به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

این پرسش را دکتر سعید جلیلی عضو شورای عالی امنیت ملی در گفت‌وگو با مجله مثلث مطرح کرد. جلیلی با تاکید بر اهمیت امر به معروف و نهی از منکر نسبت به یکدیگر می‌گوید اصل امر به معروف و نهی از منکر که از اصول قانون اساسی ماست بر همین مبناست تا بتواند حرکت ماشین نظام و دولت را بر اساس این اصل تصحیح و تکمیل یا پشتیبانی کند. راجع به این موضوع در حد فهم خودمان با توجه به جلساتی که در مجمع تشخیص، شورای عالی هیات نظارت بر برجام داریم و خود رئیس‌جمهور و وزرایشان نیز در این جلسات هستند و دوستان نیز شاید گواهی بدهند ، در همه این جلسات من سعی می‌کنم حضوری فعال داشته باشم و نکاتی را متذکر می‌شوم. مثلا در مورد همین برجام، نکاتی درباره روند مذاکرات هسته‌ای وجود داشت که احتیاج به تصحیح و تکمیل داشت.

ما قبل از اینکه همه این موارد را چه در مجلس و چه در شورای عالی بیان کنیم، قبل از امضای برجام همه آنچه به ذهنم می‌رسید را در نامه‌ای نوشته و به آقای روحانی دادم که حتی رسانه‌ای هم نکردیم، یعنی گفتیم آقای روحانی! این مسائل و این نکات در مورد آنچه شما می‌خواهید عن‌قریب امضا کنید، وجود دارد و نگذاشتیم اول اشتباهاتی انجام شود و بعد آن را بیان کنیم. وظیفه خود دانستیم که قبل از موضوع آن را به ایشان بگوییم، ما گفتیم ایراداتی بر آن وارد است و بعد از توافق هم در شورای عالی و مجلس همان‌ها را مطرح کردیم.

وی می‌افزاید: ما به برجام ایراداتی جدی داشته و داریم و همیشه هم دوست داشتیم آنچه درباره برجام می‌گوییم درست از کار درنیاید ولی متاسفانه به هر دلیلی آن نکات ظاهرا نکات غلطی نبودند اما بعد از اینکه برجام شکل گرفت، ما معتقدیم اگر رفتار سیاسی ما رفتاری متناسب با اقتدار جمهوری اسلامی بود، آن ادراک در طرف مقابل پیش نمی‌آمد که ظاهرا اگر هر رفتار غلطی انجام دهد، برای او هزینه نخواهد داشت و او آن قدر جری نمی‌شد که به این نقطه برسد.

اینکه صبح آن روز اعلام شود که اگر آمریکا هم از برجام خارج شود، ما در برجام می‌مانیم، سبب شد تا طرف‌های اروپایی که همیشه به آمریکا می‌گفتند اگر تو خارج شوی، ایران هم خارج خواهد شد و دستاورد ما بر هم خواهد خورد اینک بگویند که ایران گفته اگر آمریکا هم خارج شود، من خارج نمی‌شوم، پس دستاورد سر جای خودش هست، حالا بگذار چیزهایی اضافه‌تر هم از او بگیریم. این سیاستی غلط است.

جلیلی خاطرنشان کرد: اینکه ما باید چه کار می‌کردیم، در بند ۳۶ برجام آمده که می‌گوید اگر یک طرف نسبت به برجام، عدم پایبندی اساسی داشت، طرف دیگر می‌تواند آن را مبنای توقف کلی و جزئی اجرای تعهدات خود قرار دهد. این حداقل رفتاری بود که ما می‌توانستیم انجام دهیم. این حق ما بود که توقف کلی و جزئی از تعهدات داشته باشیم، حتی اگر شما بگویید به این دلیل که ما می خواهیم بقیه را به نوعی همراه داشته باشیم، و فعلا این حق را اجرا نمی‌کنیم اما این حق را باید به طرف‌های باقیمانده در برجام تثبیت و تفهیم می‌کردیم که بدانند این حق ماست، حالا می گویند که این وظیفه تو بود که انجام بدهی و اگر یکجا انجام ندهی، تو متهم به نقض برجام می‌شوی.

آنها آمریکا را که محکوم نکردند. مگر همین دوستان بیان نمی‌کردند که برجام امروز یک سند بین‌المللی شده، سند شورای امنیت شده و اگر کسی آن را نقض کند، فقط یک توافق را نقض نکرده است، بلکه سند شورای امنیت را نقض کرده. خب چرا امروز به شورای امنیت شکایت نمی‌کنند؟ چرا امروز حتی اروپایی‌ها حاضر نمی‌شوند به شما بگویند آمریکا نقض کرده است؟ چرا حاضر نمی‌شوند که محکوم کنند؟ اما آیا اگر ما امروز حق جمهوری اسلامی را که طبق بند ۳۶ برجام در صورتی که طرف مقابل عدم پایبندی اساسی داشته باشد شما حق دارید اجرای تعهدات خود را به شکل کلی یا جزئی متوقف کنید، اگر این حق تثبیت نشود، آن موقع فردا عوض آمریکا شما متهم به نقض برجام می‌شوید و می‌گویند ایران سند شورای امنیت را نقض کرده است، بعد آن موقع یکی از همین اینها می‌تواند به همین بهانه همه پنج قطعنامه را برگرداند؛ لذا ما الان باید این حق خود را تثبیت کنیم.

عضو شورای عالی امنیت ملی درباره سرازیر شدن نقدینگی به بازار سکه و ارز هم گفت:  در مرداد ۹۲ که دولت تحویل گرفته شده کل نقدینگی در کشور ۴۷۰ هزار میلیارد تومان بود. الان چقدر است؟ در مدت پنج سال، ۱۶۰۰ هزار میلیارد تومان. فراموش نکنیم یکی از ایرادات همین دوستان دولت به دولت دهم، وقتی که دولت را تحویل گرفتند، این بود که با مسکن مهر، ۴۰ هزار میلیارد تومان به پایه پولی کشور اضافه کرد و باعث تورم شد. فارغ از درست یا غلط بودن این ادعا ولی با آن اعتبار، دو میلیون خانه ساخته شد و بیش از ۵۰ یا ۶۰ درصد آن دو میلیون خانه هم آماده شد. حداقل اگر ۴۰ هزار میلیارد تومان آن زمان خلق نقدینگی شد، دو میلیون خانه ساخته شد و دو میلیون خانه هم در شرف تحویل بود. آیا اکنون که در این سال‌ها بیش از ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان خلق نقدینگی شده است این نقدینگی چه شد؟ خلق نقدینگی در کشور به طور متوسط در سه ماهه اول امسال، همین سه ماه اول که اوج گرانی‌ها بود، تقریبا روزی هزار میلیارد تومان بود. حالا هدایت این نقدینگی به چه سمت بود؟ طبیعی است که شما اگر بیایید یک میلیون سکه هم در بازار وارد کنید، خب آن نقدینگی این را می برد.

ارز هم وارد بازار کنید همین است. شما دیدید ۶۰ تن سکه را وارد کردید، ولی نشد. وقتی که روزی هزار میلیارد تومان نقدینگی خلق و رها می شود، هر بازاری که بیاید، آن را می برد. سوال من این است: آیا این نقدینگی نمی شد در همین مزیت نسبی ما که نفت و گاز بود، هدایت شود؟ ما باید بتوانیم این حرکت را شکل بدهیم که بسیاری از نقدینگی به سمت صنعت هدایت بشود و به ویژه صنعت نفت که مزیت نسبی ماست. در برنامه وزارت نفت سال گذشته گفته شد باید دهها میلیارد دلار جذب سرمایه خارجی کنیم. آیا اگر شما بیایید این میزان نقدینگی را هدایت کنید و در داخل جذب کنید، نمی تواند این کار را انجام دهد؟