به گزارش مشرق، سی و دومین دوره بازی های المپیک تابستانی کمتر از ۹ ماه دیگر در ژاپن آغاز می شود. پیش بینی شده که بیش از ۱۱ هزار ورزشکار از ۲۰۶ کشور عضو کمیته بین المللی المپیک (IOC) برگزارکننده این آوردگاه بزرگ ورزشی در توکیو خواهند بود.

بیشتر بخوانید:

کیانوش رستمی رسماً با توکیو خداحافظی می‌کند

ایران از جمله کشورهای حاضر در المپیک ۲۰۲۰ خواهد بود اما پیش بینی اینکه این بار حضور کاروان ورزش ایران در المپیک که به لحاظ سطح برگزاری و وسعت اهمیت در مقایسه با دیگر رویدادهای ورزشی مثل و مانند ندارد، چگونه خواهد بود و با چه نتیجه ای همراه خواهد شد، پیچیده تر از ادوار گذشته است تا حدی که نگرانی هایی را مبنی بر اینکه تلخ‌ترین نتیجه کاروان ایران طی ۱۶ دوره حضور تکرار شود، ایجاد کرده است.

تکیه گاه های همیشگی برای کاروان المپیک
اولین دوره حضور کاروان ورزش ایران در بازی های المپیک (نوین) همزمان با برگزاری چهاردهمین دوره این بازی ها (۱۹۴۸ لندن) بود. از آن دوره بازی ها تا به امروز، ایران به غیر از المپیک ۱۹۸۰ مسکو و المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس در ۱۶ دوره دیگر این بازی ها حضور داشت.

ورزشکارانی از رشته های مختلف ترکیب کاروان ایران را در هر یک از این دوره بازی ها شکل می دادند اما بارِ مدال آوری همیشه بر دوش رشته هایی بوده که تعداد شان به اندازه انگشتان یک دست هم نیست.

کشتی و وزنه برداری تنها رشته هایی هستند که در اکثر ادوار المپیک در مجموع مدال های کاروان ایران سهمی داشته اند. کشتی به غیر از اولین دوره حضور ایران در المپیک در سایر ادوار مدال‌آور بوده است. وزنه برداری ایران هم به غیر از بازی های ۱۹۸۸ سئول که اصلا نماینده ای نداشت در سایر ادوار المپیک حضور داشت به غیر از چهار دوره بازی ها (۱۹۶۴ توکیو، ۱۹۹۲ بارسلونا، ۱۹۹۶ آتلانتا و ۲۰۰۸ پکن) در سایر ادوار مدال آور شد.

تکواندو سومین رشته ای است که برای ورزش ایران در المپیک مدال کسب کرده است. مدال آوری تکواندوکاران ایران از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی آغاز شد و طی پنج دوره به طور مستمر ادامه داشته است.

در انتظار مدال آوری در رشته ای جدید
طلسم ناکامی رشته هایی غیر از کشتی، وزنه برداری و تکواندو برای مدال آوری در المپیک، در لندن و توسط احسان حدادی شکسته شد. این پرتابگر دیسک کشورمان با نایب قهرمانی در المپیک ۲۰۱۲ برای نخستین بار دوومیدانی را وارد رشته های مدال آور در المپیک کرد اگرچه موفقیت اینچنینی این رشته و ورزشکارانش در المپیک دوره پیش تکرار نشد.

المپیک ۲۰۱۶ لندن در حالی برای کاروان ۶۲ نفره ایران به پایان رسید که هر هشت مدال کاروان ایران به نام ورزشکاران کشتی، وزنه برداری و تکواندو ثبت شد با این حال به واسطه شرایط فعلی در برخی رشته ها - غیر از این سه رشته - و موقعیت که ورزشکاران شان دارند، می توان امیدوار به مدال آوری آنها در توکیو بود اگرچه هیچ ضمانتی بابت رنگ مدال شان نیست!

مدال آوران کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۰ را بشناسیم
بررسی اجمالی بر روی وضعیت رشته ها می تواند گویای عملکرد نسبی آنها در المپیک به لحاظ مدال آوری باشد. تا به امروز سهمیه های کاروان ایران برای المپیک توکیو در رشته های بسکتبال (۱۲ نفر)، کشتی (۵ نفر)، دوومیدانی (۲ نفر) و تیراندازی (۲ نفر) به دست آمده اما به نظر می رسد همه این رشته ها و ورزشکاران شان جزو مدال آوران نباشند.

* کشتی در ماه های اخیر دچار تغییراتی در مدیریت فدراسیون و کادر فنی و اعضای تیم های کشتی آزاد و فرنگی شده با این حال به نظر می رسد همچنان امید اول کاروان ورزش ایران برای کسب مدال های پرتعداد باشد اگرچه به خاطر شرایط فعلی بعید است شرایط دوره های قبل المپیک برای توکیو هم تکرار شود. کشتی ایران از مجموع ۱۰ سهمیه ممکن تا کنون ۵ سهمیه (۳ نفر در فرنگی و ۲ نفر در آزاد) را به دست آورده است.

* وزنه برداری در ادوار گذشته برای کاروان ورزش ایران مدال آور بوده است اما اتفاقاتی که طی سالهای اخیر رخ داده و حواشی که ماجرای دوپینگ وزنه برداران ایجاد کرد، ابتدا سهمیه ایران را به دو ورزشکار کاهش داد و بعد هم اتفاقی که برای کیانوش رستمی رخ داد عملا شانس تیم ملی را به یک ورزشکار رساند.

سهراب مرادی که امید اول وزنه برداری برای مدال آوری در توکیو بود به تازگی کتف خود را جراحی کرده و هر چند در مسابقات سوئیس رکورد ۸۰ کیلوگرم را از خود بر جای گذاشت اما پیش بینی از حضور مقتدرانه او در المپیک بسیار سخت و باید دید روال درمانی او چگونه خواهد بود.

* دوومیدانی جزو رشته هایی است که امید به مدال آوری در آن شاید پررنگ نباشد اما وجود دارد به خصوص که دو سهمیه فعلی این رشته توسط احسان حدادی و حسن تفتیان به دست آمده است. اگرچه حدادی که در المپیک ریو خیلی از دور از انتظار ظاهر شد ماه های اخیر را هم با تزلزل زیاد سپری کرد.

* کسب سهمیه در شمشیربازی هنوز محقق نشده اما امیدواری به مدال آوری در این رشته بسیار زیاد است به خصوص با شرایطی که ایران در رنکینگ تیمی جهان دارد و قصد دارد با کسب سهمیه در این بخش، سه سهمیه انفرادی را هم صاحب شود. مجتبی عابدینی که در المپیک ریو و در یک قدمی مدال از کسب آن بازماند و این روزها هم جایگاه خوبی در رنکینگ جهانی دارد، همراه با دیگر ملی پوشان این رشته مانند علی پاکدامن ثابت کرده اند که این رشته قابلیت مدال آوری در توکیو را دارا است.

* به لطف میزبانی ژاپن برای المپیک توکیو و برای نخستن بار کاراته وارد فهرست بازی های المپیک شده و قرار است مدال های این رشته در جدول توزیع مدالها هم محاسبه شود. شرایط کاراته ایران هم برای کسب مدال در توکیو مثبت است و حتی این احتمال داده می شود که در بخش بانوان و در وزن 55- و ۶۸+ کیلوگرم که به ترتیب سارا بهمن یار و حمیده عباسعلی در آن مبارزه می کنند، صاحب مدال شویم. در بخش مردان هم امیدواری به کسب مدال توسط بهمن عسگری، سجاد گنج زاده و ذبیح الله پورشیب جود دارد.

مدال قطعی طلا نداریم
در رویدادی مانند المپیک بیشتر از مدال آوری و تعداد شان، رنگ مدال ها اهمیت دارد و اینکه طلا باشد چرا این رنگ مدال بیشتر از هر فاکتور دیگری در تعیین جایگاه کاروان ها تاثیرگذار است. این در حالی است که امروز روی هیچ یک از ورزشکاران ایران به عنوان شانس قطعی مدال برای المپیک توکیو نمی توان حساب کرد.

هستند ورزشکارانی که برای دوره پیشین المپیک شانس مدال طلا بودند و آن را هم به دست آوردند اما امروز  در مورد آنها و وضعیت شان تردیدهای زیادی وجود دارد مانند حسن یزدانی؛ وی تنها ملی پوش پرامید کاروان کشتی ایران  برای کسب مدال در المپیک ۲۰۲۰ توکیو محسوب می شود که اخیرا قهرمان جهان هم شد. یزدانی اما در المپیک توکیو حریف دیرینه و سرسختی را پیش رو دارد که تکرار قهرمانی او را با مشکل روبرو خواهد کرد. یزدانی در حالی به دومین مدال طلای المپیک خود دست خواهد یافت که بتواند علاوه بر رقبای المپیکی، «دیوید تیلور» آمریکایی را هم از پیش رو بردارد. آزادکاری که یزدانی چند بار مغلوب او شده و حالا در المپیک می تواند در صورت رویارویی دوباره با او، انتقام شکست هایش را بگیرد.

سهراب مرادی هم یکی از طلایی کاروان ایران در ریو بود این روزها شرایطی با اما و اگرهای زیاد دارد. آسیب دیدگی چندماهی است که گریبانگیر این وزنه بردار شده و همین مسئله این روزها طلایی شدن دوباره او را مبهم تر از همیشه کرده است. کیانوش رستمی هم که در ریو با قدرت مدال طلایِ حاصل از تمرینات انفرادی را به گردن آویخت به خاطر ادامه همین روند اصلا از کسب سهمیه برای توکیو بازماند و چه بسا قبل از المپیک خداحافظی خود را اعلام کند.

شرایط در تکواندو که پیشینه کسب مدال طلا در المپیک را دارد و ورزشکاران این رشته هم خیلی تعریفی نیست. شاید میرهاشم حسینی، سجاد مردانی و آرمین حاجی پور نسبت به دیگر تکواندوکاران نزدیک تر به کسب سهمیه باشند اما نه سهمیه آنها خیلی در دسترس است و نه اصلا امید زیادی به مدال آوری شان وجود دارد آنهم به رنگ طلا.

چرا مسئولان پیش بینی ندارند؟
ارزیابی وضعیت و پیش بینی عملکرد احتمالی یکی از شاخصه های اصلی است که در هر شیوه مدیریتی باید وجود داشته باشد با این حال در رابطه با المپیک توکیو مسئولان تاکنون ارزیابی دقیقی در رابطه وضعیت کاروان ایران نداشته اند و یا اینکه آن را رسانه ای نکرده اند. شاید یکی از دلایل آن همین باشد که علی رغم پیش بینی های مثبتی که روسای برخی فدراسیون ها در مورد مدال آوری ورزشکاران شان داشته اند، هیچ یک قولی بابت رنگ مدال و به خصوص طلا بودن آنها نداشته اند.

شاید باشند ورزشکارانی که شرایطی نزدیک به طلایی شدن داشته باشند اما قطعی نبودن آن باعث شده که هیچ یک از مسولان ورزش مانند رئیس کمیته ملی المپیک و وزیر ورزش همچون روسای فدراسیون ها تاکنون با صراحت از کسب مدال طلا صحبت نکرده اند.

البته که تمام تلاش ها در این راستا است که شرایط برای کسب خوش رنگ ترین مدال المپیک مهیا شود چراکه فقط طلا می تواند بهبود جایگاه کاروان ایران در جدول توزیع مدال ها را تضمین کند در غیر این صورت فاجعه المپیک پکن تکرار می شود؛ المپیکی که در آن کاروان ایران تنها با یک مدال طلا و یک مدال برنز در رده پنجاه و یکم ایستاد.