اهمیت تیم های پزشکی در دنیای ورزش به خصوص در فوتبال حرفه ای بر هیچ کسی پوشیده نیست اما استانداردهای جهانی در این زمینه کدام است؟

سرویس ورزش مشرق – در دنیای فوتبال حرفه ای نمی شود نگاه تک بعدی داشت و فوتبال به عنوان یک صنعت چندین و چند بعد متفاوت و مهم دارد. از این دست می شود به روان شناسی، کادر فنی، مربیان در بخشهای مختلف، بدنسازی، تیم پزشکی که خود البته زیر شاخته های متنوعی دارد، تیم تدارکات، روابط عمومی و غیره اشاره کرد. اصولا در جایی مثل ساختمان فدراسیون فوتبال در هر کشوری می شود این ابعاد گوناگون را در طبقه بندی اتاق ها و تابلوهای مختلف رویت کرد.

در این فرصت نگارشی به بعد مهمی به نام خدمات پزشکی در فیفا و سفارتخانه های آن یعنی فدراسیون های فوتبال در کشورهای عضو فیفا می پردازیم.

با نگاهی به وب سایت رسمی فیفا در قسمت کمیته پزشکی و اعضای فیفا مشخص می شود که هر کشوری در کنار بخشهای مختلف باید به صورت اجباری و قانونی، یک مرکز حرفه ای، تخصصی و کاملا استاندارد پزشکی داشته باشد که لزوما در حد یک مرکز فیزیوتراپی یا آب درمانی با دستگاه های مخصوص بدنسازی نیست و باید تمامی امور پزشکی را شامل شود.

در کشور ایران، این مرکز با تمام حواشی و جنجال‌های مالی خود، به هر حال پا گرفت و عده ای آن را هدیه لوکس و تاریخی کارلوس کی‌روش می دانند. این ادعا درست باشد یا خیر به هر حال می شود از خروجی این فرایند، به عنوان یک فراورده لذت برد و احساس غرور کرد.

مرکز ارزیابی های پزشکی و بازتوانی فوتبال ایران یا ایفمارک، امروز به یکی از افتخارات فدراسیون فوتبال ایران تبدیل شده اما فارغ از ویترین نسبتا زیبای این مجموعه، در داخل آن چه می گذرد و به هزینه غروری که روی این ساختمان سایه انداخته چقدر به استانداردهای پزشکی در فوتبال جهان نزدیک هستیم؟

از سال ۲۰۰۵ مرکز ارزیابی های پزشکی و تحقیقات فیفا به نام IFMARC شروع به ارائه مجوز به مراکز تخصصی پزشکی در سراسر دنیا نمود تا روند استانداردسازی خدمات پزشکی فوتبال در سراسر دنیا به هم نزدیک شوند به صورتی که فیفا نیز حمایتهای مادی و معنوی خود را ازین مراکز داشته باشد .

قرار است در ایفمارک و اصولا در کلیه مراکز پزشکی وابسته به فدراسیون فوتبال کشورها، این اتفاقات رخ بدهند:

انجام معاینات پزشکی پیش از فصل کلیه بازیکنان حرفه ای و آماتور و داوران فوتبال و سایر رشته های ورزشی طبق استانداردهای فیفا، تدوین استانداردهای ملی پزشکی فوتبال، پیشگیری از مرگهای ناگهانی، مبارزه با دوپینگ، تدوین پروتکل های بازتوانی به شکلی که ورزشکاران در حداقل زمان ممکن به میادین ورزشی بازگردند و  انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی.

بار دیگر به وب سایت رسمی فیفا باز می‌گردیم، نام کشورها، نام شهری که مرکز پزشکی دارای تفاهم نامه و قرارداد با فدراسیون فوتبال آن کشور است و نام همان مرکز اما نکته جالب توجه این که در حداقل یک سوم این فهرست بلند بالا در قسمت نام مرکز پزشکی مشاهده می کنیم که نام یک دانشگاه بزرگ پزشکی ثبت و درج شده است، در واقع فدراسیون فوتبال آن کشور به جای تاسیس یک مرکز جداگانه از ابتدا و اختراع چند باره چرخ، به سراغ یک مرکز پزشکی بزرگ و خوب رفته که سالهای سال است در آن کشور به مردم خدمات داده و می تواند در بخشی استاندارد و مستقل در خدمت فدراسیون فوتبال همان کشور نیز باشد.

ژاپن در این زمینه مثال خوبی است، اصولا فدراسیون فوتبال ژاپن مشکلی برای تشکیل و ساخت یک مرکز تازه پزشکی در چند برابر ابعاد ایفمارک ندارد اما به جای این کار به سراغ دانشگاه علوم پزشکی توکیو رفته و از آنها خواسته به صورت یک پروژه بزرگ دانشگاهی یک قرارداد تاریخی و بلند مدت با فدراسیون فوتبال ژاپن منعقد کند.

در کشور هلند نیز مرکز اصلی ارزیابی پزشکی و توانمندسازی فیزیکی نوتردام این مسئولیت را بر عهده گرفته و جالب آنکه این اقدام مورد تقدیر فیفا بوده چرا که فدراسیون فوتبال هلند در این فرایند یکی از بزرگترین مراکز پزشکی کشور خود را در این پروژه بزرگ ملی دخیل کرده است.

آیا بهتر نیست فدراسیون فوتبال ایران نیز آغاز کننده فرایندی ملی به نام آشتی ورزش با دانشگاه باشد؟ خدمات پزشکی اکنون در ساختمان و مجموعه ایفمارک شاید در بهترین سطح ممکن ارایه می شود اما چه ایرادی دارد اگر این فرایند با ورود بخش دانشگاهی که بی تردید به اشتغالزایی نیز منجر می شود، باشکوه تر و موفق تر از پیش حرکت کند؟