به گزارش مشرق، تیم ملی فوتبال ایران در بدترین زمان ممکن در دیدار با عراق تن به شکست دو بر یک داد تا موجی از انتقادات علیه بازیکنان و کادر فنی تیم ملی به راه بیفتد. از نگاه کارشناسان مختلف صحبت‌های زیادی پیرامون چرایی ۲ شکست متوالی تیم ملی مطرح شد اما اینکه راهکار فدراسیون به جز بیانیه روز گذشته تیم ملی تا فروردین ماه آینده و البته موقعیت فوق‌العاده حساس تیم ملی چیست سوالی است که مسئولان فدراسیون به آن باید پاسخ بدهند. فارغ از مباحث فنی بازی های بحرین و عراق که کارشناسان به آن اشاره کردند اینکه چرا تیم ملی در این ماه‌ها ناکام بوده دلایلی دارد که در این مطلب به آن می پردازیم.

* ورود و خروج مخفیانه مربی بلژیکی به تهران

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران از همان روز اول برای ورود به ایران به شکل نامحسوس عمل می‌کرد. اگر چه در این راه، عده‌ای در فدراسیون ویلموتس را همراهی می‌کردند اما این رویه حالا باعث انتقاد کارشناسان و فوتبالدوستان شده است. اینکه چرا ویلموتس پای کار نیست، خنثی عمل می‌کند و اعتراضی به شرایط ندارد شاید به خاطر رفتارهای کی‌روش در گذشته باشد اما بی تفاوتی سرمربی کنونی تیم ملی هم تامل برانگیز است و ناخواسته باعث شده تا فوتبالی‌ها تصور کنند مربی بلژیکی با هر شرایطی کار می‌کند. درست مثل ورود و خروج مخفیانه‌اش به ایران برای عدم رویارویی با خبرنگاران.

* سکوت چه دلیلی دارد؟

بدون شک بهترین فردی که می‌تواند در مورد شرایط کنونی تیم ملی صحبت کند محمدرضا ساکت است. او که مدت‌ها است به عنوان مدیر تیم ملی فعالیت می‌کند، به خوبی می‌تواند از حال و روز اردوهای تیم ملی و دلایل شکست تیم ملی در بحرین و بازی با عراق صحبت کند که چه بر سر تیم ملی آمده که مقابل آشفته ترین تیم عراق (از نظر روحی) طی چند سال اخیر شکست خورد. 

*بی‌تفاوتی ویلموتس حتی کمتر از سرمربی ایرانی تیم ملی جوانان!

شاید بهترین اتفاق برای مربیان تیم‌های ملی در دنیا برگزاری بازی‌های دوستانه مناسب برای تیم‌هایشان باشد اما یکی دیگر از بی تفاوتی‌های ویلموتس عدم واکنش به نداشتن بازی‌های دوستانه مناسب است. دیدار دوستانه با کره جنوبی و سوریه مطمئنا سقف درخواست‌های این مربی نیست و شاید به دلیل نبود بازی‌های دوستانه مناسب است که ویلموتس هنوز تیمش را نشناخته است اما در کمال تعجب این مربی باز هم واکنشی به لغو پی در پی فیفادی ‌ها ندارد و به قول فوتبالی‌ها همه چیز را گل و بلبل می‌بیند.  شما ویلموتس را با سیروس پورموسوی مربی جوانان قیاس کنید، سرمربی تیم ملی جوانان همین چند روز پیش مدعی شد وقتی تیمش می‌خواهد به دور دوم مسابقات قهرمانی آسیا برود نیاز به بازی‌های دوستانه و تدارکات بیشتری دارد اما مربی حرفه‌ای تیم ملی بزرگسالان تا امروز کوچکترین اظهار نظری در این زمینه نکرده است.

بیشتر بخوانید:

وعده جدید ویلموتس به فدراسیون فوتبال

* از عصبانیت‌های کی‌روش تا نجابت ویلموتس

هنوز فریادها و خشم‌های کارلوس کی‌روش را فراموش نکرده‌ایم، مربی که حتی برای جزئی‌ترین مسائل مثل لباس‌های تیم ملی هم انتقاد می‌کرد و شاید اگر انتقاد او به جا هم بود یک‌جا صدای همه را در می‌آورد که این مربی چقدر عصبانی و معترض است. به قولی نه به آن شوری شور که فدراسیون فوتبال هر روز با کی‌روش چالش داشت و نه به این بی نمکی! رئیس فدراسیون چند هفته پیش مدعی شد ویلموتس آنقدر نجیب است که از او خجالت می‌کشیم. (اینجا ببنید).

* ۳ جلسه تمرین بعد از چند ماه برای بردن عراق!

اگر ویلموتس نجیب است چرا در مهم‌ترین مقطع آماده سازی تیم ملی قبل از یک بازی مهم این مربی تهدید کرد که اگر مطالباتش پرداخت نشود قراردادش را فسخ می‌کند؟ ای کاش ویلموتس هم از همان ابتدا اعتراض می‌کرد تا ما بدعادت نشویم و لقب مربی نجیب به او ندهیم. شاید فقط از مربی نجیب بر بیاید که تیمش ۳ روز قبل از بازی با عراق اولین تمرین جدی‌اش را بدون طارمی، آزمون، میلاد محمدی، مجید حسینی، امید ابراهیمی و ... برگزار کند.( اینجا ببینید).وقتی تیمی در فاصله ۳ روز بازی با عراق تنها یک جلسه تمرین سنگین برگزار می‌کند «تمرین قبل از سفر به اردن و روز قبل از بازی ۵۰ دقیقه‌ای و سبک است» آیا انتظار بیشتری باید از آن تیم داشت؟

* راهکار فدراسیون در قبال‌ سوالهای متعدد

«بازه زمانی به وجود آمده در این مرحله،بهترین زمان جهت ترمیم امور مربوطه است و فدراسیون فوتبال در این راه کمترین فرصت را از دست نخواهد داد تا فروردین ۹۹ استارت دوباره ای بر آغاز درخشش دوباره یوزها باشد».این مهمترین بخش بیانیه فدراسیون بعد از ۲ شکست متوالی است اما چند سوال. آیا تا فروردین ۹۹ ویلموتس که مربی پروازی لقب گرفته رویه‌اش را تغییر می‌دهد؟ آیا سرمربی بلژیکی با اولتیماتومی مواجه می‌شود که او هنوز تیمش را خوب نشناخته است؟ آیا بازی‌های تدارکاتی مناسب برای تیم ملی در نظر گرفته می‌شود که این تیم هماهنگ تر شود؟ آیا ویلموتس را از خبرنگاران فراری نمی‌دهند که بداند باید بابت نتایجی که می‌گیرد پاسخگو باشد؟ و در آخر... آیا جوابی برای سوالات هست؟