شکی نیست برجام نه اینکه مشکل اقتصادی کشور را حل نکرد بلکه خود به مشکلی برای کشور و عاملی برای توطئه دشمن تبدیل شده اشت. در ذیل در قالب 28 سؤال و هشدار مهم در 4 بخش به بررسی لزوم هوشمندی مواجه با توطئه‌های پسابرجامی دشمن پرداخته می‌شود:

الف- هوشمندی سیاسی و مقابله پیشدستانه با توطئه‌های دشمن

در حالی که جمهوری اسلامی ایران با هوشمندی سیاسی و اقدامات پیشدستانۀ تمامی توطئه‌های مشترک آمریکا و غرب را در منطقه به شکست کشانیده است، چرا این هوشمندی سیاسی و اقدامات پیشدستانه و بازدارنده در برجام مشاهده نمی‌شود؟

در حالی که کشورهای طرف مذاکره با آمریکا و غرب که برای حل مشکلات خود موضوع مذاکره را به حوزۀ دفاعی‌تسری داده‌اند همگی طعمه دشمن شده‌اند آیا تصور ورود به مذاکره بر سر توان موشکی و قدرت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران تصور خیانت به کشور، انقلاب اسلامی و آرمان شهیدان نیست؟

در حالی که دولت آمریکا، مصوبات کنگره و حفظ منابع ملی آمریکا را مقدم بر عهد نامه‌ها و معاهدات بین‌المللی و حتی مصوبات شورای امنیت می‌داند آیا تأکید یکجانبه بر برجام گامی در جهت حفظ منافع ملی کشور است؟

در حالی که از برجام جز نامی باقی نمانده و آمریکا بدون حد و مرز دائما علیه ایران اسلامی تحریم وضع می‌کند آیا ایجاد فضای دو قطبی بین‌المللی موافق و مخالف برجام، عرصه سیاسی را بر جمهوری اسلامی ایران جهت اتخاذ تصمیم مبتنی بر منافع ملی تنگ‌تر نخواهد کرد و آیا در شرایطی که حتی رژیم صهیونیستی نیز از برجام دفاع می‌کند حمایت هدفمند برخی کشورها از برجام گامی در جهت همراهی با آمریکا نیست؟

با وجود غیر قابل اعتماد بودن آمریکا و غرب و پرونده سیاه آنها در مواجهه با انقلاب اسلامی؛ تیم مذاکره کننده تمامی داشته‌های خود را یکجا و یک جانبه در سبد معامله با دشمن قرار داد و از اجرای متناظر تعهدات که رهبری معظم انقلاب بر آن تأکید فرموده‌اند صرف نظر کرد. آیا علیرغم چنین شرایطی طرح مذاکره مجدد با غرب ساده لوحی سیاسی نیست؟

مگر لازمۀ هوشمندی سیاسی برخورداری از بصیرت سیاسی و مقابله پیشدستانه با راههای توطئه دشمن نیست پس چرا علیرغم شدیدترین و بی سابقه‌ترین تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران تاکنون هیچگونه اقدام باز دارنده‌ای صورت نگرفته است و روز به روز بر شدت تحریم‌ها افزوده می‌شود؟

در حالی که برجام نه اینکه مشکل اقتصادی کشور را حل نکرده است بلکه خود به مشکلی برای کشور و عاملی برای توطئه دشمن تبدیل شده است، آیا علت را نباید در خودشیفتگی سیاسی به غرب و غفلت از هشدارهای دقیق مقام معظم رهبری و بی اعتنایی به فریادهای دلسوزانه منتقدان جستجو کرد؟ آیا نباید از اشتباهات گذشته درس عبرت گرفت؟

با وجودی‌که در برجام تمامی خواسته‌های آمریکا در رابطه با کنترل برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران محقق شده است آیا علت مخالفت تاکتیکی ترامپ با برجام اقدامی فریبکارانه برای انحراف افکار عمومی جهان و اعمال فشار بیشتر سیاسی و اقتصادی بر جمهوری اسلامی ایران نیست؟

اگر مجریان برجام در چهار مرحله اصلی برجام شامل: مذاکره، توافق، اجراء و نظارت، هوشمندانه عمل کرده‌اند، ریشۀ این همه نابسامانی‌های در برجام در کجاست و چرا علیرغم شفاف و صریح بودن تعهدات جمهوری اسلامی ایران، تفسیر واحدی از تعهدات طرف مقابل که رهبری فرزانه انقلاب بر آن تأکید فرموده بودند مشاهده نمی‌شود؟

اگر بر اساس بند 2 نامه مهم مقام معظم رهبری در رابطه با برجام که در آن بر اجرای بند 3 قانون اقدام متقابل و متناسب مجلس شورای اسلامی تاکید شده بود چنانچه با اولین عهد شکنی آمریکا که درست روز بعد از اجرای برجام صورت گرفت در اقدامی قاطع برجام متوقف و کلیه فعالیت های هسته ای از سر گرفته می شد آیا شاهد وضعیت اسفبار کنونی در رابطه با برجام بودیم؟ آیا دشمن جرات پیدا می کرد دست به اعمال شدیدترین و بی سابقه‌ترین تحریم ها علیه جهموری اسلامی ایران بزند؟

ب- لزوم هوشیاری در برابر اقدامات فریبکارانۀ اروپا

 اگر اروپا با حفظ برجام موافق است چرا در برابر نقض مکرر برجام و اعمال شدیدترین تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران هیچگونه اقدامی علیه مواضع ضدبرجامی آمریکا انجام نمی‌دهد؟

 در حالی که غرب به بهانۀ هراس شرکت‌ها و بانک‌های بزرگ اروپایی از آمریکا خود ناقض برجام و همگام با آمریکاست آیا اصرار کشورهای اروپایی بر حفظ برجام یک بازی فریبکارانه و توطئه سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران نیست؟

 درجایی که شیطان بزرگ منفورترین کشور جهان نزد ملت ایران است آیا در یک تقسیم کار تاکتیکی و سیاسی مقرر نشده است آمریکا برنامه‌های خود را به نحوی فریبکارانه از طریق اروپا پیگیری و برنامه ریزی نماید؟

 چرا با وجود 10 نامه ظریف به کمیسیون مشترک، هیچگاه آمریکا بعنوان ناقض برجام شناخته نشده است و همواره طرفین بر پایبندی به برجام دعوت شده‌اند. آیا علت آن همراهی کامل اروپا با آمریکا نیست؟

 در حالی که اروپا هم خط آمریکا است و در طول 38 سال گذشته همواره سیاست واحدی را علیه جمهوری اسلامی ایران اتخاذ نموده است، آیا حمایت اروپا از برجام یک بازی سیاسی هدفمند برای ایجاد انحراف در دستگاه محاسباتی تصمیم‌سازی جمهوری اسلامی ایران نیست؟

 در حالی که اروپا با هدف اصلی آمریکا علیه انقلاب اسلامی یعنی کنترل فعالیتهای موشکی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران کاملاً اتفاق نظر دارد، آیا دفاع اروپا از برجام یک توطئه فریبکارانه و هدفمند علیه انقلاب اسلامی نیست؟

در حالی که آمریکا و اروپا در اتخاذ سیاست‌های کلی جهانی و منطقه‌ای همسنگر یکدیگرند آیا مذاکره مجدد با اروپا ساده لوحی سیاسی نیست؟

 اروپا از کدام برجام دفاع می‌کند برجامی که طعمه ترامپ شده است و یا برجامی که خود آنها به بهانۀ آمریکا هراسی آنرا زیر پا گذاشته‌اند؟ واقعیت این است که هیچ تفاوتی بین پایبندی آمریکا و اروپا به برجام وجود ندارد و هر تصمیمی که دولت و کنگرۀ آمریکا بگیرد اروپا نیز همان را اجرا می‌کند و تنها تفاوت در تاکتیک‌های آنهاست.

در حالی که رئیس جمهور محترم در طی مذاکرات سال های 84-82 با سه کشور اروپائی که بدون هیچ گونه دستاوردی منجر به توقف کامل کلیه فعالیت های هسته ای گردید، خود رئیس تیم مذاکره کننده ی هسته ای بوده و در سال 92 ادامه ی مذاکره با آنها را بدون حضور آمریکا بی فایده و مشروط به کسب اجازه ی آنها از آمریکا می داند آیا ورود به مذاکره ی مجدد با کشورهای اروپایی که توسط برخی مطرح می شود به معنی عدم عبرت از گذشته و زخم مجدد بر پیکره نظام اسلامی نیست؟

ج- تصمیم نهایی آژانس حرف آخر آمریکا

 آیا برخورد تاکتیکی آژانس در رابطه با امکان ورود به اماکن نظامی، در راستای ایجاد انحراف در دستگاه محاسباتی تصمیم‌گیری جمهوری اسلامی ایران برای خروج بهنگام و پیشدستانه از برجام و یا NPT طراحی و برنامه ریزی نشده است؟

 با وجود مخالفت قاطع جمهوری اسلامی ایران با بازرسی از اماکن نظامی آیا اعلام آمانو مبنی بر امکان بازرسی از اماکن نظامی پس از مذاکره با نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل علیرغم تأیید مکرر پایبندی جمهوری اسلامی ایران به برجام، چراغ سبز آژانس برای ورد بهنگام آمریکا به توطئه‌ای جدید علیه جمهوری اسلامی ایران نیست؟

آیا بین اعلام آژانس مبنی بر امکان بازرسی از اماکن نظامی و مصوبه مجلس سنای آمریکا در رابطه با ورود آژانس به اماکن نظام جمهوری اسلامی ایران، هماهنگی هدفمندی وجود ندارد؟ آیا برگ نهایی توطئه بهنگام آمریکا در دست آمانو نیست؟

 آیا ساده انگاری سیاسی نیست که تصور شود که آژانس از اجرای مصوبه کنگره آمریکا مبنی بر ورود بازرسان آژانس به اماکن نظامی جمهوری اسلامی ایران سر باز خواهد زد و به دفاع از جمهوری اسلامی ایران در مقابل آمریکا و غرب خواهد ایستاد؟

 آیا با توجه به سوابق سوء آژانس و آموزش بازرسان اعزامی در آمریکا، جایی برای خوش بینی به این نهاد بد سابقه که از بدو تولد در راستای سیاست‌های آمریکا عمل کرده است وجود دارد؟ آیا حرف نهایی آژانس حرف آخر آمریکا نخواهد بود؟

د- پایان وقت نظارت و لزوم اتخاذ تصمیم نهایی

 آیا پس از گذشت قریب دو سال از اجرای برجام، چیزی از تعهدات طرف مقابل باقی مانده است که بر اجرای آنها نظارت شود؟ آیا وقت اقدام متقابل و تصمیم گیری بهنگام فرا نرسیده است؟

 در برابر نقض مکرر برجام و اعمال شدیدترین و بی سابقه‌ترین تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران چه اقدام بازدارنده‌ای از سوی هیئت نظارت بر اجرای برجام صورت گرفته است؟ آیا عدم اجرای قانون اقدام متقابل و متناسب مجلس شورای اسلامی و صرفاً اکتفاء بر پاسخ لفظی موجب ترغیب بیشتر دشمن به اعمال تحریم‌های بیشتر نشده است؟

 آیا در حالی که از برجام جز کاغذی بر جای نمانده است. تأکید کشورهای اروپایی و حتی رژیم صهیونیستی بر حفظ برجام یک بازی انحرافی و توطئه علیه جمهوری اسلامی ایران نیست؟ آیا ستاد پیگیری برجام نباید در برابر این تناقضات آشکار تصمیم‌گیری و روشنگری کند؟

 آیا ستاد پیگیری اجرای برجام آنقدر که بر اجرای دقیق تعهدات جمهوری اسلامی ایران تأکید داشته است پیگیر اجرای تعهدات طرف مقابل بوده است اگر جواب مثبت است چرا در حالی که جمهوری اسلامی ایران 100 درصد تعهدات خود را انجام داده است طرف مقابل نه اینکه به تعهدات خود عمل نکرده است بلکه تحریم‌های شدیدتری را نیز علیه جمهوری اسلامی ایران وضع و اجرا نموده است؟