سرویس ورزش مشرق – کمی سخت است اما تقاضای نویسنده متن از خواننده محترم این است که پیش از مطالعه این فرصت نگارشی، بر ماجرای کی‌روش و تاج و مدیریت داشته و نداشته در فوتبال ایران و پول تیم ملی برای کجا خرج شد و برای کجا خرج نشد، یک چهارتکبیر اساسی بزند بلکه جای خالی باریکی برای تأمل درباره علت قهرمانی تیم ملی فوتبال قطر در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ به میزبانی امارات باز شود.
تیم ملی قطر در بدترین شرایط بیرون از زمین سبز چمن، وارد امارات شد، بایکوت یا محاصره آل سعود هر چند به پررنگی چند ماه پیش نبود و نیست اما همین که هواپیمای کاروان تیم ملی قطر در آسمان خلیج فارس برای فرود آمدن سرگردان شده بود و در نهایت با مجوز و تضمین مرز هوایی کویت توانست وارد خاک امارات شود، توهین به هویت تیم ملی قطر بود. چیزی بیش از ۷۰ درصد از هواداران قطری نتوانستند مجوز ورود به خاک امارات را کسب کنند و هر که نداند، ما ایرانی‌ها خوب می‌دانیم که هوادار چه نقش پررنگی در موفقیت تیم ملی فوتبال دارد.
هر گونه تلاش غیر فوتبالی برای ضربه زدن به کاروان فوتبال قطر از سوی امارات میزبان و عربستان دریغ نشد، روی میز صبحانه آنها پرچم عربستان چیدند، اتوبوس آنها مسیر استادیوم را اشتباه رفت و در ترافیک ماند، سرود ملی آنها دو بار با تأخیر و ایراد فنی پخش شد، به آنها توهین کردند، در گیت هتل کل بازیکنان بازجویی فیزیکی شدند، انواع و اقسام بی احترامی‌ها شکل گرفت اما قطر برای قهرمانی آمده بود، نه کت و شلوار خاصی برای این قهرمانی دوخته شده بود، نه کسی قرار بود پاسخ کسی را بدهد، مرحله نیمه نهایی، رؤیای یک ملت شده بود و نه بازیکنان تیم ملی قطر از ترس دو رنگ قطبی کشورشان، در فضای مجازی تکذیب پشت تکذیب و پست پشت پست می‌فرستادند. تیم ملی قطر، یک تیم ملی فوتبال تمام عیار در بضاعت فوتبال آسیا بود و رؤیای خود و مردمش، قهرمانی بود و دیگر هیچ.
علت قهرمانی قطر چه می‌تواند باشد؟ اندیشه ناب یک مربی خوب، غیرت و همیت و فداکاری بازیکنان، روحیه کار تیمی، آرامش و روان شناسی قوی، تغذیه خوب و بین المللی، سرپرست مناسب، مترجم خوب، خبرنگاران و تیم رسانه‌ای خوب، هواداران متحد و یک رنگ و یک دل، شاید هم به کنایه بتوانیم بگوییم که بله همه اینها خوب و مهم هستند اما علت اصلی داشتن چندین و چند بازیکن خارجی تازه تبعیت گرفته قطر بود که برای قطر بازی کردند و پول خوبی هم گرفتند.
خوب یا بد، درست یا غلط، قطر به سمت واگذاری فوتبال به غرب پیش رفت، شروع کرد به استخدام بازیکنان و مربیان اروپای غربی، دستکم ۳۸ آکادمی فوتبال بزرگ و استاندارد تأسیس کرد، میلان، تاتنهام، رئال مادرید، بارسلونا، لاتزیو، بایرن مونیخ، هوفنهایم و....
قطر تقریباً همان راهی را رفت که امارات از ۱۰ سال پیش انتخاب کرده اما فرق اساسی قطر با امارات در میزان این وادادگی فوتبالی بوده است، قطری‌ها در آکادمی فوتبال بارسلونا ۶۵ مربی جوان قطری پرورش داده‌اند که هر کدام امروز آماده تحویل گرفتن یک تیم باشگاهی در دسته سوم و دوم فوتبال باشگاهی این کشور هستند.
در آکادمی اینترمیلان، ۴۰ مدیر ورزشی تربیت کرده‌اند که هر یک در بهترین مراکز فیفا آموزش دیده و فارغ التحصیل شده‌اند و در آکادمی رئال مادرید ۴۰۰ ساعت دوره بازرگانی در فوتبال و راه‌های درآمدزایی در صنعت فوتبال برگزار کرده‌اند و بیش از ۶۰ درصد ثبت نام کنندگان، جوانان قطری بوده‌اند که با سوبسید فدراسیون فوتبال قطر، رایگان در این کارگاه‌ها حضور داشته و در امتحان سخت پایان دوره با موفقیت فارغ التحصیل شده‌اند.
وقتی قطر به میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ رسید، دنیا به آن خندید، این مضحک ترین خبری بود که دنیای فوتبال حرفه‌ای می‌توانست بشنود اما همین قطر اکنون قهرمان فوتبال آسیا است و ژاپن مدعی، تیمی که ایران (تیم اول آسیا) را با ۳ گل در هم کوبیده، با ۳ گل شکست داده است.
به اذعان بخش ورزش گاردین، قطر در فوتبال پیشرفتی تاریخی داشته و خود را برای درخشش در جام جهانی آماده می‌کند. فوتبال قطر نه اینکه بارسلونایی شده باشد اما هر آنچه را لازم بوده تا برای بین المللی شدن از بارسا بیاموزد، آموخته و اکنون برای جهشی دیگر در تاریخ فوتبال خود، آماده می‌شود.