یکی از برنامه های استعمارگران برای نفوذ نظامی و امنیتی به کشورها، بحث فروش سلاح های تجاری به کشورهای جهان سوم است..

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شهید ستاری، در طول تاریخ کشورهای سلطه گر در جهان برای استعمار کشورهای جهان سوم برنامه های از قبل طراحی شده و منظم داشته اند. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در کشور ما نیز سامانه‌ها و تجهیزات مورد نیاز ارتش از کشورهای گوناگون به‌ویژه بلوک غرب و آمریکا تأمین می‌شد و تحقیقات دفاعی به‌معنای واقعی جایگاهی نداشت.

 پس از پیروزی انقلاب، نیروهای مسلح کشور و ارتش جمهوری اسلامی ایران که از سویی درگیر مسائل رخ داده در کشور بودند و از پشتیبانی‌های آمادی و فنی کشورهای سازنده تجهیزات موجود نیز محروم شده بودند، با آغاز جنگ تحمیلی و تجاوز ارتش صدام مواجه شدند.

نفوذ امنیتی و نظامی چیست؟

برای آشنایی بیشتر با نقشه های رژیم سلطه و آمادگی برای مقابله با این برنامه ها باید تئوری های «نفوذ نظامی» را تحلیل و بررسی کرد. رهبر معظم انقلاب اسلامی از سال های دور تاکید بسیاری بر هوشیاری در برابر «نفوذ» دشمنان ایران اسلامی داشته اند.

از دیدگاه آیت الله العظمی خامنه ای، دشمنان نظام اسلامی میلیاردها دلار هزینه می کنند تا در کشور ما اقدام به نفوذ نمایند. این اقدام نه فقط در عرصه و زمینه ای خاص بلکه در عرصه های متعدد صورت می پذیرد. آنها در هر عرصه اهداف مشخص خود را دارند. مقام معظم رهبری در تعدادی از بیانات شان، انواع نفوذ را به چند گونه تقسیم می کنند که عبارتند از: 1- نفوذ موردی «فردی» 2- نفوذ اقتصادی 3- نفوذ امنیتی و نظامی 4- نفوذ سایبری 5- نفوذ سیاسی6- نفوذ فکری و فرهنگی 7- نفوذ جریانی

در این گزارش بحث ما بر روی نوع سوم نفوذ یعنی نفوذ نظامی و امنیتی  از منظر رهبری معظم انقلاب اسلامی است. در این حوزه ، نفوذ بیشتر جنبه سخت افزاری دارد و در این عرصه نهادهای نظامی و انتظامی کشور (نیروهای مسلح) باید هوشیار باشند. دشمن سعی می کند از طرق مختلف از توانایی های نظامی کشور و نیز ضعف های آن کسب اطلاعات نماید تا در زمان لازم امنیت کشور را مورد خطر قرار دهد.

نفوذ سلطه گران با فروش سلاح های تجاری به کشورهای جهان سوم

 در این باره با «حمیدیان» از همرزمان و دوستان شهید ستاری درباره وابستگی نیروهای  نظامی ایران در طول دوران پیش از انقلاب اسلامی نکاتی را مطرح کرده است.

حمیدیان با تشریح اوضاع نظامی آن روز و تاکتیک های کشورهای استعمار گر اوضاع را اینگونه تحلیل می کند و می گوید: "ما دو نوع سلاح داریم. یک نوع سلاح های تاکتیکی است و دیگری سلاح های تجاری. معمولا سلاح هایی که کشورهای بلوک غرب به کشورهای دیگر مخصوصا جهان سومی می فروشند از نوع سلاح های تجاری است. بر اساس این نوع فروش وابستگی به آن کشور پدید خواهد آمد. فرض کنید همین توپ های اسکای گارد. به نام یک جویستیک داخل رادار است. این اگر خراب می شد این را کلا با جعبه اش می فرستادند به ایتالیا تا درست کنند و بعد برای شما یکی تازه می فرستادند. ما خودمان رفتیم تو یکی از جزایر همین سیستم جویستیک رو درست کردیم دیدیم هیچ خرجی نداره و هیچ قطعه جزئی نمی خواهد".

وی در ادامه با اشاره به اینکه از خصلت های مستعمران این است که دیگران را به خود وابسته می کنند و نمی گذارند که کشورها استقلال یابند، می افزاید: "رفتم جزیره کیش و رادارهای ما هم خراب شده بود. دو ایتالیایی آنجا در حال تعمیر رادارها بودند. ما رفتیم ایستادیم پای رادارها که ببینیم چه کار می کنند. می خواستیم یاد بگیریم که اگر مشکلی پیش آمد بدانیم از کجا است و از آن به بعد مثلا خودمان مشکلاتمان را حل کنیم. بعد از آن دیدم که آن دو ایتالیایی در حال پچ پچ کردن با یکدیگر هستند. بعد از مدتی یکی از آن دو نفر آچار را محکم به زمین زد و ماشین را روشن کرد و آن یکی هم سوار شد. بعد از یک ساعت اداره ضداطلاعات ما را خواست. یک نفر افسر را به موضع ما فرستادند... گفتند: آقا شما چرا با خارجی ها ارتباط برقرار می کنید؟ من گفتم: چه ارتباطی؟ در موضع ما داشتند دستگاه را درست می کردند و من رفتم بالای سرشان. گفت که شما اصلا نباید می رفتید بالای سر دستگاه و آن را ببینید. آنها نمی خواستند ما یاد بگیریم. اینها می خواهند همیشه ما را وابسته کنند".

دانش بالای ستاری

این همرزم شهید ستاری با اشاره به دانش بالای آن شهید در بحث های نظامی و خصوصا کنترلی که سبب خنثی‌سازی نفوذ امنیتی و نظامی سلطه‌گران شده است، اظهار می کند: "تخصص شهید ستاری افسر کنترل و فایتر کنترل بود. او دانش بالایی داشت. ستاری در اواخر عمر خود پرواز می کرد و خلبان شده بود. اوایل که شهید ستاری فرمانده نیرو شده بود یک سری از دوستان که تخصص دیگری داشتند، روی ستاری زیاد حساب نمی کردند. بعد از آنکه دیدند دانش او بالاست و پرواز می کند مجبور شدند که او را باور کنند".

تیمسار منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی که بیشترین همت خود را در راه خودکفایی، قطع وابستگی به خارج و ارتقاء توان نهاجا با تکیه بر دانش بومی گذاشت، در یکی از سخنرانی‌های خود می‌گوید: «ما خود باید با تلاش پیگیر، کارهای خود را انجام دهیم و نتیجه کارهایمان را هم به آیندگانی که بعد از ما می آیند منعکس کنیم تا راه را اشتباه نروند.»

او اگرچه قدرت نظامی کشورهای غربی را از نزدیک دیده بود و خود در آنجا تحصیل دوره های آموزشی مختلفی گذرانده بود، اما هرگز تحت تاثیر قدرت آن کشورها قرار نگرفت. ستاری در یکی از سخنرانی های خود در جمع کادر نظامی ارتش جمهوری اسلامی ایران می گوید: «ما باید این واقعیت را بپذیریم که در یک مرحله ای قرار گرفته ایم که دیگر امریکایی و انگلیسی نمی آید برای ما کار کند، پس به امید چه کسی نشسته ایم؟»

امیرسرلشگر منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در 15 دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی و همرزمان اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.