کد خبر 922937
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۲۵

مدیرانی که بودجه دفاعی کشور را در لایحه بودجه 98 به نصف کاهش داده اند، ادامه همان فکر منقرضی هستند که می گفت روزگار فردا روزگار گفتمان و مذاکره است نه موشک.

به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

مدیرانی که بودجه دفاعی کشور را در لایحه بودجه 98 به نصف کاهش داده اند، ادامه همان فکر منقرضی هستند که می گفت روزگار فردا روزگار گفتمان و مذاکره است نه موشک. همان ها که بر خلاف واقعیت ها گفتند آلمان و ژاپن پیشرفت کردند چون پس از شکست در جنگ جهانی، بودجه نظامی را کم کردند!

بیشتر بخوانید:

راستی آزمایی مدعیان FATF با پرونده بزرگ ارتشاء و پولشویی

اقتصاد و سیاست سکندری

محکومیت توتال و سکوت مدعیان مبارزه با پولشویی در کشور

خلع سلاح تسلیم طلبان

آقای هاشمی گفته بود "اگر می‌بینید آلمان و ژاپن این روزها محکم‌ترین اقتصاد دنیا را دارند، اینها بعد از جنگ جهانی دوم از اینکه نیروی نظامی داشته باشند محروم شدند... نیروهای نظامی بیشترین خرج کشورهای در حال جنگ را می‌بردند و از این رو با این اقدام پول‌های‌شان آزاد شد و به‌دنبال کارهای علمی و تولیدی رفته و اقتصاد دانش‌بنیان برای خود درست کردند، لذا دیگر آسیب‌پذیر هم نیستند، این راه در ایران باز شده است"!

بر خلاف این ادعا و طبق اعلام موسسه تحقیقات صلح استکهلم،  آلمان و ژاپن در سال 2015 در رده بالای اختصاص بودجه نظامی در جهان بوده‌اند. ژاپن با اختصاص 40.9 میلیارد دلار (طبق اعلام موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک) در سال 2015 در رتبه هشتمین کشوری قرار گرفت که بیشترین بودجه نظامی را در جهان دارد.

پس از ژاپن نیز، کشور آلمان با اختصاص 36.7 میلیارد دلار در رتبه نهم قرار گرفته که حدوداً 4 برابر بیشتر از  بودجه دفاعی ایران (قبل از کاهش فعلی بودجه دفاعی کشورمان به نصف!) بوده است.

بر اساس فهرست https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/rankorder/2034rank.html که هزینه‌های نظامی کشورها را طبق درصد تولید ناخالص داخلی کشورها درج کرده، کشورمان قبل از اقدام اخیر و عجیب دولت، با یک و 7 دهم درصد، در رده 93 دنیا قرار داشته است.

هم‌اکنون کشورهایی مثل امارات، ترکیه، عراق و حتی رژیم صهیونیستی بودجه‌های به‌ مراتب بالاتری نسبت به ایران دارند. کشورهایی مثل کویت، قطر و اردن هم که بسیار کوچک هستند نیز،  به تناسب جمعیت و وسعتی که در برابر ایران دارند، بیشتر از ایران بودجه دفاعی به نیروهای مسلح خودشان تخصیص داده‌اند.

ما با توانمندی نظامی توانستیم مقر دو گروهک تروریستی داعش و حزب دموکرات را پس از اقدامات تروریستی شان علیه ایران، با موشک منهدم کنیم. و ابهت ناو آمریکایی را که برای قدرت نمایی به خلیج فارس آمده بود، با همین اقتدار فرو ریختیم. ما جزو رکودداران پایین ترین بودجه های نظامی در منطقه هستیم. کسانی که مدام سایه تهدید و جنگ را مدام پررنگ می کنند و مردم را می ترسانند، چرا به بودجه دفاعی که می رسند، با تهور و بی خردی تمام، آن را به نصف کاهش می دهند؟

آنها نفوذ زده اند؟ یا ماموریت خلع سلاح و خود تحریمی و خود تضعیفیی دارند؟ یا کلا از مرحله پرت هستند و نمی فهمند؟! اگر این سومی است، چرا  بر بودجه ریاست جمهوری و برخی محافل دولتی مشابه اضافه می کنند؟ به قول معروف، اگر اهل غش کردن در تعزیه هستند، چرا همیشه سمت زنانه غش می کنند؟ چرا تصمیم گیری و تصمیم سازی ها یشان، غالبا و تصادفا! هم پوشان با نقشه دشمن در می آید؟

آیا این طیف شهادت ندادند و اعتراف نکردند مذاکره با آمریکای بدعهد، دیوانگی است؟ پس چرا همچنان با منطق خسارت بار خود تضعیفی و کاهش توان دفاعی به موازات دیپلماسی  التماسی زمین خورده رفتار می کنند؟!