به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق، رضا امیرخانی نویسنده جوانی است که تا به حال با کتاب هایش، تعداد زیادی از جوانان را کتابخوان کرده است.
پنجشنبه گذشته تهران شاهد یک اتفاق مهم ادبی بود، رونمایی از تازه‌ترین رمان رضا امیرخانی در کتابفروشی افق که صف طویل علاقه‌مندان به خرید کتاب بسیاری را شگفت‌زده کرد.
درباره رضا امیرخانی بیشتر بدانیم:
عکس/ هنوز کتاب زنده است
«رضا امیرخانی» وجه مالی جایزه‌اش را نگرفت
نامزدهای «یک دهه ادبیات اقتصادی» برگزیده شدند
انتقاد صریح رضا امیرخانی به وضعیت کپی رایت در «چشم شب روشن»
رضا امیرخانی کیست؟ + عکس
امیرخانی:باید نویسندگان دفاع مقدسیِ گنج‌یاب شناسایی و تربیت شوند
روایت خواندنی دیدار اهل تسنن با رهبری
رمان‌های برتر دفاع مقدس از دید نویسندگان
گپی با رضا امیرخانی
دوست داشتم راننده پله هواپیما شوم/اگر پولِ مفت داشتم امیرخانی نمیشدم
روش امیرخانی در رسیدن به علم بومی
«ر ه ش» جدیدترین رمان رضا امیرخانی شش سال پس از انتشار «قیدار» در حالی منتشر می‌شود که وی این بار شخصیت اصلی رمانش را یک زن قرار داده است، او در «ر ه ش» به موضوع توسعه شهری پرداخته است. امیرخانی پیش از این درباره «ر ه ش» گفته بود که این کتاب در قالب رمان است و به زندگی دو معمار جوان را روایت می‌کند. مثل کتاب "ارمیا" و "بیوتن" در این کتابم هم شخصیت یکی از رمان‌هایم حضور دارد. این اثر یک رمان معمارانه است و در آن بیشتر دارم به سراغ واکاوی این مسئله می‌روم که چه اتفاقی برای شهر در حال رخ دادن است.
رضا رسولی نویسنده در یادداشتی که آن را در اختیار ما قرار داده است، به موضوع استقبال قابل توجه از کتاب رضا امیرخانی پرداخته است. این یادداشت به شرح ذیل است:
«استقبال پر اشتیاق علاقمندان به ادبیات از ره ش_ رمان جدید رضا امیر خانی_ تحلیل‌گران جامعه شناسی ادبیات را با این سوال مواجه می‌کند که مزیت او بر سایر نویسندگان چیست که اثر نخوانده‌اش با چنین اقبالی مواجه می‌شود و اساسا امتیاز این نویسنده چیست و چه دلایلی بر شهرت و محبوبیتش دلالت می‌کند؟
برای پاسخ گویی به این سوال لازم است، 7 پنجره به روی آثار و رفتار این نویسنده گشوده شود.
1.تجربه زیستی متنوع ، پشتوانه‌ای پایدار، برای خلق آثاری جذاب است.
سفر او به بیش از 30 کشور جهان. ایران گردی مستمرش به نحوی که بارها مسافر شهرها و استان‌های ایران بزرگ بوده و برخی نوارهای مرزی را بارها با پای پیاده پیموده است. دوستی و مراودات او با گروه‌های مختلف اجتماعی از روحانیون گرفته تا ورزشکاران و دانشجویان و بازرگانان و نخبگان علمی و سیاست مداران ، از جمله منابع همین پشتوانه تلقی می‌شود.
2. حرفه‌ای بودن از این نویسنده، چهره‌ای ساخته که در تمام سال‌های اخیر، بر فراز بوده و روی فرود را، نظاره نکرده است.
نوشتن مستمر، پایمردی بر اندیشه‌های مستقل فکری، سپردن آثار به ناشران خوش نام و تخصصی ادبیات، توجه به ریزه‌کاری‌های مهمی مانند استفاده دائمی از لوگوی اسم بر روی جلد آثار و متکی بودن بر حمایت مخاطبان ،جلوه‌هایی از حرفه‌ای‌گری اوست.
3.حفظ استقلال شخصی و اجتماعی. با وجود آشنایی و ارتباط گسترده و مستمرش با صاحبان مناصب ملی، هم چنان استقلال خود را حفظ کرده است و از دام‌های تبدیل شدن به یک کارمندِ_حتی عالی رتبه اما گوش به فرمان_چون آهوی گریز پا گریخته است و هرگز مسئولیت اجرایی در هیچ کدام از سازمان های دولتی یا حکومتی را نپذیرفته است.
وحتی وقتی در سفرنامه داستان سیستان، روایت سفر عالی ترین مقام کشور را به رشته تحریر در می‌آورد، استقلال رای خود را در قالب نقد وانتقاد و تحلیل ِ وضعیت، حفظ می‌کند.
4. آثار او، امضای مستتر دارد و حتی اگر مخاطب نام او را بر جلد کتاب نبیند، از رسم الخط خاص آن، سمت و سوی محتوایی و لحن اثر، می‌تواند دریابد که آن چه می‌خواند، به قلم کیست.
5.سلوک شخصی. ادب فردی و آگاه بودن از ادب مقام در مواجهه با طبقه‌های طولی و عرضی افراد جامعه، تواضع غیر تصنعی، نجابت کلام و پیراستگی گفتار، صمیمت و شیک پوشی این نویسنده، از جمله رازهای آشکار محبوبیت و مقبولیت اوست.
6.بی‌نیازی از پدر خوانده‌های ادبی. او از همان سال‌هایی که محسود برخی جریان‌ها، انجمن‌ها و پدر خوانده‌های ادبی قرار گرفت و کار تا جایی پیش رفت که با تعبیر آمیخته با استخفاف نویسنده جوان! از او یاد می‌کردند و در عموم جوایز و جشنواره‌های ادبی ، آثارش را بایکوت کردند، با بی‌نیازی حرفه‌ای و رسانه‌ای، پاسخ این بی‌توجهی و بایکوت‌ها را داد.
7. حضور و ارتباط مستمر و معنادار رسانه‌ای. در روزگاری که دیگر فعالیت‌های فرهنگی تک ساحتی نیست و هر اثر و موثری، باید در منظومه انعکاس رسانه‌ای دیده شود، ارتباط سازنده و جاگیری به هنگام رسانه‌ای او، به معرفی کتاب‌هایش، ضریب مضاعف داده است.
و اکنون در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی، صف دختران و پسران خیابان انقلاب، برای خرید تازه ترین کتاب ِنویسنده چهل و چهار ساله انقلاب، به حافظه بهمن 96 سپرده می‌شود.