سرویس فرهنگ و هنر مشرق - تهمینه میلانی فیلمساز شکست خورده‌ای که آخرین اثرش در سینما با انتقاد سرسختانه منتقدان با گرایشات اصلاح‌طلب و اصولگرا همراه بود، مدتی پس از این شکست با حمله به خانواده‌های شهدای مدافعان حرم خود را بر سر زبان‌ها نداخت و با توجه به احتمال عدم توفیق در عرصه سینما، به سراغ برپایی نمایشگاه انفرادی تابلوهای نقاشی‌اش با عنوان «فیلم‌هایی که نساختم» رفت.
بیشتر بخوانید:
منظور تهمینه میلانی از «مردم» چه کسانی هستند؟
اگر مدافعان حرم نبودند، خانم میلانی کجا بود؟
خانم میلانی آن روزی که از ترس هشتگ زدید را یادتان هست؟
کاربران توئیتر پاسخ تهمینه میلانی را دادند
حمایت برخی بازیگران از اغتشاشگران
این نمایشگاه روز جمعه 16 شهریور ماه در گالری ایوان افتتاح شد و یک افتضاح تاریخی دیگر در کنار فیلم‌های ضد مرد و کم مخاطب او ثبت شد و البته برگزاری این گالری با اعتراضاتی هم همراه بود و خبرگزاری مهر گزارش داد چند هنرمند جوان مقابل در ورودی گالری ایوان ایستاده بودند و تعدادی از کارهای هنری استادان شاخص تجسمی (از جمله محسن وزیری مقدم و بهمن محصص) را در دست داشتند و از مردم سوال می‌کردند آیا هنرمندان خالق این آثار را می‌شناسند یا خیر و قصدشان از این حرکت اعتراضی نمایش هنر واقعی به مردم بود و معتقد بودند که مردم باید به تماشای هنر واقعی بروند.
این اعتراض ها که از همان زمان افتتاح نمایشگاه رقم خورد متمرکز بر این بود که چرا افرادی که در حوزه ای دارای شهرت و طرفدار هستند تنها به واسطه آن شهرت به خود اجازه ورود به عرصه هنری دیگری را داده و بدون داشتن پشتوانه هنری مثلا دست به خلق آثار هنری می زنند. این حاشیه ها و اعتراض ها به همان روز ختم نشد بلکه این آغاز ماجرا بود و کارشناسان هنری از فردای آن روز ناظر به کیفیت نقاشی ها برگزاری چنین نمایشگاه و قیمت های تابلوها را به نقد کشیدند. هنوز این نقدها پاسخ داده نشده بود که به یکباره مشخص نیست تعدادی از این آثار کپی نقاشی های یک هنرمند خارجی است!
بیشتر بخوانید:
دفاع خانم کارگردان از «خیانت» زن شوهردار! +عکس
تهمینه میلانی تا تمام مردان را از ایران اخراج نکند، خیالش راحت نمی‌شود! +تصاویر
کپی‌کاری میلانی در سینما در نقاشی هم تکرار شد
شاید تنها فیلمی از میلانی که در گیشه به توفیقی دست پیدا کرد، قسمت نخست آتش بس با حضور محمدرضا گلزار و مهناز افشار است که این فیلم، کپی ایرانیزه شده از فیلم «جدایی» (The Break-Up) ساخته پیتون رید که در آن وینس وان و جنیفر آنیستون نقش آفرینی می‌کنند. حتی صحنه بریدن تخت خواب در این فیلم کپی نعل به نعلی از این فیلم است.
در واقع این نخستین باری نبود که میلانی یک فیلم خارجی را کپی می‌کند، بررسی در جزئیات آثارش، نشان می‌دهد که او از فیلم‌های مختلفی به صورت خیلی واضح برداشت می‌کند و خرده روایت، میزانسن و حتی اجراها را در کنار هم می‌گذارد و البته فیلم «ملی و راه های نرفته‌اش» کپی از چند فیلم آسیایی و یک فیلم افغانی است، اما کپی‌برداری در فیلم آتش بس که مثلا مورد توجه قرار گرفته ترین فیلم ایشان است، امری واضح و آشکار است.
بیشتر بخوانید:
هیولانگاری از انقلاب اسلامی در سینمای ایران از کجا آغاز شد؟ +عکس و فیلم
فاشیسم و فمینیسم دست از سر خالق «ملی و راه‌های نرفته‌اش» برنخواهد داشت!
اما میلانی که در سینما کپی‌کاری‌هایش یا به ناآگاهی سینمایی نویسان به سینمای جهان یا دلیل ملاحظات دیگر از خطر افشا مصون مانده است، در ارائه آثار نقاشی‌اش اینبار دستش رو شد و این کپی‌کاری‌ها هیاهویی بزرگی در فضای مجازی بوجود آورد. آنطور که مهر گزارش می‌دهد تعدادی از هنرمندان نیز نقاشی‌های تهمینه میلانی را ضعیف و کپی شده از آثار «jenny meilihove» که در حوزه طراحی کتاب کودک و کارت پستال فعال است و برخی آثار «آمادئو مودیلیانی» نقاش مشهور ایتالیایی برشمردند. آنها به قیمت‌گذاری بالای این نمایشگاه اشاره و ابراز کردند که ۲۵ میلیون تومان قیمت مناسب چنین آثاری نیست.
میلانی همچنین در توضیح کپی برداری نقاشی‌هایش گفت: در صفحه آن شخص این تصویر را دیدم و متوجه شباهت نقاشی خود با کار ایشان شدم. از این بابت قلبا متاسف هستم. این تابلو را از نمایشگاه خارج و صدمه وارد شده را جبران می‌کنم. حقیقتا نمی‌دانستم که این تصویر که احتمالا روی یک کارت پستال برایم ارسال و یا در فیس بوک دیده‌ام و در ناخودآگاهم نقش بسته است.
از نمونه واکنش ها در فضای مجازی
سعید فلاح‌فر کارشناس و منتقد هنری خطاب به تهمینه میلانی، فیلمساز چندین سوال مطرح می‌کند و به مهر گفته است: خانم میلانی عزیز، من هم مثل همه شما اهالی سینما حق دارم دوربین فیلمبرداری گوشی‌ام را روشن کنم و فیلم بسازم. هیچکس هم حق ندارد جلوی کارم را بگیرد، اما آیا حق دارم با سلیقه مخاطب بازی کنم؟ آیا حق دارم زحمت سینماگران را برای ارتقای سواد عمومی نقش بر آب کنم؟ آیا اجازه دارم با رابطه و استفاده از نام و شهرت و پارتی، بهترین فصل اکران سینما را اشغال کنم؟ آیا اجازه دارم از ناآگاهی مخاطب برای دزدیدن مخاطب شما استفاده کنم؟ آیا اجازه دارم از اطمینان مردم به دانش و سلیقه خودم سوءاستفاده کنم؟ آیا اگر صندلی کارگردانی خالی بود، حق دارم رویش بنشینم؟ شاید این کار کاسبی خوبی هم باشد، اما آیا این شیوه کاسبکارانه در شأن هنر و همان فرهنگی که شما دم از آن می‌زنید، است؟ این زکات محبوبیت و شهرت است؟ اگر به فکر آبروی حرفه‌ای خودتان نیستید، حداقل نگران حرفه نقاشی باشید و به زحمت هنرمندان این رشته احترام بگذارید.
استفاده از معافیت مالیاتی
وی همچنین خطاب به مدیر گالری ایوان که میزبان نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی شده است، تاکید می کند: آیا این روند و انتخاب، سطح سواد شما از نقاشی است یا مسحور شهرت و پول شده اید؟ شما از معافیت‌های مالیاتی در فعالیت‌های فرهنگی، برای اینچنین نمایشگاه هایی استفاده می‌کنید؟ این توهین به مخاطبی نیست که به اعتماد انتخاب و حرفه شما به گالری می‌آید؟ آیا این فروش فرهنگ عمومی در ازای سودجویی و رونق افتتاحیه نیست؟
با وجود آنکه فقط دو روز از گشایش نخستین نمایشگاه نقاشی‌های تهمینه میلانی گذشته بود اما این نمایشگاه در پی اعتراضات جامعه هنرهای تجسمی تعطیل شد.
تهمینه میلانی در توضیح تعطیلی نمایشگاه نقاشی خود که آن را تحت عنوان "فیلم‌هایی که نساختم" در گالری ایوان افتتاح کرده بود، نوشت: من یک گالری نقاشی گذاشتم و جامعه جوان هنرهای تجسمی در اعتراض به اینکه چرا گالری‌ها به جای نمایش آثار آنها، نقاش‌های مرا به نمایش گذاشته‌اند، آشوب کردند. روز افتتاحیه هم پای پلیس به میان آمد! متاسفانه امروز کار به تهدید و آتش زدن آثار هنری خود در مقابل گالری ایوان کردند.او ادامه داد: متاسفم که اعلام کنم تا اطلاع ثانوی گالری تعطیل است. عذرخواهی ویژه دارم از دوستانی که از شهرستان برای دیدن نمایشگاه به تهران آمده‌اند.
میلانی در اظهاراتش، به حضور پلیس اشاره کرده است که طبق پرس و جوی خبرنگار مشرق این مسئله به هیچ عنوان صحت ندارد. جنجال‌ها به شکل عجیبی در میان هنرمندان تجمسی رو به افزایش بود و از سوی دیگر عکس‌های مکرر مراجعان سبب لو رفتن بیشتر تعداد نقاشی‌ها می‌شد و میلانی خودش از این ماجراجویی چشم پوشی کرده و مسئولان گالری با اهالی رسانه بصورت غیر مستقیم این موضوع را در میان گذاشته‌اند که خانم میلانی خودش از ادامه نمایشگاه انصراف داده است.
نکته جالب‌تر این است که این نمایشگاه تحت عنوان " فیلم‌هایی که نساختم" برگزار شد و با توجه به رو شدن دست خانم میلانی در کپی‌برداری از تابلوهای دیگر این مسئله هم عیان می‌شود که ایشان می‌خواستند چه فیلم‌های مشهوری را کپی کنند اما موفق به این امر نشدند.