سرویس ورزش مشرق - سرمستیم از حذف شدن! طبیعی نیست اما حقیقت دارد! باور کردنی نیست اما این مستی را با سلول‌های مان حس کردیم از اینکه رودرروی قهرمان اروپا و بهترین بازیکن جهان زمین نخوردیم. پرچمی که 80 میلیون ایرانی به این تیم داده بودند هربار تا آستانه زمین افتادن پیش رفت، دیگری قلبش را رو کرد و با شجاعتی بی مثال نگذاشت روی چمن بیافتد. گاهی سایه پرچم زیبای ایران روی زمین افتاد اما حسرت لمسش بر دل چمن ورزشگاه سارانسک ماند چون شیرمردانی که همه وجودشان قلب بود این باور را داشتند که می توان پرچم را بالا نگه داشت...
چه سخت است ایستادن در زمینی که سنگینی یکطرف 500 و سمت دیگرش 48 میلیون یوروست! تفاوت 452 میلیون یورویی بین بازیکنان ایران و پرتغال را حس کردید؟ اینکه در یک مسابقه فوتبال بین 80 میلیون هموطنت هم جمع کثیری باورت نداشته باشند! چه برسد به دیگر بینندگان میلیاردی مسابقه ای که قرار است از صدها شبکه تلویزیونی برای دنیا پخش شود! بیاییم باور کنیم که باورکردنی بود تیمی که پرتغال را به وقت کشی وادار کرد!
به جای گفتن و نوشتن از سانتیمترهای توپ طارمی در دقیقه 96 بازی، کمی به عقب برگردیم! به تونل ورزشگاه و دقایقی پیش از شروع بازی! کدام ایرانی با دیدن تصاویر ابتدایی بازی در تونل ورزشگاه دلش نلرزید؟ همه ما مسیر چشمان علیرضا بیرانوند، احسان حاج صفی و دیگر بازیکنان تیم مان را دیدیم وقتی که رونالدو و رفقایش برای تخریب روحیه یوزهای ایران فریاد می کشیدند و رجز می خواندند؟ قطعا من و شما از هزاران کیلومتر دورتر تاب آن فضا را نداشتیم چه برسد به مشتی جوان با میانگین سنی کمتر از 25 سال! اما شجاعتی که "کی روشِ شیردل" در دل این تیم جای داده بود به مراتب بزرگتر از رقم سنگین ستاره های پرتغال بود. بسیار قیمتی تر و ارزشمندتر. یوزها در شامگاه چهارم تیرماه درس بزرگی به CR7 دادند و آن این بود که هرگز برای یک ایرنی رجزخوانی نکن!
باید یک خسته نباشید جانانه هم به کی روش گفت. مردی که با همه کمبودها و تمرین در زمین ناصاف پژوهشکده نفت! به جای کمپ تیم ملی تیمی به این شایستگی ساخت! مگر می توان با تمرین 48 ساعته در فضای سربسته ای به نام مرکز "پِک" چنین تیمی ساخت؟ اگر کی روش ساحر و جادوگر نباشد کیمیاگر که هست! او از بازیکنانی که در اختیارش نبودند، بازی نمی کردند، حریف درست و حسابی نداشتند و پولی به مراتب کمتر از ستاره های مراکش(قهرمان آفریقا)، پرتغال (قهرمان اروپا) و اسپانیا (قهرمان جهان) می گرفتند چنین تیمی ساخت!
مردی که در نشست خبری پیش از بازی با پرتغال گفت از جایی به حریف ضربه می زنیم که دردشان بیاید کارش را خوب انجام داد و تا آستانه خلع سلاح کردن قهرمان اروپا پیش رفت، ولی نتوانست مانع مافیای فیفا و سیستم VAR شود و هم پنالتی برای ایران دیده نشد و هم رونالدو با چهره ای راضی از اخراج مسلّم نجات یافت!
در همین رابطه بخوانید:
برای تحقیر به روسیه نیامدیم/آنجایی به پرتغال ضربه وارد می‌کنیم که دردشان بیاید!
کی‌روش تیمی ساخت که کارشناسان بزرگ فوتبال جهان، برترین رسانه های ورزشی و سختگیرترین منتقدان به تحسینش پرداخته و نه تنها شایسته حذف شدن نمی دانستندش بلکه تیمش را با برزیلِ افسانه ای سال 1970 (برنده دائمی جام ژول ریمه) مقایسه کردند! وقتی کی روش با دست خالی چنین می کند امکانات داشته باشد چه تیمی می سازد؟
در همین رابطه بخوانید:
ایرانِ کی‌روش مثل برزیل ۱۹۷۰ قابل احترام است!
لابد کی روش باز هم باید با سرمربیان تیم های باشگاهی بر سر 48 ساعت های بعد از هر بازی بجنگد؟ باید انرژی اش را برای برپایی اردوی تیم ملی صرف کند؟ باید به جای حرف زدن با بازیکنانش به منتقدانی که او را بزدل خطاب کردند جواب پس بدهد و توضیح بدهد که برای چه به مرخصی رفته است؟ کی روش با کارد میوه خوری وارد اتاق جراحی شد و بهتر از هر جراحی عمل کرد ولی ما(مدیران وزارت ورزش) کسی دنیا به احترامش می ایستد را شایسته پیشنهاد 6 ماهه تا پایان جام ملت‌ها می دانیم!
در همین رابطه بخوانید:
کی‌روش صدای ملت ایران علیه تحریم‌ها شد / چرا BBC فارسی کی‌روش را سانسور می‌کند؟
واقعا کی روش بزدل است!؟ آنهایی که برای او هشتگ ساختند امروز می توانند سرشان را از خجالت بالا بگیرند؟ کی روشی که در سکوت همه آقایان مثلا "میهن پرست" از هر فرصتی برای انتقاد از تحریم 80 میلیون ایرانی گفت، بزدل است؟ شرم و حیا کجاست؟ کی روش با تیم ملی چه کرد که پس از حذف شدنش میلیونها ایرانی از شادی به خیابانها ریختند؟ چه تفاوتی با تیم های ملی قبل بوجود آورده که مردم تا 4 صبح نمی خواستند به خانه های شان برگردند؟
... حرف بسیار است اما لطفا برای یک بار هم که شده بیائید با خودمان روراست باشیم و تیغ انتقاد را بدون انصاف به کار نبریم و خودمان را باور داشته باشیم ....
* محمدرضا مدنی