سرویس سیاست مشرق - ر وزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** ترکان: با پیوستن به FATF مشکلات کشور حل نمی‌شود

«اکبر ترکان» مشاور سابق رئیس جمهور در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «اینطور نیست وقتی به لوایح چهارگانه بپیوندیم امکان شکستن تحریم‌ها و امکان ارتباطات بانکی ما در دنیا فراهم و دیگر مشکل بانکی‌مان حل می‌شود. اگر کسی اینطور فکر کند، فردا این اتفاق نمی‌افتد و از مردم شرمنده می‌شویم».

«لعیا جنیدی» معاون حقوقی رئیس جمهور نیز در مصاحبه با روزنامه ایران گفت: «دولت و کارگروه‌های تخصصی که کار را انجام داده‌اند از لحاظ حقوقی بر این باور هستیم که ما می‌توانیم منافع، مصالح و نگرانی‌های خودمان را پوشش بدهیم و در مجموع با حق شرط‌هایی که می‌گذاریم و مبانی دیگری که داریم، می‌توانیم ملاحظات خود را پوشش دهیم. در مجموع دولت بر این باور است که حتماً پیشبرد دو لایحه پالرمو و CFT به مصلحت کشور است و منافع و مصالح و مواهبی هم برای بهبود و سلامت سیستم بانکی داخلی کشور و هم برای اتصال به سیستم مالی بین‌المللی و مراودات مالی در این گستره و تسهیل این مراودات برای ما به همراه خواهد داشت».

جنیدی در ادامه گفت: «تأخیر بیشتر بسیار مضر است».

پیش از این ظریف در مجلس گفته بود که نه بنده و نه آقای رئیس جمهور تضمین نمی‌دهیم که با اجرای لوایح مرتبط با FATF مشکلات کشور حل شود.

متاسفانه دولتمردان نه حاضرند تضمین بدهند که با اجرای FATF مسئله مبادلات بانکی ما حل خواهد شد و نه حاضرند تضمین بدهند که با اجرای FATF مشکلی برای کشور پیش نخواهد آمد، بلکه صرفاً می‌گویند اگر دستورات FATF اجرا نشود، مشکلات بیشتر خواهد شد! این رویکرد مصداق بارز مسئولیت‌گریزی است.

دولتمردان و حامیان FATF باید پاسخی شفاف به این سؤال بدهند و آن اینکه، چه تضمینی هست که طرف مقابل محدودیت‌ها را بردارد و دوباره عهدشکنی نکند؟!

گفتنی است جنیدی هشدار داده است که تأخیر بیشتر در پیوستن به FATF بسیار مضر است. این رویکرد کاملاً شبیه روند دفاع از برجام در سال ۹۴ است. در آ مقطع نیز برخی دولتمردان و فعالین اصلاح طلب مدعی بودند که هر روز تأخیر در اجرای برجام ۱۰۰ میلیون دلار به کشور خسارت می زند!

تیتر مشترک روزنامه اصلاح طلب و بی بی سی فارسی!

روزنامه شرق در اقدامی تأمل برانگیز اظهارات نسنجیده سفیر سابق ایران در آلمان را در صفحه اول خود کار کرد.

این روزنامه اصلاح طلب در مطلبی با عنوان «مراقب اقدامات خودسرها در خارج از کشور باشیم» نوشت: «"علی ماجدی" که حدود دوماه پیش در پی اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان، مسوولیت سفارت ایران در آلمان را به کاردار تهران در این کشور اروپایی غربی واگذار کرد و راهی کشور شد و این روزها بعضاً در برخی از جلسات کارشناسی و راهبردی که در مورد سیاست خارجی کشور برگزار می‌شود شرکت کرده و نظرات خود را اعلام می‌کند…ماجدی گفت: "روابط بین‌الملل مبتنی بر احساسات نیست بلکه مبتنی بر واقعیت است و یک حرکت اشتباه هر چند کوچک می‌تواند این احساس امنیت را از بین ببرد. ما در داخل کشور با موضوعی همچون "عملیات خودسرانه" مواجه هستیم، آیا می‌توانیم منکر شویم که در خارج از کشور نیز نمونه‌ای از این اتفاقات رخ نمی‌دهد؟ عملیات‌هایی که اعتماد را دچار خدشه می‌کند."»

علی ماجدی تا همین ۲ ماه پیش نماینده جمهوری اسلامی ایران در آلمان بود اما متاسفانه در اظهارات اخیر در اقدامی ضدایرانی و مغایر با منافع ملی، گستاخی‌ها و ادعاهای دروغ طرف اروپایی را تکرار کرده است.

بی بی سی فارسی- رسانه روباه پیر- از اظهارات سفیر سابق به وجد آمده و آن را با آب و تاب منتشر کرد. پس از آن وزارت خارجه با انتشار بیانیه‌ای به اظهارات غلط و مغایر با منافع ملی سفیر سابق واکنش داد که البته این واکنش، بسیار ضعیف و حداقلی بود.

اما نکته قابل توجه اینجاست که علیرغم بیانیه وزارت خارجه در محکومیت این اظهارنظر، روزنامه اصلاح طلب شرق همصدا با بی بی سی فارسی، اظهارات ضد ایرانی و مغایر با منافع ملی سفیر سابق را در صفحه اول خود کار کرد!

این اولین بار نیست که رسانه‌های اصلاح طلب با بی بی سی فارسی همصدا شده‌اند.

با برجام از غنی سازی ۲۰ درصد به ۳،۵ درصد سقوط کردیم، چرا شکرگزار نیستید!

«حسن بهشتی پور» از حامیان برجام در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «رایج است که می‌گویند خوابیده را می‌توان با نهیب بیدار کرد، اما آنکه خود را به خواب زده است، نمی‌توان. مثل آن کسانی است که امروز کارکرد صنعت هسته‌ای ایران را زیر سؤال می‌برند و ادعا می‌کنند که چرخش سانتریفیوژها متوقف شده و روی دستاوردهای هسته‌ای کشور بتون ریخته‌اند».

بهشتی پور در ادامه نوشت: «پذیرش حق غنی‌سازی ایران بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، تمامی قطعنامه‌های پیشین این شورا را که از ایران خواسته بود تمامی فعالیت‌های غنی‌سازی خود را متوقف کند، بلااثر کرده است».

برخلاف ادعای نویسنده این یادداشت، این حامیان برجام هستند که خود را به خواب زده‌اند. جماعتی که تاکید داشتند که در دی ماه ۹۴ تمامی تحریم‌های ضدایرانی از جمله تحریم‌های بانکی و مالی به یکباره لغو خواهد شد و نه تعلیق و تاکید داشتند که با برجام مشکل رکود و بیکاری و تورم حل شده و سرمایه خارجی به کشور سرازیر شده و اقتصاد کشور شکوفا می‌شود، اما بعد نعل وارونه زدند و مدعی شدند که اصلاً هدف از برجام، اقتصادی نبود!

برخلاف ادعای حامیان برجام، نه تنها در متن برجام تعبیر «به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی ایران» به کار نرفته، بلکه کاملاً برخلاف معاهده NPT ایران با برجام در جهان برای اولین بار به یک «استثنا» تبدیل شده و علیرغم فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای، حق غنی سازی بالاتر از ۳.۵% را ندارد. این در حالیست که پیش از برجام و با مجاهدت‌های شبانه روزی مجید شهریاری‌ها و احمدی روشن‌ها و علیمحمدی ها، غنی سازی ایران به ۲۰ درصد رسیده بود و در مصارف مختلف علمی از جمله تهیه داروها مورد استفاده قرار می‌گرفت.

گفتنی است «علی اکبر صالحی» رئیس سازمان انرژی اتمی- ۵ مرداد ۹۴- در گفت‌وگوی ویژه خبری گفته بود: «مخزن فولادی رآکتور اراک با بتن پر می‌شود…همچنین به علت رعایت مسائل ایمنی حتی اگر مخزن با بتن پر نشود امکان استفاده مجدد از این مخزن نیست زیرا استفاده دوباره از آن خطرات زیادی دارد». صالحی در گفت و گوی مذکور در پاسخ به این پرسش که «تعهد ما درباره اراک برگشت‌پذیر نیست؟» گفته بود: «بله، زیرا اگر مخزن را در بیاوریم حتی اگر آن مخزن سالم باشد به علت مسائل ایمنی نباید آن را دوباره بر سر جای خودش برگرداند بلکه باید مخزن جدید ساخت».

همچنین «بهروز کمالوندی» سخنگوی سازمان انرژی اتمی- دی ماه ۹۴ - در سخنانی که گویی خبر از پایان ماموریتی مهم و خطیر و فتحی نمایان می‌دهد اعلام کرده بود: «ما دیروز مرحله نهایی خروج قلب رآکتور اراک را انجام دادیم و امروز هم تا حدود یک ساعت پیش کار ما کاملاً تمام شد و عصر امروز توسط بازرسان آژانس راستی‌آزمایی می‌شود…حفره‌های کلندریا با سیمان پر می‌شود».

لازم به ذکر است که در بند ۳ از پیوست یک برجام آمده است: «ایران به ساخت و ساز رآکتور ناتمام موجود بر مبنای طرح اولیه ادامه نخواهد داد و کالندریای موجود را خارج کرده و آن را در ایران نگهداری می‌کند. تمام کانال‌های کالندریا با بتن به گونه‌ای پر می‌شوند که برای کاربرد هسته‌ای غیر قابل استفاده باشد و آژانس بتواند غیر قابل استفاده‌بودن آن را راستی‌آزمایی کند».

متاسفانه تیم مذاکره کننده هسته‌ای دولت آقای روحانی در سال ۹۴ پذیرفت که در کمتر از ۲ ماه، ۱۲ هزار سانتریفیوژ را از چرخش بیندازد، در قلب راکتور اراک بتن ریزی کند، ۹۷۰۰ کیلو از ۱۰ هزار کیلوگرم ذخایر اورانیوم غنی شده را از کشور خارج کرده و حتی تحقیق و توسعه را نیز متوقف کند!