به گزارش مشرق، رفتار هلند در قبال ایران طی سال‌های گذشته از یک رویه ثابت پیروی کرده است. «تخاصم» محور ثابت همه اقدامات این کشور اروپایی علیه ایران بوده است. این موضوع چه در بعد دیپلماتیک و امنیت ملی و چه از منظر مناسبات اقتصادی به صورت ویژه از سوی این کشور اروپایی پیگیری شده است.
در ۳ ماه گذشته در گزارش‌های مختلف و با ارائه اطلاعات، نسبت به همه تلاش‌ها و اقدامات این کشور علیه منافع جمهوری اسلامی هشدار داده است؛ از ماجرای اعطای ۳۰ سال پناهندگی به کلاهی، عامل بزرگ‌ترین اقدام تروریستی در تاریخ انقلاب تا رفتار غیرقانونی هلند در اخراج ۲ دیپلمات ایرانی از این کشور! اگرچه این هشدارها و مطالبات تا این لحظه از سوی مقامات دولتی بویژه دستگاه سیاست خارجی جدی گرفته نشده است ولی سوالات و ابهامات این رفتار هر روز برای افکار عمومی بیشتر می‌شود. به نظر می‌رسد در میان همه اقداماتی که طی سال‌های مختلف از سوی هلند انجام شده است، ایجاد بستر امن برای فعالیت بسیاری از گروه‌های تروریستی که علیه ایران فعالیت می‌کنند اهمیت بیشتری برای پیگیری و بررسی داشته باشد. هلند بارانداز تروریست‌هاست؛ این یک حقیقت انکارناپذیر است.
دشمنی‌های این کشور علیه جمهوری اسلامی نیز در شرایطی است که اساسا ایران در همه سال‌های بعد از انقلاب در هیچ موضوعی با هلند وارد منازعه نشده است اما اینکه چرا در مقابل حجم قابل توجه این اقدامات ضدایرانی، دستگاه سیاست خارجی همچنان در موضع انفعالی نسبت به این کشور اروپایی قرار دارد از سوالات مهمی است که همچنان به عنوان یک ابهام در اذهان قرار دارد. مروری بر مواضع و اقدامات وزارت امور خارجه در قبال همه دشمنی‌های هلند با ایران نیز موید همین مطلب است اما نگاهی به سوابق مواجهه دولت در قبال رفتارهای خصمانه هلند با ایران ما را با مواردی مواجه می‌کند که نشان می‌دهد موضوع صرفا در حد انفعال و سکوت محدود نشده است.
دولت حسن روحانی طی سال‌های گذشته نه‌تنها در مقابل دشمنی‌ها و اقدامات ضدامنیتی دولت هلند ساکت بوده و این موضوع را چه از منظر داخلی مانند امکان اخراج دیپلمات‌های هلند و چه از منظر بین‌المللی مانند طرح شکایت حقوقی پیگیری نکرده، بلکه آزادی تروریست‌های وابسته به این کشور اروپایی از زندان‌های ایران نیز در این دولت اتفاق افتاده است؛ تروریست‌هایی که به دلیل اقدام علیه امنیت ملی دستگیر شده و در نهایت با پیگیری دولت روحانی آزاد شده‌اند. نکته تاسف‌انگیز اینکه تروریست‌های آزاد شده به لحاظ ساختاری همراستا و وابسته به گروه تروریستی الحوازیه هستند، یعنی همان‌هایی که در اقدام تروریستی اخیر ۲۵ نفر از زنان، کودکان و نظامیان ما را به خاک و خون کشیده و ۶۰ نفر را نیز زخمی کردند. این اقدام دولت روحانی در نوع خود بی‌سابقه محسوب می‌شود اما تروریست‌های وابسته به گروهک تروریستی الاحوازیه که از ایران آزاد شده و به هلند رفته‌اند، کدامند؟
فالح نیکوسرشت با نام مستعار «فالح عبدالله منصوری» سرکرده تشکیلات تروریستی منظمه العربی التحریر اهواز (میعاد) و تروریست دیگری به نام صبری حسن‌پور ۲ تروریستی هستند که با فشار هلندی‌ها در دولت روحانی آزاد شده‌اند. منصوری در سال ۸۵ به جرم اقدام علیه امنیت ملی و کمک به عراق در دوران جنگ ایران و عراق، در سوریه شناسایی و دستگیر و بعد از انتقال به ایران در دادگاه ابتدا به حکم اعدام و در مرحله تجدیدنظر به ۱۵ سال حبس محکوم می‌شود. سفیر ایران در هلند نیز در سال ۲۰۰۷ به روزنامه‌نگاران گفته بود منصوری از نظر ایران، یک تروریست است. دولت هلند از همان ابتدا بارها برای آزادی او تلاش کرد. به عنوان نمونه در سال ۹۰ سخنگوی اوری رزنتال، وزیر خارجه هلند به خبرگزاری فرانسه گفت: «اوری رزنتال نگران سلامت عبدالله منصوری است». در نهایت در تاریخ ۱۴ شهریور ۹۳ خبر آزادی منصوری روی خروجی رسانه‌ها قرار گرفت. فرانس تیمرمانس، وزیر خارجه هلند نیز همان زمان از بازگشت منصوری به هلند ابراز خوشوقتی کرد و گفت: «دولت هلند برای آزادی او تلاش بسیار کرده و ما از همکاری دولت ایران در این زمینه سپاسگزاریم».
صبری حسن‌پور نیز مجری یک شبکه تلویزیونی فارسی‌زبان تجزیه‌طلب در هلند بوده است که او نیز هنگام یک اقدام تشکیلاتی در ترکیه دستگیر و به ایران مسترد شد. او هم از عناصر تجزیه‌طلب مورد حمایت حکومت هلند است.
فعال حقوق بشری که آدم می‌کشد!
رسانه‌های فارسی‌زبان ضدانقلاب که در یک سیاست ثابت همواره از به کار بردن عنوان تروریست برای اعضای گروه‌های تروریستی که علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کنند، خودداری می‌کنند، در جریان دستگیری و آزادی منصوری نیز همین رویه را در پیش گرفتند. رادیو صدای آمریکا این فرد را یک فعال حقوق بشر ایرانی- هلندی عنوان کرد. نکته قابل توجه اینکه خبر آزادی منصوری را نیز برای نخستین‌بار یک رسانه هلندی در گفت‌وگو با عدنان منصوری، پسر عبدالله منصوری مطرح کرد. به عبارت دیگر هلند هم در بعد لجستیکی از تروریست‌ها حمایت می‌کند و هم در ابعاد رسانه‌ای و نرم آنها را به صورت کامل پوشش می‌دهد. آنطور که صدای آمریکا در همان زمان مطرح کرده است، منصوری از ملکه بئاتریکس هلند جایزه دریافت کرده بود و در دهه ۸۰ میلادی پس از فرار از ایران به هلند، تابعیت این کشور را نیز کسب کرده بود.
این نشان می‌دهد تروریست‌های ضدایرانی در هلند جایگاه ویژه‌ای دارند و حاکمیت در هلند برای آنها خوب خرج می‌کند.
خون بازی در دولت اصلاحات!
سال ۱۳۸۳ برخی گروه‌های تروریستی و جدایی‌طلب با استناد به یک نامه جعلی و منسوب کردن آن به ریاست‌جمهوری ایران، جنایتی خونین به راه انداختند. نام منصوری و گروه تروریستی‌ای که او سرکردگی آن را بر عهده دارد نیز در میان این گروه‌ها قرار دارد. بر اساس گزارش یکی از نشریه‌های تخصصی در حوزه مطالعات بین‌المللی تروریسم، جمعی از گروه‌ها و عناصر تجزیه‌طلب و متواری به خارج از کشور تحت عنوان جبهه ملی مقاوم مردم عرب اهواز در اواخر سال ۱۳۸۳ یک نامه جعلی منسوب به دفتر ریاست‌جمهوری را در سطح مناطق عرب‌نشین اهواز و دیگر شهرهای عربی استان از جمله ماهشهر، سوسنگرد، آبادان، شادگان و خرمشهر به صورت گسترده تکثیر و توزیع کردند. محتوای این نامه جعلی اینگونه القا می‌کرد که جمهوری اسلامی ایران به دنبال تغییر بافت جمعیت عرب و پراکنده کردن آنها از استان خوزستان به دیگر نقاط کشور است. این تبلیغات مسموم باعث شکل‌گیری اغتشاشات در این مناطق شد. تشکیلات موسوم به منظمه العربی التحریر اهواز (میعاد) به سرگردگی منصوری از جمله گروه‌های تجزیه‌طلبی است که نام آن در میان گروه‌های مورد اشاره قرار دارد. این گروه‌های تجزیه‌طلب و تروریستی با تشویق و تحریک مستقیم و علنی آشوبگران به ادامه و گسترش دامنه اغتشاشات از طریق سایت‌های اینترنتی، شبکه‌های ماهواره‌ای یا ارسال پیک به داخل کشور موجبات ناامنی در استان را فراهم کردند. بر اثر اغتشاشات انجام شده خسارات بسیار هنگفت و بالغ بر ده‌ها میلیارد تومان به اماکن دولتی و خصوصی وارد شد و بیش از ۳۵ نفر از پرسنل نیروی انتظامی و بسیج نیز مجروح شدند.
گروه‌ها و عناصر تجزیه‌طلب یادشده در خارج از کشور با تحریک آشوبگران در داخل، دامنه این اغتشاشات را به شهرهای ماهشهر، سوسنگرد و خرمشهر گسترش دادند. بر اساس این گزارش، عناصر تجزیه‌طلب پس از پایان یافتن اغتشاشات و مهار شدن آن رو به فعالیت‌های تروریستی و زیرزمینی آوردند. آتشی که المنصوری و همفکرانش برافروختند در ادامه شعله‌ورتر شد. اغتشاشگران با اقداماتی نظیر بمب‌گذاری در ماه‌های خرداد و مهر ۸۴ در عملیات‌های جداگانه در اماکن دولتی و همچنین خیابان سلمان فارسی اهواز مجموعا ۱۴ نفر را شهید و ۱۸۶ نفر را زخمی کردند. همچنین در تاریخ ۱۰شهریور۱۳۸۴ چاه نفت شماره ۱۴۹ و ۲ خط لوله انتقال نفت در منطقه فرهنگیان اهواز منفجر شد که باعث وارد شدن بیش از ۱۰ میلیارد تومان خسارت مالی شد. منصوری و دار و دسته‌اش البته بارها از اقدامات تروریستی خود از جمله انفجار چاه‌های نفت ایران فیلم‌هایی گرفته و آن را در شبکه‌های ماهواره‌ای ضدانقلاب و در یوتیوب منتشر کردند.
خون شهدایی که هنوز تازه است
اقدامات تروریستی گروه‌هایی که تحت حمایت کشورهای اروپایی نظیر انگلیس، فرانسه و بویژه هلند قرار دارند در همه این سال‌ها به صورت مستمر وجود داشته است. هنوز خون شهدای حادثه تروریستی اهواز که توسط گروه تروریستی الحوازیه انجام شد تازه است؛ تروریست‌هایی که همانطور که در بخش‌هایی از این گزارش اشاره شد در پناه اروپایی‌ها بویژه دولت هلند قرار دارند و سران آنها سال‌ها در این کشور تروریست‌پرور زندگی کرده و علیه منافع جمهوری اسلامی عملیات کرده‌اند. در این میان آنچه باز هم مورد تامل است، رفتار عجیب وزارت امور خارجه بویژه دفاتر دیپلماتیک ایران در کشورهای اروپایی است. پس از افزایش تنش و اختلافات داخلی میان گروهک‌های تجزیه‌طلب در خارج از کشور، احمد نیسی، سرکرده گروهک الاحوازیه به قتل رسید. این قتل حضور این تروریست در هلند و حمایت دولت هلند از او را فاش کرد. در مقابل این اقدام غیرقانونی هلندی‌ها، سفارت ایران در هلند در محکومیت قتل این تروریست همان زمان بیانیه می‌دهد و ضمن ابراز تاسف، آن را محکوم می‌کند! این بیانیه هم‌اکنون نیز در سایت سفارت ایران قابل مشاهده است. این بیانیه عجیب در حالی صادر شد که تلویزیون رسمی هلند همان زمان هویت واقعی و سمت احمد نیسی در گروهک تروریستی الاحوازیه را اعلام کرده بود و همین امر می‌توانست دستاویز اقدامات حقوقی مسؤولان سیاست خارجی قرار گیرد. با این حال اما علیرضا جهانگیری، سفیر ایران در هلند در اقدامی عجیب و بر خلاف امنیت ملی برای قتل یکی از رهبران اصلی یک گروهک تروریستی ابراز تاسف می‌کند.
قتل امن به اضافه جاسوسی امن
واقعا پشت پرده مماشات عجیب وزارت امور خارجه با دولت هلند چیست؟ ماجرا به انفعال ظریف در مقابل اروپا مربوط است یا هرچه هست زیر سر «آقای سفیر» است؟ به هر حال هر چه باشد به نظر می‌رسد اکنون کریدور دیپلماسی فرصت مناسبی برای کشورهای حامی تروریست‌هاست تا از آن برای سفارش ترور و نیز حمایت از تروریست‌ها استفاده کنند، البته این کریدور پرقدرت، تنها برای تروریست‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. طی سال‌های اخیر دیپلماسی، چتر رایزنی‌ها برای آزادی جاسوس‌ها از ایران نیز شده است؛ کاربردی که طی ماه‌های اخیر توسط دولت انگلستان و برای آزادی برخی جاسوس‌های خود نظیر نازنین زاغری مورد استفاده قرار گرفته است. کارکردهای دیپلماسی در برخی تبادلات یکی از بدیهیات مناسبات میان کشورهاست اما آیا نظارت و برآوردی درباره موارد و مفاد و مصادیق این کاربردها وجود دارد؟ به جای دیپلمات‌ها، شاید نیروهای امنیتی نظارت دقیق‌تر و کارشناسانه‌تری در این قبیل موارد داشته باشند.
منبع: روزنامه وطن امروز