به گزارش مشرق، مربیگری یک کار سلیقگی است و این مسئله کاملا درست است. یک مربی با توجه به سلیقه و تفکری که دارد بازیکنی را جذب می‌کند، به تیمی دعوت می‌کند و از او استفاده می‌کند.
قاعده کار هم اینطور است که وقتی فلان مربی به فلان بازیکن اعتقاد و اعتماد دارد و او را به تیمی می‌خواند از او در مواقع مختلف استفاده می‌کند تا نشان بدهد به کار بازیکنش ایمان دارد.
فوتبال ما هم از این قاعده مستثنی نیست، یعنی در فوتبال ایران هم به وفور مربیانی هستند که به چند بازیکن خاص اعتقاد و اعتماد دارند و از این بازیکنان هم در تیم‌هایشان استفاده می‌کنند.
در تیم ملی کشورمان هم چنین مسئله‌ای وجود دارد، یعنی هستند بازیکنانی که تحت هر شرایطی به تیم ملی دعوت می‌شوند و به قول معروف «آچار فرانسه» کی‌روش محسوب می‌شوند. این بازیکنان همیشه به کار تیم ملی می‌آیند و در تورنمنت‌ها و بازی‌های مهم برای تیم کشورمان به میدان می‌روند. در این میان یک بازیکن خاص هم وجود دارد که در ۳ تورنمنت مهم در ۴ سال گذشته عضو تیم ملی بوده است.
محمدرضا خانزاده مدافع جوان تیم ملی فوتبال کشورمان است که در جام جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ و همچنین جام ملت‌های آسیا سال ۲۰۱۵ استرالیا در فهرست تیم ملی حضور داشت، اما حتی یک دقیقه هم بازی نکرد! البته خانزاده در جام جهانی ۲۰۱۴ جزو فهرست ۲۳ نفر نهایی نبود و به عنوان نفر بیست‌وچهارم به برزیل رفت. درست است که خانزاده در آن جام جهانی برای تیم ملی بازی نکرد، ولی موفق شد با مسی عکس یادگاری بگیرد!
بازهم تاکید می‌کنیم که مربیگری کاری سلیقگی است، اما سوال اینجاست که اگر کی‌روش به این اندازه به خانزاده اعتقاد دارد که در ۳ تورنمنت مهم او را به تیم ملی دعوت کرده چرا حتی یک دقیقه هم او را بازی نداده؟ چرا همیشه در مورد خانزاده و نوع حضورش در تیم ملی حواشی زیادی وجود داشته است؟ چرا کارشناسان و حتی هواداران به حضور بدون اثر خانزاده که به نورچشمی کی‌روش معروف شده در تیم ملی حساس شده‌اند؟
مسلما خود خانزاده و البته کادرفنی تیم ملی بهتر از هرکسی می‌توانند در این مورد توضیح بدهند.