سرویس سیاست مشرق - عاقب اصلاح طلبان از میان همه گزینه‌های مطرح شهرداری تهران پس از «محمدعلی نجفی» فردی را با همین نام اما با سوابق کمتر و کمتر شناخته شده، جایگزین وی کردند. «محمدعلی افشان» در حالی با رای قاطع اصلاح طلبان شورای شهر به عنوان شهردار تهران انتخاب شد که گزینه‌های مطرح دیگری مانند «محسن هاشمی» کنار گذاشته شدند تا گزینه مورد نظر اصلاح طلبان کلید مدیریت بهشت را در دست بگیرد.

این انتخاب حتی خود اصلاح طلبان را شگفت‌زده کرد؛ چراکه افرادی چون «حسین دهباشی» در توئیتی نوشت:

«شهردار شهردار که می گفتن این بود!»

شهرداری تهران پستی بود که تا پیش از افشانی بیشتر از اینکه جایگاه بر نام افراد بچربد، این شهرت شهرداران بود که بر اهمیت پست رحجان می‌یافت.

بیشتر بخوانید:

محمد علی افشانی شهردار تهران شد +سوابق

اما به واقع شهردار جدید چه سوابقی را در کارنامه کاری خود و چه آشنایی با فضای مدیریت پیچیده کلانشهری مانند تهران دارد که امروز بر این صندلی تکیه زده است.

به نظر می رسد اصلی ترین دلیل انتخاب وی به عنوان شهردار از سوی شورای شهر تهران ویژگی سیاسی وی یعنی اصلاح‌طلب بودن اوست. افشانی عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی است که دو نفر از اعضای پارلمان شهری هم حزبی او محسوب می شوند و از این نظر به وی نگاه حمایتی ویژه‌ای داشته‌اند.

در سوابق افشانی آمده است که او با امضای نامه‌ای در سال ۱۳۸۲ در حمایت از تحصن و استعفاء جمعی از نمایندگان مجلس ششم که شورای نگهبان را نهادی مانع آزادی انتخابات در ایران خوانده بودند، از مقام خود استعفاء کرد.

همچنین در سوابق کاری افشانی بیشتر از هر سمتی معاونت وی در استانداری‌ها به چشم می خورد. وی در استان‌های خوزستان، سمنان، زادگاهش یعنی کهگیلویه و بویراحمد معاونت‌هایی مانند معاونت عمرانی و برنامه‌ریزی را برعهده داشته و سوابق وی نشان می‌دهد که عمده فعالیت کاری وی درگذشته در این سه استان در حد معاونت بوده است.

البته افشانی در دولت یازدهم توانست ارتقاء مقام یابد و توسط رحمانی فضلی، وزیر کشور در سال 94 به عنوان استاندار فارس انتخاب شد. این انتصاب سبب واکنش منفی نمایندگان استان فارس و استعفای جمعی به نشانه اعتراض به انتخاب افشانی به عنوان استاندار را به دنبال داشت اما با اصرار وزیر کشور افشانی استاندار ماند.

در دولت دوازدهم نیز افشانی پست‌های جدیدی مانند معاون عمرانی وزیر کشور و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور گرفت.

اگرچه ارتباط رشته تحصیلی افشانی با حوزه مدیریتی‌اش از جمله حسن‌های انتخاب اوست اما سوابق کاری افشانی نشان می‌دهد که وی بیشتر دوران خدمت خود را در شهرستانها آنهم به عنوان معاون سپری کرده است و به جز یک دوره استانداری فارس که با حاشیه‌هایی روبرو شد، شهرداری تهران بزرگترین پست مدیریتی است که وی توانسته به آن برسد.

در این زمینه باید پرسید که افشانی به عنوان مدیر استانی چه شناختی از فضای مدیریتی پیچیده و مهم کلانشهری مانند تهران دارد که اصلاح طلبان شورای شهر به وی اطمینان کرده و این پست حساس را بعد از افتضاح و استعفای نجفی به او سپرده‌اند.

از سوی دیگر باید پرسید که اصلاح طلبان برای شهر تهران چه در سر دارند که با همه گزینه‌های مطرح و با همه اهمیتی که پایتخت دارد افشانی را که سوابقش چندان با پست جدیدش همخوان نیست، به عنوان شهردار انتخاب کرده‌اند.

البته به نظر می رسد اصلاح طلب بودن و عدم در دست داشتن گزینه‌های مناسب سبب شده تا اصلاح طلبان ریسک کنند و افشانی را از سطح استانی به شهرداری تهران منصوب کنند. این درحالی است که حتی برای استانداران هم تاکید می شود که بایستی استاندار بومی انتخاب شود تا با فرهنگ، مشکلات و ظرفیت‌های استان‌ها آشنا شوند و غیر این صورت وقت و هزینه زیادی صرف خواهد شد و بعضا ممکن است تصمیماتی اتخاذ شود که با شرایط استان همخوانی ندارد و مشکلاتی در این زمینه ایجاد شود.

حال با مشکلات عدیده‌ای که تهرانی‌ها از حمل و نقل گرفته تا آلودگی هوا و ... دارند، باید این سئوال را پرسید که افشانی با اتمسفر و ویژگی‌های کلانشهر تهران آشنایی کامل دارد و این توانایی را در خود می بیند که تصمیماتی در سطح اول مدیریت شهری بگیرد یا خیر.