به گزارش مشرق، سید یاسر جبرائیلی کارشناس مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

طبق گزارش توسعه انسانی برنامه عمران ملل متحد طی سال های 1980 تا 1996، پنجاه و نه کشور که عمدتا در آفریقا، اروپای شرقی و کشورهای مشترک المنافع هستند در نتیجه آزادسازی تجاری با کاهش درآمد سرانه مواجه شدند. برای نمونه، سنگال سال 1963 عضو گات شده و از سال 1995 به سازمان تجارت جهانی پیوسته است اما درآمد سرانه  آن از 873 دلار در سال 1961 به 809 دلار در سال 2014 (53 سال بعد) کاهش یافته است.

بیشتر بخوانید:

فرق برنامه توسعه ما با برنامه‌های دوره پیشرفت کره جنوبی

رابطه سرمایه گذاری خارجی با صنعتی شدن!

اجرای توافق پاریس برخلاف قانون اساسی

مکزیک نمونه قابل توجه دیگری برای مطالعه آثار برقراری تجارت آزاد میان دو کشور صنعتی و در حال پیشرفت است. از ابتدای سال 1994 میلادی توافق نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی میان ایالات متحده آمریکا، کانادا و مکزیک اجرایی شد.

درآمد سرانه مکزیک که طی سال های 1990 تا تا 1993 از 3077 دلار به 5526 دلار رسیده بود، یعنی ظرف سه سال 55 درصد افزایش یافته بود، از زمان اجرایی شدن نفتا(1994) تا سال 2017 صرفا به 8902 دلار رسید؛ یعنی 62 درصد در عرض 24 سال. به عبارت دیگر، طی سه سال قبل از اجرایی شدن توافق تجارت آزاد نفتا، درآمد سرانه مردم مکزیک سالانه به طور میانگین 18.3 درصد افزایش یافت اما در دوره 24 ساله پس از نفت، این رقم صرفا 2.5 درصد افزایش داشت.