در روزهایی که حرف و حدیث درباره ورزشگاه آزادی بالا گرفته، مدیر وزارت کشوری آن حرف‌هایی زد که پاسخی به ابهامات نداده است.

مشرق- روزنامه فرهیختگان در یادداشتی نوشت: متاسفانه در رسانه‌های ورزشی به‌خصوص در رسانه‌های مکتوب، مباحث کلان ورزشی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و نقدها و توجهات همه به فوتبال است اما می‌کوشیم تا حد توان به مسائل دیگر ورزش نیز توجه کنیم. مسائلی مانند حرف‌هایی که حسن کریمی، مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در اولین نشست مطبوعاتی خود بر زبان آورد و اینجا باید نقد شود.

اول اینکه؛ آقای کریمی تاکید کرد کارمند وزارت کشور است و هنوز بازنشسته نشده و به همین دلیل کسی نمی‌تواند او را بازنشسته خطاب کند. سوال اینجاست که آیا او دوشغله به حساب می‌آید؟ آیا از وزارت کشور به وزارت ورزش و جوانان و شرکت تجهیز منتقل شده یا اینکه در هر دو محل خدمت می‌کند و دوشغله به حساب می‌آید؟

دوم اینکه؛ ایشان تاکید کرده ورزشگاه آزادی را به صورت یک زباله‌دان تحویل گرفته. طبیعتا باید صبر کنیم تا مدیر قبلی مجموعه آزادی نیز در مقابل این اتهام از خودش دفاع کند اما بحث اینجاست که چرا باید چنین صحبت‌هایی مطرح شود؟ واقعا چرا در این مملکت رسم شده که هر مدیری حتما باید مدیر قبلی را تخریب کند تا هرگونه نقص عملکرد احتمالی خود را توجیه کند؟ از رئیس‌جمهور گرفته تا کارمند عادی یاد گرفته‌اند که هروقت جانشین نفر بعدی بشوند تاکید کنند که مملکت را به صورت یک ویرانه تحویل گرفته‌اند!

نکته سوم اینکه؛ از ایشان پرسیده شده: «درست است که گفته می‌شود شرکت توسعه در مورد برخی مزایده‌ها و به خاطر حضور آقازاده‌ها در آن ترک تشریفات می‌کند؟» و ایشان هم گفته: «تا زمانی که من باشم ترک تشریفات نمی‌شود، البته پروژه‌هایی در اختیار صندوق حمایت و فدراسیون‌ها قرار می‌گیرد که آن هم با قیمت کارشناسی شده از سوی کارشناس دادگستری صورت می‌گیرد و ما در مبلغ اعلام شده دخیل نیستیم.» سوالی که از ایشان شده با جواب همخوانی ندارد. اگر قبل از این چنین اقدامی صورت گرفته، باید به این سوال پاسخ داده شود و اگر هم نگرفته باید اعلام شود که چنین اقدامی صورت نگرفته است تا تهمتی به مدیر قبلی وارد نشود. انتظار می‌رود مدیری که 26 سال در وزارت کشور کار کرده باید چنین ظرایفی را در سخنوری  رعایت کند.

ایشان بحث‌های دیگری هم در مورد میزان بودجه موردنیاز برای بازسازی ورزشگاه آزادی داشتند که انگار قول تامین کردنش را داده‌اند اما بعید است تامین شود. در چنین شرایطی که بودجه لازم برای بازسازی ورزشگاه ملی آزادی به سختی تامین می‌شود، ساختن مجموعه المپیک در شهر آفتاب چه ضرورتی دارد؟ ایشان تاکید کرده‌اند که قرار است در شهر آفتاب یک مجموعه ورزشی 100 هزار نفری هم ساخته شود. سوال اینجاست که ما بودجه‌ای برای تجهیز، تکمیل و بازسازی ورزشگاه آزادی نداریم که داخل شهر است و مردم به آن دسترسی دارند. چرا باید برویم در شهر آفتاب این همه هزینه کنیم تا یک مجموعه‌ای بسازیم که قرار نیست در آن مسابقات مهمی برگزار شود؟ اولویت ورزش ایران در بازسازی مجموعه ورزشی آزادی است، نه در آغاز به احداث یک پروژه بسیار عظیم و بسیار هزینه‌بر که احتمالا مانند پروژه‌های مشابه در همان مراحل اولیه متوقف خواهد شد!

به هر حال اینها تنها بخش کوچکی از سوالاتی است که در مصاحبه مطبوعاتی آقای کریمی به ذهن متبادر می‌شود. هنوز در مورد مجموعه ورزشی شیرودی و مجموعه ورزشی انقلاب هم سوال هست که ترجیح می‌دهیم فعلا نپرسیم.

* هومن جعفری (تحلیلگر روزنامه فرهیختگان)