به گزارش مشرق، «حسن کربلایی» در سرمقاله روزنامه «رسالت» نوشت:
فرانسوی‌ها در دوران مذاکرات هسته‌ای نقش «پلیس بد» را بازی کردند به طوری که فشار آنها باعث شد وضع «داده»ها و «ستانده»ها در تعهدات برجامی متوازن و نیز انجام تعهدات همزمان نباشد. اخیراً ماکرون رئیس جمهور فرانسه که نقش «پلیس خوب» را در پسابرجام می‌خواهد ایفا کند مطالبی گفته است که متاسفانه در داخل نیز برخی از آن استقبال کرده‌اند! یک هوش دیپلماتیک به ما گوشزد می‌کند که جهان غرب در برابر ایران اهداف مشترک و سلایق متفاوت دارد. اتحادیه اروپا و به ویژه فرانسه به ترامپ توصیه کرده‌اند توافق هسته‌ای را بر هم نزند. رئیس جمهور فرانسه گفته است؛ «با آمریکا برای حفظ برجام توافق کردیم. من مخالف توسعه برنامه موشکی ایران هستم.» خب اگر برجام را حفظ کرده و به توافق پایبند هستند پس تداوم تحریم‌ها و عدم اجرای تعهدات به خاطر چیست؟اگر برجام را قبول دارند پس طرح زیاده‌خواهی‌های اخیر مبنی بر گفتگوهای منطقه‌ای و محدود کردن فعالیتهای موشکی ایران برای چیست؟
فرانسوی‌ها اگر راست می‌گویند به تعهدات خود عمل کنند. مگر توافق هسته‌ای یک توافق چندجانبه نیست؟ مگر قرار نبود تحریم‌ها برداشته شود. گیریم که آمریکایی‌ها نقض عهد کرده‌اند، پاریس چرا به تعهدات خود عمل نمی‌کند و اجازه نمی دهد یک شخصیت حقیقی یا حقوقی ایرانی در بانک‌های فرانسه حتی یک شماره حساب عادی داشته باشد.
اتحادیه اروپا و فرانسه طوری حرف میزنند که گویی آنها تعهدات خود را عمل کرده‌اند و فقط آمریکا مانده است.
آمریکایی‌ها ابله نیستند توافق را به هم بزنند. با همین توافق با تاسیسات هسته‌ای ایران کاری کردند که یک حمله هوایی تمام عیار به تاسیسات هسته‌ای ما نمی توانست آن کار را انجام دهد.
آنها بدون هیچ هزینه‌ای فعالیتهای هسته‌ای ما را متوقف نمودند و آنچنان اشتها پیدا کرده‌اند که می‌خواهند تعهدات زماندار ایران را در توافق هسته‌ای همیشگی و ابدی کنند. بعد هم علاوه بر اینکه به تعهدی که عمل نکرده‌اند یک لیست بلندبالا و بی‌شرمانه از مطالبات منطقه‌ای را جلوی ما گذاشته‌اند و می‌خواهند همان بلایی که سر تاسیسات هسته‌ای ما آوردند روی دیگر مولفه‌های قدرت دفاعی ما از جمله برتری موشکی ایران در منطقه بیاورند.
ماکرون با این زیاده‌خواهی چطور به خودش اجازه می‌دهد برای آمدن به تهران سر مسئولان دولتی ما منت هم بگذارد.
عقل سلیم و دیپلماتیک و هوش سیاسی ما حکم می‌کند ماکرون را به تهران راه ندهیم و اگر پاریس اصرار دارد باید شروط زیر را اول بپذیرد و بعد امکان این را پیدا کند که تهران مجوز ورود به او بدهد.
1-اعضای گروهک تروریستی منافقین را که دست‌شان به خون 17 هزار ایرانی مظلوم و بی‌گناه آغشته است از پاریس اخراج شوند.
2-سهم پاریس در تعهدات برجامی تمام و کمال ادا شود و نقض پیمان نکند.
3-از دخالت در منطقه و بی‌ثبات‌سازی در کشورهای اسلامی پرهیز کنند و بگذارند ملت‌های منطقه خودشان در مورد امنیت و مصالح ملی‌شان تصمیم بگیرند.
4-عذرخواهی رسمی و پرداخت غرامت‌های مادی و معنوی به خاطر صدور خون‌های آلوده به «اچ آی وی» به ایران.
هیچ قانون و مقررات بین‌المللی وجود ندارد که در مورد پیشرفت‌های دفاعی دولت‌ها به ویژه در حوزه موشک‌ها محدودیت و منعی وضع کرده باشد. معلوم نیست آمریکا و اروپا به چه مستند حقوقی آن هم حقوق بین‌الملل معترض فعالیت‌ها و پیشرفت‌های موشکی ما هستند.
به نظر می رسد دولت اگر بخواهد اقتدار خود را در برابر غرب به ویژه اروپا و به خصوص فرانسه نشان دهد باید ماکرون را به تهران راه ندهد مگر اینکه شروطی که به آن اشاره شد اول عمل نماید بعد شورای عالی امنیت ملی تصمیم بگیرد که آیا می شود به او اجازه ورود به تهران را داد یا خیر!
آمدن بی‌ثمر و بی‌نتیجه رهبران دنیا به تهران آن هم برای تحمیل نظرات زورگویانه و سلطه‌طلبانه خسارت محض است و هیچ دستاوردی بر آن متصور نیست.
مقامات غربی به ویژه فرانسوی مرتب از قدرت روزافزون دفاعی ایران ابراز نگرانی می کنند و می گویند ما دغدغه داریم. باید از اینها پرسید چطور تکیه زدن شما به زرادخانه‌های هسته‌ای، موشکهای دوربرد و بالستیک، انبارهای مملو از بمب‌های شیمیایی برای ایران و مسلمانان جهان نگران‌کننده نیست و دغدغه ایجاد نمی کند اما افزایش قدرت متعارف دفاعی ما دغدغه و نگرانی ایجاد می کند؟!
آمریکا، انگلیس و فرانسه تولید انبوه بمب‌های هیدروژنی، اتمی و ... را برای کدامین نبرد تدارک دیده‌اند. آیا آنها را فقط برای دکور دفاعی خود مهیا کرده‌اند یا برای قتل عام میلیونها انسان بی‌گناه تدارک دیده‌اند. میلیونها انسانی که در جنگ‌های جهانی اول و دوم توسط دولت‌های اروپایی و آمریکا به کام مرگ فرستاده شدند توسط همین زرادخانه‌های اتمی و غیراتمی بوده است.
کشورهای دنیا و منطقه از اقدامات بی ثبات ساز آمریکا و اروپا در جهان نگران هستند. این نگرانی در کره شمالی یک طور بازتاب دارد و در ایران طور دیگر!
آمریکا و اروپا باید دست از شرارت بردارند تا جامعه جهانی قدری طعم صلح را بچشد و کشورها به فکر رفاه و توسعه و امنیت مردم خود باشند.