به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، راشا تودی در گزارشی نوشت: از رئیسجمهور آمریکا گرفته تا مقامات ارشد نظامی و اطلاعاتی آمریکا، تا صاحبنظران و مجریان شبکههای خبری جریان اصلی، همه یک پیام آشکار را بیان میکنند: جنگ سایبری در راه است.
همان طور که توصیف شده، تهدید وحشتانگیز است: دشمنی نامرئی که میتواند زندگی و معاش ما را تنها با فشار انگشت بر روی صفحهکلید رایانه نابود کند. ارتشهایی متشکل از مبارزان سایبری که میتوانند نیروگاهها را از کار بیندازند، قطارها را از ریل خارج کنند، هواپیماها را وادار به سقوط کنند و برای انتقام، ویرانیهای عظیمی در خاک آمریکا برپا کنند.
ماه گذشته، «رابرت مولر» رئیس اف.بی.آی به کنگره آمریکا هشدار داد که تهدید جاسوسی سایبری، جرائم رایانهای و حمله به زیرساختهای حیاتی آمریکا از تروریسم به عنوان تهدید شماره یک پیش روی آمریکا پیشی گرفته است.
ماه جون گذشته، «لئون پانهتا» وزیر دفاع آمریکا به هیئتی از سنا هشدار داد که «پرل هاربر بعدی که ما با آن روبرو خواهیم شد، میتواند حملهای سایبری باشد که شبکه برقی و سیستمهای امنیتی ما را فلج میکند».
اوباما از زمان روی کار آمدن در سال 2009 فضای سایبری را یک دارایی ملی استراتژیک اعلام کرده است.
وی در این باره گفت: «در واقع، در دنیای امروزی اقدامات تروریستی نه تنها توسط چند افراطگرای انتحاری جلیقهپوش، که از فشار انگشت بر صفحهکلید رایانه اجرا میشود؛ مانند یک سلاح کشتار جمعی».
ولی آیا جنگ سایبری یک تهدید حقیقی است؟ آیا آمریکا حقیقتاً در معرض یک حمله سایبری مصیبتبار در مقیاس پرل هاربر قرار دارد؟ به گفته تعداد روزافزونی از کارشناسان امنیتی، پاسخ خیر است.
«جیم هارپر» مدیر «مطالعات سیاستگذاری اطلاعاتی» در «موسسه کاتو در واشنگتن در این باره میگوید: «هیچ احتمالی وجود ندارد که بتوان نیروگاههای برق هستهای یا زیرساختهای برقی را هک کرد و برای یک دوره زمانی چشمگیری از کار انداخت. بدترین حالتی که میتوان انتظار داشت، اختلال در این شبکه است که آن هم جنگ محسوب نمیشود و باعث وحشت نمیگردد. بنابراین، این تهدیدها جدی است ولی در سطح جنگ با تروریسم نیست.»
با این حال، بسیاری از مقامات ارشد آمریکایی که زمانی به شکلگیری استراتژی جنگ با تروریسم کمک کردهاند، اکنون کارشناسان را به سمت حوزه جنگ سایبری هدایت میکنند.
«مایکل چرتوف» وزیر امنیت داخلی پیشین آمریکا از کنگره درخواست کرده قانونی برای حفاظت از بیمارستانها، نیروگاهها و سایر مکانها درمقابل حملات سایبری تصویب کند. وی که یکی از بنیانگذاران شرکت مشاوره امنیتی «گروه چرتوف» است، هشدار داده که «حملات سایبری میتواند از نظر اقتصادی یا حتی از نظر از دست رفتن جان شهروندان، درست به اندازه همه چیزهایی که به مبارزه در جنگ مرتبط میدانیم، دارای اهمیت باشد».
«مایک مککانل» که زمانی ریاست «آژانس امنیت ملی» آمریکا را بر عهده داشت و اکنون در سمت نائبرئیس شرکت «بوز آلن همیتون»، فعالیتهای سایبری آن را هدایت میکند، کمپینی برای افزایش آگاهی درباره خطر چنین حملاتی علیه آمریکا به راه انداخته است. وی میگوید: «ما آسیبپذیرترین ملت جهان در قبال حملات سایبری هستیم».
بوز آلن اغلب با وزارت دفاع آمریکا همکاری میکند و به تازگی، سرویس «شبکه راهحلهای سایبری خود را به راه انداخته که به حرفهها و دولتها مشاوره درباره چگونگی دفاع در برابر حملات سایبری میدهد.»
«ریچارد کلارک» به عنوان مشاور ضدتروریسم بیل کلینتون و جرج بوش خدمت کرده است. وی اکنون انرژی خود را بر هشداردهی درباره حملات تروریستی رایانهای متمرکز کرده است. وی در کتاب خود با عنوان «جنگ سایبری: تهدید آتی امنیت ملی و چگونگی برخورد با آن» سناریوهای وحشتانگیزی توصیف میکند که در آنها، هکرها میتوانند با چند کلیک ماوس آمریکا را فلج کنند. وی همچنین ریاست «شرکت مشاورهای گود هابر» را به عهده دارد که یک شرکت مشاورهای در زمینه برنامهریزی استراتژیک و مدیریت خطر است.
کلارک میگوید: «برای یک بار هم شده خوب است آمریکا در مقابل یک مصیبت ایستاده و مانع آن شود. ما میدانیم چگونه باید این کار را انجام دهیم، فقط باید برای این کار پول خرج کنیم».
پول هم در جریان است. صنعتی کامل مختص به امنیت سایبری به راه افتاده است. به گزارش «ایفورمیشن ویک»، انتظار میرود تا سال 2015، دولت آمریکا سالانه 10.5 میلیاد دلار صرف امنیت اطلاعاتی کند. رویترز هم گزارش داده که در بازار جهانی سالانه نزدیک به 140 میلیارد دلار برای این کار هزینه میشود. امنیت سایبری همچنین یکی از حوزههای انگشتشمار در بودجه کاخ سفید است که از گزند کاهش هزینهها در امان مانده است.
به گفته دکتر «شان لاوسون» کارشناس امنیت سایبری، این نکته انحرافی مسئله است.
لاوسون که به عنوان نویسنده افتخاری در «مجله فوربز» کار میکند، میگوید: «پیمانکاران دفاعی روز به روز بیشتر درباره تهدیدهای سایبری جنجالآفرینی میکنند چراکه این حوزه یکی از معدود حوزههای باقیماندهای است که میتوان از آن پول بیرون کشید. این همان مسئله قدیمی و تکراری تلاش برای برانگیختن واکنش مردمی از طریق به راه انداختن سربازها و توسل به ترس و تردید است».