به گزارش مشرق، محمد عبداللهی تحلیلگر مسایل سیاسی یادداشتی در روزنامه فرهیختگان درباره محصولات تراریخته منتشر کرده است که متن کامل آن را در زیر می‌بینید:
ببینید:
چگونه بفهمیم کالایی که می‌خریم تراریخته نیست؟ +عکس
کمپانی‌ها و دولت‌های استعمارگر از دهه دوم قرن بیستم میلادی، استفاده از ابزارهای جدید استعمار را در دستورکار قرار داده‌اند. نفوذ در صنعت غذا و وابسته‌کردن کشاورزی به بذرهای عقیم یا تراریخته، ابزاری جدید برای تسلط قدرت‌های جهانی بر سایر کشورها به‌خصوص مردم مسلمان است. طرحی که به پیشنهاد «هنری کیسینجر»، استراتژیست و صهیونیست بلندپایه آمریکایی به مرحله اجرا رسید. کیسینجر آشکارا اعلام کرد ما نگران افزایش جمعیت مسلمانان جهان هستیم؛ با این رشد تعادل جمعیتی به‌نفع اسلام به‌هم خواهد خورد و اسلام بر مسیحیت چیره خواهد شد.
او در دهه 70 میلادی پس از شکست آمریکا در جنگ ویتنام صراحتا اعلام کرد: «اگر نفت را کنترل کنید، دولت‌ها را کنترل می‌کنید و اگر غذا را به دست بگیرید، بر مردم سیطره خواهید داشت.»
به گفته هنری کیسینجر، هدف این طرح شوم، کاهش جمعیت جهان به دو میلیارد نفر به‌خصوص در کشورهای مسلمان از طریق شیوع بیماری‌هایی مثل ایدز، انواع همه‌گیری‌ها، ابزار غذا و کنترل نسل، عقیم‌کردن جوانان مسلمان و شیوه‌های متنوع دیگر است. بر این اساس دو مورد از مهم‌ترین راهبردهایی که برای کنترل جمعیت در خاورمیانه به کار گرفته شد، تمرکز بر صنعت غذا و کشاورزی با استفاده از فناوری بدیع تغییر ژنتیک و تولید دام و محصولات کشاورزی تراریخته بود.
برمبنای مطالعات صورت‌گرفته، ارتباط قوی و معنی‌داری بین مصرف محصولات تغییریافته ژنتیکی و بروز بیماری‌های مختلف ازجمله سرطان وجود دارد. مقالات متعدد منتشرشده آکادمی پزشکی زیست‌محیطی کشور آمریکا (AAEM) نیز نشان داده است بیماری‌هایی همچون پیری زودرس، عقیم‌شدن، اختلال در تولید هورمون انسولین و مشکلات در اندام‌های اصلی بدن مانند دستگاه گوارش، اختلال در سیستم ایمنی بدن، اوتیسم، معلولیت جسمی، ذهنی و... مرتبط با مصرف محصولات تغییریافته ژنتیکی است. همچنین برخی مطالعات انسانی نشان می‌دهد محصولات تراریخته می‌توانند منجر به اختلالات طولانی‌مدت در بدن انسان شوند.
موارد فوق تنها نمونه‌هایی است که در سطح رسانه‌ها مطرح می‌شود. نکته خطرناک‌تر، عدم شناسایی یا مخفی‌کردن عوارض این محصولات به‌دلیل مقاصد شوم استعماری سازمان‌های تجاری و سیاسی جهان و احتمال بروز عوارض بسیار شدید و غیرقابل بازگشت طی طولانی‌مدت و در نسل‌های بعدی کشورهای هدف است. علاوه‌بر اینها، محصولات تراریخته کشاورزان، دولت‌ها را نیز به شرکت یا مجموعه‌ای خاص وابسته ساخته و تهدیدی برای امنیت ملی خواهد بود.
نکته قابل‌تامل آن است که بیشتر طرفداران محصولات تراریخته شرکت‌های چندملیتی وابسته به مراکز صهیونیستی هستند. درحقیقت دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده محصولات تراریخته دامی و کشاورزی به خاورمیانه هستند به‌طوری‌که کمپانی‌ها و شرکت‌های صهیونیستی- آمریکایی رتبه اول را در تولید تجاری و صادرات این محصولات دارند.
مونسانتو، داپونت، بایر، داو، سینجنتا و بی.ای.اس.اف شرکت‌های بزرگ حامی محصولات تراریخته کشاورزی هستند که به استثنای دو تای آخر (سوئیس و آلمان) همگی در آمریکا قرار دارند و اکثر آنها تولیدکننده مواد شیمیایی مضر، علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها هستند. سایر شرکت‌های حامی تراریخته نیز اغلب تولیدکننده مواد شیمیایی سرطان‌زا، مضر و علف‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها و... بوده و در مقاطع مختلف کمپانی‌های صهیونیستی داپونت، بایر (315 شعبه در سراسر جهان دارد)، داو و مونسانتو با یکدیگر همکاری داشته و به حمایت از یکدیگر در برابر قوانین پرداخته‌اند.
شرکت دیگری که اکنون تولیدکننده و حامی محصولات تراریخته است، «بایر» است. این شرکت نیز جنایاتی مانند تامین سلاح‌های شیمیایی کشتارجمعی (گازهای کلرین و موستارد و ترکیبات ارگانو فسفات سمی و زیکلون B) در جنگ جهانی اول و دوم و در جنگ با کنگو و انجام آزمایش‌های غیرمجاز بر انسان‌ها و... را انجام داده است. داو نیز در تولید عامل نارنجی و حمایت‌های قانونی بعدی با شرکت مونسانتو شراکت داشت.
نکته قابل‌تامل اینجاست که خود تولیدکننده‌های اصلی محصولات تراریخته همچون رژیم صهیونیستی از محصولات تراریخته استفاده نمی‌کنند یا درصد بسیار پایینی از این محصولات در بازارهای این کشورها وجود دارد. درواقع استفاده از محصولات تراریخته، تنها در 26 کشور که عموما کشورهای جهان سومی هستند، مجاز است. در اروپا تاکنون حداقل 17 کشور اروپایی تولید محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی را به‌طور کلی منع کرده‌اند.
کشورهایی مانند آلمان و سوئیس هم کشت تجاری تراریخته را ممنوع کرده‌اند، اما بذر این محصولات را تولید و صادر می‌کنند و واردات تراریخته‌ها ازخارج اتحادیه هم حداکثر با یک درصد تراریختگی و با زدن برچسب آزاد است. کشورهایی مانند روسیه هم مصرف این محصولات پرخطر را طی یک دهه اخیر از 12 درصد به تنها 0.02 درصد رسانده‌اند.
در آمریکا هم قوانین سختگیرانه‌ای در رابطه با این‌گونه محصولات وجود دارد. بنابر اعلام آکادمی پزشکی زیست‌محیطی ایالات متحده (AAEM)، پزشکان کشور آمریکا موظف شده‌اند به مردم، جامعه پزشکی و بیماران خود درخصوص پرهیز از محصولات تغییریافته ژنتیکی (GM) آموزش‌های لازم را ارائه کنند و نگرانی‌های مرتبط با محصولات تغییریافته ژنتیکی و خطرات آن را برای سلامت مردم به اطلاع عموم برسانند. پزشکان یادشده خواستار مطالعات جدی بلندمدت روی محصولات فوق و برچسب‌گذاری آنها شده‌اند.
به‌طور کلی می‌توان گفت امروزه 38 کشور جهان محصولات تراریخته را ممنوع و 64 کشور برچسب‌گذاری آن را اجباری کرده‌اند. در آمریکا و اروپا تمام اطلاعات و نتایج تحقیقات مربوط به محصولات تراریخته عمومی محسوب شده و از طریق پایگاه‌های اطلاع‌رسانی عمومی در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد. اما در ایران این اطلاعات به‌نوعی در حریم مالکیت معنوی قرار دارند و در اختیار مردم قرار نمی‌گیرند.
با وجود اینکه از سال ۹۵ برچسب‌گذاری محصولات تراریخته در ایران آغاز شده است اما هنوز بسیاری از این محصولات از درج لوگو یا برچسب آن خودداری کرده یا برخی دیگر با فونت کوچک در توضیحات خود عنوان تراریختگی را درج کرده‌اند.
متاسفانه در کشور ما جریان موافق تولید و واردات محصولات تراریخته که خود عمدتا از بنگاهداران و سرمایه‌گذاران این حوزه هستند، طی سالیان اخیر و پس از روشنگری اساتید برجسته حوزه بیوتکنولوژی در نقد محصولات تراریخته، تمام تلاش خود را صرف توجیه و ایجاد «اشتباه محاسباتی» برای مسئولان دولتی برای متقاعدکردن آنها نسبت به ضرورت کشت محصولات تراریخته در داخل کشور کرده و در این مسیر حتی از ارائه آمارها و اطلاعات غلط نیز دریغ نکرده‌اند، درحالی‌که به گفته جمع زیادی از محققان و کشاورزان، عملا لزومی به استفاده از تراریخته‌ها وجود ندارد، زیرا نسبت به ارقام طبیعی، عملکرد بالایی ندارند و خواص خوب‌شان هم مانند مقاومت به آفات و علف‌کش‌ها پر از ضرر و زیان است و اگر محدودیت‌هایی باشد، روش‌های دیگری برای رفع آنهاست.
امروزه طرفداران این صنعت باید به این سوال پاسخ دهند که چرا کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته و صادرکننده بذرهای این محصولات، خودشان آنها را مورد استفاده داخلی قرار نمی‌دهند؟ و سوال دیگر اینکه آیا می‌شود باور کرد که کمپانی‌های صهیونیستی تولید مواد کشنده و معلول‌کننده میلیون‌ها انسان در سراسر دنیا اکنون در فکر تولید غذای مردم جهان به‌خصوص مردم مسلمان باشند تا بر اثر گرسنگی نمیرند؟
واقعیت آن است نفوذی که رهبری سال‌هاست بر آن تاکید فرموده‌اند مدت‌هاست در سایه غفلت مسئولان شروع شده؛ درحالی‌که چهره عوض کرده و با ابزارهای تغییریافته وارد شده‌اند به‌طوری که پنهانی و غیرقابل تشخیص شده و به‌صورت خزنده و خطرناک از درون به کشور ضربه می‌زنند؛ امروز به‌درستی می‌توان گفت رواج محصولات تراریخته توطئه صهیونیسم برای بیمار کردن ملت ایران و مصداق جدی خط نفوذ است.