به گزارش مشرق، ساعاتی پیش، پرویز پرستویی با انتشار فیلمی از کشتار دو پازن در استان هرمزگان، در صفحه اینستاگرامش نوشت: "بد نیست مسئولین آن استان، این بیرحمان را شناسایی و تحت پیگیر قانونی قرار دهند."
این فیلم دلخراش که زجرکش کردن یک پازن بالغ مجروح و لاشه یک پازن جوان (که البته پرستویی به اشتباه آنها را قوچ نامیده) را به تصویر می‌کشید هم مانند فیلمی که پرستویی چندی پیش از آزار یک سگ در استان خوزستان منتشر کرده بود، موجی از اعتراضات را در فضای مجازی علیه عاملان این جنایت به راه انداخت. کاربران، با بیش از 800 هزار نظر، در واکنش به فیلم اینستاگرامی پرستویی، خواهان شناسایی و برخورد قضایی با عاملان این کشتار شوم شدند.
اما ساعاتی بعد، روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان با انتشار جوابیه‌ای، در واکنش به فیلم منتشر شده نوشت: "فیلم مذکورمربوط به سالهای گذشته بوده و در یکی از شهرستانهای استان هرمزگان اتفاق افتاده است که در همان زمان اقدامات قانونی و لازم در این خصوص انجام شده است. (همچنین بعد از آن، یکی از این متخلفان طی سالهای اخیر نسبت به جلب حمایت و مشارکت جوامع محلی آن منطقه نسبت به حفظ حیات وحش و زیستگاه گونه‌ها اقدام می‌کرد)"
بیشتر بخوانید:
کشف اجزای شکار شده حیوانات وحشی در منزل دو شکارچی
هر چند ابتدا به نظر می‌رسید با توضیحات روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان، پرونده این کشتار مختومه شده و افکار عمومی رفته رفته آرام خواهد گرفت اما جمله پایانی این جوابیه، کنجاوی‌هایی را برانگیخت که به زودی به فاش شدن حقیقتی تکان دهنده منجر شد. کنجکاوی‌هایی که با این پرسش همراه بود که مگر می‌شود یکی از این دو کشتارگر بی‌رحم که به نظر می‌رسد از مشکلات روحی حاد هم رنج می‌برند، فعالیتی در راستای حفاظت از محیط زیست انجام دهد؟ این کشتارگر و حافظ حیات وحش کیست و حالا کجاست؟
پاسخ این پرسش به زودی آشکار شد: «م.آ»، یکی از 13 متهم جاسوسی که از اواخر سال گذشته تاکنون در بازداشت به سر می‌برد؛ یکی از همکاران مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان و یکی از همان 13 متهم جاسوسی که از اتفاق، هفته گذشته، هفتصد بازیگر، استاد دانشگاه، مسئول و فعال محیط زیست با امضای نامه‌ای سرگشاده خطاب به حسن روحانی، خواهان تسریع در روند دادرسی‌شان شده و در پایان شهادت دادند: تاکنون طی حدود بیست سال فعالیت حرفه‌ای بازداشت‌شدگان، جز تلاش برای خدمت به میهن و حفاظت از طبیعت این مرزوبوم، شاهد هیچ‌گونه فعالیت شبهه انگیزی از سوی ایشان نبوده‌ایم. نامه‌ای که نام پرویز پرستویی در صدر امضاکنندگانش آمده بود.
سرهنگ جمشید محبت‌خانی، فرمانده یگان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه یکی از متخلفان اکنون به دلیل اتهامات خاص دیگر در بازداشت به سر می‌برد، می‌گوید: این فیلم مربوط به سالها پیش است و در شهرستان میناب هرمزگان رخ داده. متخلفان همان زمان شناسایی شده و یکی از آنان به حبس و دیگری به خدمت به محیط زیست محکوم شده است.
حالا روشن است که م.آ، که در فیلم کشتار دلخراش دو پازن، نقشی خوفناک ایفا کرده و طی ساعات گذشته فریاد از پرستویی و کاربران فضای مجازی برآورده، چند سال پیش پس از ارتکاب این تخلف، توسط مراجع قضایی محکوم شده تا به محیط زیست خدمت کند. خدمتی که در قالب همکاری با مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان شکل گرفته و حالا به بازداشت او و دیگر اعضای این مؤسسه به اتهام جاسوسی منجر شده.
اما پرستویی که همین هفته گذشته نامه‌ای را مبنی بر درخواست تسریع در رسیدگی به پرونده این متهمان از جمله م.آ امضا کرده و شهادت داده بود که به جز خدمت به میهن و محیط زیست از آنها ندیده و حالا پست اینستاگرامی‌اش را ویرایش کرده و با رویکردی کاملاً متفاوت که به پایان خوش کارتن‌های والت‌دیزنی می‌ماند می‌نویسد: "یکی از افراد حاضر در فیلم فوق که قبلاً از شکارچی‌های جنوب کشور و شهر میناب بود. فعالیت‌های یکی از کارشناسان حیات وحش موجب جذب او به محافظت از حیات وحش شد و با هزینه شخصی خودش به فعالیت پژوهشی و حفاظت از خرس سیاه و پلنگ ایرانی در این منطقه می‌پردازد."
در این جملات که با شتابزدگی نوشته شده به گونه‌ای به مخاطب القا شده که گویی فعالان محیط زیست که همان اعضای مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان باشند، در اقدامی تحسین‌برانگیز، این شکارچی را در مسیر حفاظت از حیات وحش و هزینه کردن برای آن هدایت کرده‌اند و حالا دوستداران حیات وحش باید خود را مدیون هزینه‌هایی که این شکارچی برای حفاظت از خرس و پلنگ متحمل شده هم بدانند. جملاتی که از واقعیت به دورند چرا که عامل کشتار پازن‌های میناب در نتیجه محکوم شدن به خفیف‌ترین مجازات ممکن، یعنی خدمت به محیط زیست و به ناچار به عرصه حفاظت از محیط زیست و همکاری با مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان وارد شده است. مؤسسه‌ای با منابع مالی غنی که تا کنون 14 نفر از اعضایش به اتهام جاسوسی بازداشت شده‌اند با این حال از چنان نفوذ و لابی قدرتمندی در میان اقشار مختلف، از مسئولان، فعالان و انجمن‌های محیط زیستی گرفته تا برخی بازیگران برخوردار است که همچنان، ولو به بهای پنهان کردن حقیقت، برای موجه جلوه دادنش تلاش می‌شود.