به گزارش مشرق، درگیری و شکاف اصلاح طلبان و دولت روحانی به بالاترین حد خود رسیده است و هر زمان که آتش‌بسی موقت برقرار می‌شود، یکی از طرفین آتش زیر خاکستر را دوباره روشن می‌کند. این بار، سخنان محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور آتشی به جان اصلاح‌طلبان انداخت که روز گذشته خطاب به جریان اصلاحات گفت: «بارها گفته‌ام کسانی که الان فکر می‌کنند انتقاد از دولت در انتخابات به نفع آنها می‌شود، اشتباه می‌کنند. آنها فکر می‌کنند این انتقاد موجب رای‌آوری در انتخابات می‌شود.»
بیشتر بخوانید:
منظور واعظی از «اصلاح طلبان تندرو» چه کسانی است؟
مشایی‌های حسن روحانی چه کسانی هستند؟
واعظی: با اصلاح‌طلبان تندرو ائتلافی ندارم
جفای اصلاح طلبان به مردم فراموش نمی‌شود
حمله‌ای که امروز با پاتک گسترده روزنامه‌های اصلاح‌طلب مواجه شد. این رسانه‌ها رفته رفته در حال گرایش به این نتیجه گیری هستند که سکوت رئیس‌جمهور در برابر مواضع واعظی نشانه پذیرش آنها از سوی حسن روحانی است.
روزنامه آرمان امروز در مطلبی سعی کرد تبعات اظهارات واعظی را متوجه حسن روحانی بداند. این روزنامه در گزارش خود خطاب به رئیس دولت نوشت: «آقای رئیس جمهور! شراکت با اصلاح‌طلبان پیشکش، اطرافیان را دریابید.» این روزنامه می‌نویسد بسیاری از فعالان سیاسی بارها به رئیس جمهور بابت حلقه بسته اولیه خود که همه چیز را مصادره به مطلوب نموده هشدار داده‌اند. نفراتی که شاید اگر هرکدام قرار بود برای روحانی رأی جمع کنند ۲۴ میلیون که هیچ، ۲ میلیون نیز نمی‌توانستند رای‌آوری داشته باشند.
آرمان در پایان می‌نویسد: دولت روحانی صرفاً رأی اصلاح‌طلبان و سرمایه اجتماعی آنها را می‌خواست و پس از انتخابات، اصلاح‌طلبان از طرفی باید جور بی‌وفایی‌های رئیس‌جمهور و اطرافیانش را بکشند و از سوی دیگر پاسخگوی مردمی باشند که به تضمین آنها به روحانی رأی دادند.
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی جامع با عنوان «دمیدن بر آتش اختلافات» می‌نویسد: از قرار معلوم اظهارنظرهای واعظی نه تنها گامی مثبت به سمت حل اختلافات دولت و اصلاح طلبان در چنین برهه‌ای به شمار نمی‌آید بلکه باید آن را دمیدن بر آتش اختلافات به منظور جدایی انداختن بیشتر رئیس جمهور از اصلاح طلبان تعبیر کرد.
این روزنامه در ادامه با جمع آوری نظرات فعالان سیاسی اصلاح طلب به انعکاس نظرات آنها در این مورد پرداخته. از جمله حمید قزوینی که می‌گوید: دولت روحانی زمانی که شکل گرفت بیشتر از آنکه به دنبال هماهنگی با یک جریان خاص باشد به دنبال هماهنگی با اشخاص بود. او تلاش داشت که صرفاً با چند شخص اصلاح طلب گفتمان برقرار کند تا دیگر با جریان کلی اصلاح‌طلب تعامل نداشته باشد و همین امر نیز امروز کار دست دولت داده است.
روزنامه شرق هم سعی کرد به این قسمت از اظهارات واعظی درباره عدم تشکیل «کمیته تعامل» واکنش نشان دهد، در این رابطه شرق می‌نویسد: سه ماه از دیدار اصلاح‌طلبان با رئیس‌جمهوری و توافق آنها برای تشکیل «کمیته تعامل» گذشته اما رئیس دفتر روحانی گفته که نمی‌داند چرا این کمیته تشکیل نشده است. محمود واعظی روز گذشته به ایسنا گفت: «ما از تشکیل این کمیته استقبال می‌کنیم؛ ولی نمی‌دانم چرا هنوز این کمیته تشکیل نشده است. به‌هرحال همه چیز دو طرف دارد؛ یک طرف همان‌ها (اصلاح‌طلبان) و یک طرف هم ما هستیم. همان زمان با من صحبت کردند و من گفتم که این کمیته مشترک می‌تواند مثبت باشد، الان هم همین عقیده را دارم».
شرق ادامه داده: ازجمله انتقادات همیشگی اصلاح‌طلبان و حامیان آنها به دولت، فاصله‌ای است که میان آنها رخ داده و راه‌اندازی چنین کمیته‌ای می‌توانست کمکی باشد که تعاملات بیشتر شود و اختلافات کمتر. اتفاقاً یکی از افرادی که چند باری در تقابل با اصلاح‌طلبان سخن گفته و واکنش آنها را برانگیخته، محمود واعظی، رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری، بوده است.
اما در این میان روزنامه صبح نو به در گزارشی با عنوان «رفیقان نارفیق» به بازخوانی تقابل اصلاح طلبان با دولتی‌ها پرداخته است. این روزنامه آورده است: عباس عبدی، تحلیلگر اصلاح‌طلب می‌گوید: دولت توان کار کردن ندارد و دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی هم نسخه استعفا برای روحانی می‌پیچد و توصیه می‌کند که او به‌عنوان یک قهرمان کنار برود. کرباسچی در عین حال می‌گوید: «تصمیم سختی است. او اگر نمی‌تواند کاری کند می‌تواند به‌عنوان یک قهرمان کنار برود و بگوید ایهاالناس! من می‌خواستم کاری کنم نشد، به دیوار بسته خوردم و حالا کنار می‌روم. این ممکن است کمک کند که اگر او قهرمان نیست حداقل منفور هم نشود.»
محمدرضا عارف، رئیس خاموش فراکسیون امید هم صحبت از دل خون و صورت سرخ می‌کند و می‌گوید: «لیست‌های مجلس و شورا بر اساس شایستگی و توانمندی بسته نشده و انتخاب افراد بیشتر رفاقتی و دوستانه بوده و همین امر باعث ناکارآمدی آن شده است.»
سعید حجاریان از تئوریسین‌های اصلی این جریان هم با تأکید بر اینکه روحانی به هیچیک از شعارهای خود وفادار نمانده است، می‌گوید: «شاید بهتر بود اساساً عطای انتخابات را به لقایش می‌بخشیدیم و سرنوشت اصلاحات را به دولت روحانی گره نمی‌زدیم. باید گفت که آقای روحانی خودش از خودش عبور کرده است! خود دولت روحانی هم استعداد و ظرفیت کافی برای مقابله با معضلات داخلی نداشت. بنابراین ما به لحاظ اخلاقی هم نمی‌توانستیم وظیفه‌ای در قبال وی داشته باشیم.»
الیاس حضرتی، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی و عضو فراکسیون امید هم در گفت‌وگویی ضمن نقد آنچه کندی و رخوت وحشتناک برخی وزرای دولت نامید، اظهار داشت: «این رخوت در شرایط عادی کشور نیز نباید اتفاق بیفتد چه برسد به وضعیت فعلی کشور که در یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی قرار داریم.»
مصطفی کواکبیان، دبیرکل حزب مردم‌سالاری و عضو فراکسیون امید هم می‌گوید که بین مردم خجالت می‌کشد که بگوید حامی سرسخت این دولت بوده است. کواکبیان تأکید می‌کند: «بحث ما این است که دولت کنونی تکلیفش را باید با خودش مشخص کند، واقعاً اگر وعده‌هایی به مردم داده شده و بر اساس آن وعده‌ها رأی گرفته شده باید پای آن وعده‌ها بایستند.»
صبح نو در پایان می‌نویسد: انتقادات یاران قدیمی و منتقدان امروزی به حسن روحانی در حالی است که یک سال و اندی به انتخابات مجلس یازدهم باقی مانده است و قطعاً سوگیری اصلاح‌طلبان برای آمادگی این جریان برای هماوردی سیاسی است که به‌رغم دستاورد اندک و ناچیز دولت مورد حمایت آنان در انتخابات گذشته، بتوانند با برائت از دولت مجدداً رأی مردم را نسبت به نامزدهای پیشنهادی خود جلب کنند.
به دنبال واکنش‌های تند امروز روزنامه‌های اصلاح‌طلب، در تازه‌ترین رخداد، محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور با تاکید بر گفته‌های دیروزش نشان داد علاقه‌ای بر اتمام این کارزار مقابله جویانه ندارد؛ واعظی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه باز هم می‌گویم با اصلاح‌طلبان تندرو ائتلافی نداریم تصریح کرد: «برخی از واژه "ائتلاف" برداشت‌های دیگری در سر دارند، ممکن است ائتلاف در ذهن برخی یک معنی داشته باشد و در اذهان برخی دیگر معنای دیگری! در ذهن برخی این معنی را می‌دهد که هر فرد و هر گروهی که از کسی حمایت کرده به‌معنی ائتلاف آن گروه با جریان پیروز بوده است، نه! ما می‌گوئیم اینها همراهان بودند و با ما کار کردند.
ائتلاف در ادبیات سیاسی به این معنی است که ما بنشینیم قول و قرار بگذاریم که دولت را چطوری تشکیل بدهیم، چند نفر از این طرف و چند نفر از آن طرف در دولت باشند. چه‌مقدار سهم وزیر و چه‌مقدار سهم استاندار دارند، پس ما چنین ائتلافی با هیچ گروهی نداشتیم، نه‌تنها با اصلاح‌طلبان بلکه با اعتدال و توسعه نیز چنین ائتلافی نکردیم. به‌هرحال حزب اعتدال تنها حزبی بود که در سال ۹۲ زمانی که همه می‌گفتند چرا حمایت می‌کنید بیانیه دادیم، ایستادیم، استان به استان سفر کردیم و پیروز شدیم. خب مگر دکتر روحانی حالا با ما ائتلاف کرد؟»