به گزارش مشرق، رهبر انقلاب اسلامی در بیانیه‌ی « گام دوم انقلاب» با مرور تجربه‌ی ۴۰ ساله‌ی انقلاب اسلامی اعلام کردند: انقلاب «وارد دوّمین مرحله‌ی خودسازی و جامعه‌پردازی و تمدّن‌سازی شده است». گام دومی که باید در چارچوب «نظریه‌ی نظام انقلابی» و با «تلاش و مجاهدت جوانان ایران اسلامی» به‌سوی تحقق آرمانِ «ایجاد تمدّن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنافداه)» برداشته شود.
به همین مناسبت پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR طی سلسله یادداشت‌ها و گفت‌وگوهایی در قالب پرونده‌ی «گام دوم انقلاب» به بررسی و تبیین ابعاد مختلف این بیانیه می‌پردازد. در ادامه سلسله مطالب این پرونده، آقای مهدی فضائلی تحلیلگر مسائل سیاسی به چرایی اهمیت بیانیه رهبر انقلاب اسلامی پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
بیانیه‌ی تفصیلی رهبر حکیم انقلاب اسلامی به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب و آغاز «فرایند بزرگ و جهانی چهل سال دوم» به جهات متعددی بیانیه‌ای بسیار مهم و راهبردی است.
۱. این بیانیه مهم است به‌دلیل صادرکننده و امضای زیر آن! صادر کننده این بیانیه شخصیتی است با ویژگی‌های حقیقی ممتاز و جایگاه حقوقی رفیع. شخصیتی که رنگ انگشترش خبرساز است و نخ‌های قبای ایشان یا تصویر راه رفتن ایشان در یک روز برفی برای تدریس، سوژه‌ای جذاب برای رسانه‌ها و میلیون‌ها کاربر فضای مجازی می‌شود. بیانیه‌ی حدوداً شش هزار کلمه‌ای چنین شخصیتی که تک تک واژگانش با عنایت انتخاب شده اند حتماً مهم و نیازمند تعمق و شایسته تدبر در آن است.
۲. این بیانیه مهم است به‌دلیل مقطع صدور آن یعنی چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز دهه‌ی پنجم و چهل سال دوم انقلاب. فراموش نکنیم که سردمداران شیطان بزرگ در خفا و علن وعده پایان انقلاب تا قبل از این ایام را داده بودند.
۳. این بیانیه همچنین مهم است به‌دلیل مخاطب اصلی آن یعنی جوانان؛ جمعیتی انبوه، تحصیل‌کرده، پُرانرژی و آینده‌ساز؛ حدود ۳۵ میلیون نفر (اگر فقط جوانان ایرانی را مخاطب این بیانیه بدانیم) که هر کدامشان می‌توانند موتور محرکه و پیشران حرکت و اقدامی مهم و سازنده برای کشور باشند.
۴. و این بیانیه همچنین مهم است به‌دلیل محتوا و مضامین راهبردی آنکه سخن اصلی همین‌جاست! در این بیانیه که می‌توان آن را منشور انقلاب اسلامی در نقطه عطف چهل‌سالگی ارزیابی کرد، محورها، فرازها و نکته‌های پُرمغز موج می‌زند و با تعمق و ژرف‌اندیشی در آن، این حقیقت روشن‌تر می‌شود. بدیهی است که اینجا مجال مناسبی برای پرداختن و حتی مرور همه‌ی آن‌ها نیست، لذا فقط به برخی سرفصل‌ها و فرازهای این منشور که خود گویای اهمیت آن است بسنده می‌کنم:
* ورود انقلاب اسلامی به دومین مرحله خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی
* نسل جدیدی که وارد فرایند بزرگ و جهانی چهل سال دوم می‌شود
* انقلاب اسلامی؛ آغاز عصر جدید در جهان
* نزدیک شدن راست مدرنیته به احتضار خود
* شعارهای جهانی، فطری و همیشه‌زنده انقلاب اسلامی
* نظام‌سازی انقلاب اسلامی با دفاع ابدی از نظریه نظام انقلابی
* متحجر نبودن انقلاب و درعین‌حال پایبندی شدید به اصول خود
* قدرتمند، اما مهربان، باگذشت و حتی مظلوم بودن انقلاب و پرهیز از افراط و چپ‌روی
* صراحت و شجاعت در برابر زورگویان و گردنکشان و دفاع از مظلومان و مستضعفان
* سه‌قطبی شدن جهان با وقوع انقلاب اسلامی و دوقطبی بودن کنونی جهان یعنی اسلام و استکبار
* برکات بزرگ انقلاب اسلامی: از ثبات و امنیت و حفظ تمامیت ارضی ایران تا به اوج رساندن مشارکت مردمی و ارتقاء شگفت‌آور بینش سیاسی آحاد مردم و از سنگین کردن کفه عدالت در تقسیم امکانات کشور تا پیشرفت‌ها در عرصه علم و فناوری و افزایش معنویت و اخلاق
* سرفصل‌ها و توصیه‌های اساسی برای گام دوم انقلاب: از امید و نگاه خوش‌بینانه به آینده به‌عنوان کلید اساسی همه قفل‌ها تا دست یافتن به قله دانش، و از معنویت و اخلاق تا اقتصاد و عدالت و مبارزه با فساد و استقلال و آزادی و عزت ملی و مرزبندی با دشمن و در پایان لزوم مقابله جهادی هوشمندانه با سبک زندگی غربی
بیانیه یا منشور گام دوم انقلاب اسلامی در عین انقلابی بودن، بسیار عالمانه و منصفانه به نگارش درآمده و ضمن دفاع کامل از راه پیموده‌شده، کاستی‌ها و فاصله طولانی تا بایسته‌ها و آمادگی برای تصحیح خطاها در آن پذیرفته شده است.
ادبیات سلیس، جامعیت، عالمانه و منصفانه بودن این بیانیه در عین انقلابی و تهاجمی بودن را می‌توان از ویژگی‌های این بیانیه برشمرد که بخشی از عصبانیت دشمن، عناصر بیگانه و ضد انقلابیون رسوای خارج‌نشین را باید در همین ویژگی‌ها جستجو کرد.
رهبر حکیم انقلاب اسلامی در این بیانیه نه‌تنها خط القای یأس و ترس دشمن را فروپاشیده‌اند بلکه امواج واقعی امید را در ملت ایران و خصوصاً جوانان جاری کرده‌اند؛ و سخن پایانی اینکه باید به‌شدت مراقبت کرد تا این بیانیه به «سندی بالادستی» به این معنی که تمجید و تجلیل بشود، اما به‌کار بسته نشود، تبدیل نشود و اتفاقاً «سندی دم‌دستی» -یعنی منشوری کاملاً عملیاتی و اجرایی- باشد.