به گزارش مشرق، «محمدصادق کوشکی» تحلیلگر مسائل بینالملل در خصوص نگرانی پادشاه سعودی از اوضاع وخیم روابط ریاض با کشورهای عربی، با اشاره به اینکه تداوم رفتارهای کنونی سعودیها موجب منزوی شدن عربستان میشود، بیان داشت: رفتار سیاست خارجی عربستان در دوران محمد بن سلمان و وزارت خارجه عادل الجبیر تابع هیچ قاعده عقلانی و مدل منطقی نبوده است.
بیشتر بخوانید:
وی با توجه به رفتارهای تنشزای عربستان در سیاست خارجی این کشور گفت: نمیتوان درک کرد که مبنای سیاست خارجی کاملاً تهاجمی سعودیها چیست؟ آیا منافع ملی آنها چنین موضوعی را ایجاب میکند؟ آیا آنها به دنبال دفع موارد ناامن کننده هستند؟ در حقیقت هیچ منطقی پشت سیاست خارجی سعودیها نیست.
تحلیلگر مسائل بینالملل با تأکید بر اهداف منطقهای ریاض و عدم تناسب آن با ظرفیت سعودیها اشاره داشت: سعودیها علاقهمند هستند در قالب یک ابرقدرت در سطح منطقه عمل کنند؛ این در حالی است که حتی قدرت منطقهای نیز محسوب نمیشوند.
وی با اشاره به رفتار مضحک عربستان در منطقه تأکید داشت: اقدامات سعودیها در حوزه سیاست خارجی شبیه کودکی است که همچون آدمهای بزرگ و مقتدر رفتار میکند. لباسی که عربستان بر تن خود کرده است، به اندازه این کشور نیست؛ لذا به صورت کاریکاتوری شده است.
کوشکی با توجه به اینکه عقلانیت و منطقی در مدل رفتارهای ریاض به چشم نمیخورد، گفت: سعودیها قطریها را کنار گذاشتند. این در حالی بود که قطر پیش از این در بحران سوریه با آنها شریک بود. جالب اینجاست که بسیاری از کشورهای عربی قطر را در ماجرای اختلاف بین عربستان و قطر کنار نگذاشتند و حاضر نشدند ارتباط خود را با دوحه قطع کنند.
وی با تأکید بر انزوای عربستان در سیاست خارجی اشاره داشت: رفتار مصریها صرفاً دوشیدن سعودیها است. آنها فایده چندانی به ریاض نمیرسانند. بحرین نیز قدرتی به حساب نمیآید؛ لذا عربستان در سیاست خارجی خود تنها شده است.
تحلیلگر مسائل بینالملل با اشاره به دلیل نزدیک شدن ریاض به بغداد تأکید داشت: تنها ماندن سعودیها در سیاست خارجی باعث شده که آنها به عراقیها نزدیک شوند. در حالی که ریاض سال گذشته بغداد را ترک کرده بود؛ اما اکنون حاضر شده که دوباره به عراق برگردد.
وی با توجه به اینکه رفتارهای سیاست خارجی عربستان نشان میدهد که محاسبات این کشور عقلانی نیست، افزود: تداوم وضعیت کنونی موجب منزوی شدن این کشور میشود. بعید است عقلانیت در آینده سیاست خارجی ریاض حکمفرما شود؛ مگر اینکه اتفاق مهمی در رفتار آنها روی دهد.