به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
محسن رهامی به «الف» گفت: مدت‌هاست که در بین دوستان و دبیران کل احزاب بحث خلأ مانیفست را به جد مطرح کرده‌ایم، خصوصا در چند جلسه‌ای که با رئیس دولت اصلاحات داشتم، عنوان کردم که ضرورت دارد که هرچه زودتر مانیفست اصلاحات و مواضع اصلی ما به‌طور مشخص و واضح تبیین گردد.
بیشتر بخوانید:
همراهی زنان اصلاح‌طلب و چهره‌ها با جنایتِ نجفی
شکوری‌راد: می‌توانیم هسته مستبد نظام را عریان کنیم!
وی افزود: ما باید توضیح دهیم که نسبت جریان اصلاحات، مثلا با جریان اصولگرا و همچنین با جریان اعتدال، به‌عنوان میراث مرحوم هاشمی چیست و مرزبندی اصلاحات با این جریان‌ها کجاست؟ مثلا مواضع حزب کارگزاران، به‌عنوان یک حزب وفادار به میراث اعتدال مرحوم هاشمی چه تفاوت‌ها و چه تشابهاتی با جریان اصلاحات دارد؟
رهامی با ادعای اینکه فقدان کاندیدای اختصاصی اصلاح‌طلبان منجر به این شد که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و ۹۶ جریان اصلاحات به حمایت از روحانی بپردازد، می‌افزاید: برای بسیاری از مردم این تصور پیش آمد که تمامی مواضع، اقدامات، عزل و نصب‌های دولت روحانی مربوط به اصلاحات است و اصلاح‌طلبان باید پاسخگو باشند، در حالی که تفاوت بسیاری بین معرفی کاندیدای اختصاصی یک جریان سیاسی با حمایت از یک کاندیدایی که مواضع نزدیکتری به آن جریان دارد، وجود دارد.
او همچنین می‌گوید: به خاتمی گفتم که شما دبیر کل یک حزب نیستید که اگر چند نفری از لیست این حزب یا آن حزب اصلاح‌طلب برای مجلس یا شورای شهر رای بیاورند، شما مدیون تمامی عملکرد این چند نفر باشید که آیا این اعضای شورای شهر مثلا عملکرد خوبی داشته‌اند یا نه.
رهامی می‌افزاید: هر حزبی اگر کاندیدایی را برای مجلس یا شورای شهر معرفی کرده و از او حمایت می‌کند، همان حزب هم باید هزینه عملکرد نامزدهای خود را بدهد، اعتبار کل اصلاحات نباید خرج عملکرد نامزدهای حزب‌ها در انتخابات مجلس یا مثلا شورای شهر تهران شود.
رهامی همچنین گفته تدوین مانیفست برای اصلاح‌طلبان را شروع کرده‌ایم.
این وعده البته در طول دو دهه گذشته بارها تکرار شده اما هرگز - به دلیل سیاست‌بازی و میل به چهارچوب نداشتن - عملی نشده است. چرا که در این جبهه از مدعیان خط امام تا دشمنان مکتب امام(ره) حضور داشته‌اند و چون جمع نقیضین محال است، بنابراین غلبه با معارضان خط امام(ره) برنامه‌ها و پروژه‌های آنها بوده است، چنان که در فتنه سبز مشاهده کردیم.
این نکته هم گفتنی است که برخلاف ادعای رهامی، مدعیان اصلاحات چه در انتخابات سال ۹۲ و چه در سال ۹۶، دارای نامزد در انتخابات بودند اما به دلایل مختلف از جمله فقدان رای لازم، ترجیح دادند محمدرضا عارف و اسحاق جهانگیری را کنار بگذارند. این طیف ضمنا بارها دولت را رحم اجاره‌ای خود معرفی کرده و خود را در انتخابات، تضمین دولت خوانده‌اند و بنابراین نمی‌توانند اکنون ادعا کنند که مسئولیتی در قبال عملکرد دولت ندارند.