به گزارش مشرق، «سید عبدالله متولیان» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
فلسفه وجودی و هدف از تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا با استنتاج از اصول هفتم و صدم قانون اساسی عبارت است از:
۱- مشارکت دادن مردم در اداره امور شهر و روستا
۲- تفویض امور به نهادهای محلی
۳- استفاده از خرد جمعی برای اداره هر چه بهتر شهر و روستا
۴- پاسخ‌گو نمودن نهادها و ادارات محلی به مردم
۵- از بین بردن فاصله مسئولان اجرایی با مردم
۶- خروج دولت از تصدی‌گری
۷- تمزکززدایی از مدیریت اجرایی کشور
۸- توزیع منطقی قدرت
۹- افزایش مشارکت پذیری سیاسی مردم
۱۰- ایجاد زمینه هم‌افزایی برای ارائه خدمات بهتر و سریع‌تر.
اما آنچه در یک‌سال گذشته در اقدامات و مواضع شورای شهر تهران مشاهده می‌شود جلوه‌هایی از پلشتی، لجاجت و زشتی‌های بازی حزبی و ترجیح منافع حزبی بر سالم‌سازی محیطی، رفع و دفع موانع زندگی، آسایش و آرامش مردم و منافع ملی است.
شورای اسلامی دوره پنجم شهر تهران در نخستین گام پس از انتخاب به‌رغم هشدارهای بسیاری از دلسوزان و دستگاه‌های نظارتی و امنیتی بر انتصاب آقای نجفی به‌عنوان شهردار تهران اصرار ورزید. نتیجه این اقدام لجوجانه از دست رفتن فرصت‌های یک‌ساله در ارائه خدمات مناسب به شهروندان تهرانی بود. خاطره تلخ سوءمدیریت و ناتوانی در اداره شهر در تنها برف تهران هرگز از یادها پاک نخواهد شد.
اردوگاه اصلاحات و اعضای شورای شهر که مهندس هاشمی را بهترین گزینه برای تصدی سمت شهردار تهران می‌دانستند، صرفاً به این دلیل او را کنار گذاشتند که از ورود یک نفر از جناح مقابل به ترکیب شورای شهر ممانعت به عمل آورند. حالا که نجفی از مدیریت شهرداری کنار گذاشته شده، مجدداً اعضای شورای شهر بر همان استدلال پیشین خود از انتصاب هاشمی به سمت شهرداری جلوگیری می‌کنند. تلاش اعضای شورای شهر تهران برای انتخاب فردی خارج از شورا و ممانعت از خروج هاشمی از ترکیب شورا نشانگر خروج شورای اسلامی شهر تهران از مسیر اهداف و وظایف آن است و هزینه گزافی برای مردم شهر تهران به بار آورده است.
هم‌اینک شهر ۱۵ میلیون نفری تهران که به مثابه یک کشور است، فاقد شهردار است و عمل شورا بیانگر این حقیقت تلخ است:
۱- متأسفانه منافع حزبی بر منافع مردم و تلاش برای حل مشکلات فراوان مردم پیشی گرفته است.
۲- ظاهراً ورود یک نفر از جناح رقیب به ترکیب شورا برای اعضای اصلاح‌طلب فعلی آنقدر سنگین و پرخطر است که حاضر به ذبح منافع مردم و هزینه کردن از جیب مردم برای جلوگیری از ورود وی هستند.
۳- بقا و انسجام حزبی با ورود یک نفر از فرد از جناح مقابل آن‌چنان به خطر می‌افتد که حاضر به فدا نمودن مردم و معطل گذاشتن امور شهر بزرگ تهران هستند.
۴- تصویری روشن از پلشتی انحصارطلبی و تمامیت خواهی یک جناح و حزب سیاسی را به نمایش گذاشته است.
بسیاری از مردم هم‌اینک زمزمه می‌کنند که برجسته‌ترین اقدام شورای شهر تهران تغییر نام خیابان نفت به خیابان مصدق بوده که به مثابه غفلت از حقوق زنده‌ها و توجه به مردگان است. بی‌تردید عملکرد شورا در تغییر نام خیابان نفت به مصدق انگیزه‌های سیاسی و سیاست‌زدگی اصلاح‌طلبان را ثابت می‌کند. سؤال مردم به‌عنوان صاحبان اصلی شهر این است که آیا واقعاً مهم‌ترین مشکل شهر تهران تغییر نام یک خیابان بوده است. مردم با جدیت تمام پیگیر این مدعا هستند که طی یک سال گذشته کدام اقدام مؤثر را در حوزه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در کلانشهر تهران داشته‌اند. کدام خیابان و اتوبان جدید اضافه شده و کدام واگن جدید به خطوط مترو تهران اضافه شده است.
به نظر می‌رسد که وقت آن است که اعضای محترم شورای اسلامی شهر تهران در سالگرد انتخاب خود فارغ از سیاست‌زدگی و بازی‌های جناحی در رفتار و عملکرد خود بازنگری و عزم خود را برای حل مشکلات شهری مبتنی بر منافع ملی بر منافع حزبی جزم نمایند.