی روی هم رفته کشتی گیر آمریکایی آنچنان نبود که این پسر را شکست بدهد. او حداقل باید برنز را می گرفت به ویژه پس از بردن آن دو قهرمان بزرگ. شکست دادن آمریکایی کار سختی نبود. باز هم می گویم که او نیاز به کار و تجربه و میدان دیدن بیشتری دارد.
*تیم ملی را انتصابی- انتخابی کنیم
کشتی ما از زمان های دور حالت انتصاب و انتخاب داشته و باید به همین شکل ادامه یابد. در این دوره کسی را هم نداشتیم که در انتخابی نبازد و ما ضعیف تر را جایش ببریم. تکرار می کنم ما جوانگرایی نکردیم تیم مان جوانتر شده است. وقتی کمیل قاسمی دوبار می بازد یعنی آمادگی نداشته پس جوانتر را می بریم. ما به اسامی تکیه نکنیم. باید قهرمانان ما در حدفاصل دو تورنمنت بزرگ بیکار نمانند. خودشان را در کوران مسابقات قرار دهند. اینکه یک نفر برود و یکسال کشتی نگیرد و بعد بگوییم چون سال قبل قهرمان شدی تو را ببریم غلط است من هم مخالفم. کشتی گیر نباید یک سال بخورد و بخوابد بلکه باید در کوران مسابقات باشد حتی اگر در انتخابی هم شرکت نکرده ولی لااقل دور از مسابقات نباشد.
*قدر یزدانی را بدانیم
وقتی یک ایرانی ۷۰ میلیون را خوشحال می کند باید قدرش را بدانیم تا یک زندگی سلامتی را دنبال کند. مردم او را حمایت می کنند و اگر حسن یزدانی و حسن یزدانی ها به امروز خودشان افتخار کنند و یک زندگی سلامت داشته باشند تا روزی که با این سبک زندگی می کنند به راحتی هر سال اسباب شادی یک ملت را فراهم خواهند کرد.