به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «احمد جوانمردی» از جمله اعضای سازمان «پیشمرگ مسلمان کُرد» است. او روز سوم دی ماه سال ۱۳۳۵ در روستای «تموغه» از توابع شهرستان سقز متولد شد. پدرش محمد کشاورزی می‌کرد و مادرش بانو پریزاد خانه‌دار بود. احمد دوران کودکی را در زادگاهش پشت سر نهاد، اما زمانی که به سن یادگیری علم و دانش رسید به دلیل نبود امکانات آموزشی از رفتن به مدرسه محروم شد. البته با حضور عالم دینی در مسجد روستا، احمد توانست خواندن و نوشتن را فرا گیرد.

احمد کمتر از ۲۴ سال داشت که به پیشنهاد شهید حاج شریف صالحیان که در آن زمان فرماندهی پیشمرگان مسلمان کُرد را عهده دار بود، لباس جهاد در راه خدا را به تن کرد و راهی شهر دیواندره شد و بعد از چند ماه خدمت در آن منطقه و شرکت در چندین عملیات به گردان عملیاتی «میرده» که ما بین سقز و بانه در روستای میرده قرار داشت منتقل شد.
احمد مدام از سوی ضد انقلاب تهدید می‌شد و کمتر به زادگاهش تموغه بر می‌گشت و بیشتر اوقات را در شهر می‌ماند چون در شهر امنیت بیشتری داشت. یک روز به همراه دوستانش به روستا رفت و اموال و اثاثیه خانه را به شهر بانه انتقال داد و در سپاه بانه مشغول به خدمت شد.او همواره می‌گفت: «باید در راهی قدم برداشت که رضای خدا در آن باشد و اگر در انجام کارها به دنبال رضای خدا باشیم خدا ما را به راه فلاح و رستگاری هدایت خواهد کرد.» احمد بسیار اهل مدارا بود و بر این باور بود که خیلی از افراد وابسته به گروهک‌های ضد انقلاب در دام دشمن گرفتار شده‌اند و ناخواسته در راهی قدم نهاده‌اند که امیدی به بازگشت ندارند.

ثمره زندگی‌اش یک فرزند پسر بود و زندگی ساده‌ای داشت. بیشتر اوقات به مأموریت اعزام می‌شد و هر لحظه گزارشی درباره حضور گروهک‌ها به دست رزمندگان سپاه اسلام می‌رسید به همراه پیشمرگان مسلمان کرد به منطقه اعزام می‌شد. پاییز سال ۱۳۵۹ برای شرکت در یک مراسم به شهر سقز رفته بود.

وقتی از طرف سپاه به ایشان خبر دادند که به وجودش در منطقه نیاز است، برنامه‌اش را نیمه تمام رها کرد و راهی منطقه شد و در روز یکم آبان ماه سال ۱۳۵۹ در روستای نیزه رود بانه سینه‌ پاکش آماج گلوله‌ها قرار گرفت و شهادت را به آغوش کشید. پیکر مطهر شهید احمد جوانمردی در گلزار شهدای سلیمان بگ بانه به خاک سپرده شد.

همچنین «امیر جوانمردی» برادر بزرگتر شهید احمد جوانمرد سال‌ها بعد از شهادت برادرش در شهر بانه مورد سوء قصد گروهک‌های ضد انقلاب قرار گرفت و به شهادت رسید.

هرگاه امیر جوانمردی مأموریتی محول می‌شد، با روحیه بالا به انجام آن اهتمام می‌ورزید و هیچ گاه خوف و ترسی به دل راه نمی داد و با تمام وجود از نظام اسلامی و آرمان‌های بنیانگذار انقلاب اسلامی دفاع می‌کرد. او جزو آن دسته از افرادی بود که با مال و جانش از حکومت نوپای اسلامی حمایت می‌کرد و در این راه سختی‌های زیادی را متحمل می شد.

امیر جوانمردی مدتی به اسارت گروهک‌های به اصطلاح «فدایی خلق» درآمد و بعد از تحمل شکنجه‌های فراوان توانست از دست آنان فرار کند و به شهر سقز برگردد. امیر بعد از شهادت برادرش احمد مصمم‌تر از گذشته علیه گروهک‌ها فعالیت می‌کرد و با استقرار سپاه در منطقه سقز و تشکیل سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد به عضویت این سازمان در آمد.

او در مدت دوران خدمتش در سازمان پیشمرگان مسلمان کُرد به خوبی درخشید و در هر عملیاتی حضور پیدا می‌کرد عرصه را بر ضد انقلاب تنگ می‌کرد و به همین دلیل گروهک‌ها از امیر کینه فراوان به دل داشتند و چندین بار در صدد ترورش برآمدند؛ تا اینکه در نهایت در روز هجدهم آذرماه سال ۱۳۶۳ در شهرستان سقز در یک اقدام تروریستی توسط یکی از عوامل ضد انقلاب به شهادت رسید.