به گزارش مشرق، هرچه می گذرد آمریکاییان بیشتر از این واقعیت آگاه می شوند که آمریکا با یک مشکل نژادی و دقیق تر بگویم، با یک مشکل نژادی در تقسیم ثروت مواجه است. همانطور که خودم و پژوهشگران انستیتو مطالعات سیاستگذاری مدتی پیش دریافتیم، درآمریکا خانواده های سفیدپوست متوسط از خانواده های سیاهپوست متوسط 41 بار ثروتمندتر هستند.

همزمان با افزایش تنوع در کشورمان، این شکاف ثروت نژادی تکان دهنده دیگر چالشی نیست که صرفا فراروی اقلیت های نابرخوردار باشد. تهدیدی است که کل طبقه متوسط آمریکا با آن رو به روست.
بگذارید نشان دهم که چگونه.

بیشتر بخوانید:

۳۸ میلیون فقیر و چهره دیگر آمریکا

هنگامی که دولت لبنان به جیب فقیران چشم می‌دوزد

از اوایل دهه 1980 میانگین ثروت در میان خانواده های سیاهپوست و لاتین تبار روی رقمی کمتر از 10 هزار دلار گیر کرده، در حالی که میانگین ثروت در سفیدپوستان تا 140 هزار دلار رشد داشته است. اما با وجود این رشد ثروت درمیان سفیدپوستان، وجود این شکاف عمیق بدان معناست که  میانگین ثروت ملی  عملا تنزل یافته است.

کوتاه سخن آنکه شکاف ثروت نژادی در حال تضعیف کردن کشورما در کلیت خود است. نابرابری نژادی فعلی در دو مورد از بزرگ ترین دارایی های ثابت آمریکایی، یعنی مالکیت کسب و کار و مالکیت خانه، دررشد این شکاف نقش دارد.

طی 40 سال گذشته نرخ مالکیت خانه در میان سیاهپوستان و لاتین تباران زیر 50 درصد باقی مانده است، درحالی که این نرخ برای سفیدپوستان در حدود 70 درصد ثابت مانده است.

ازطرفی هرچند که 13 درصد از جمعیت آمریکا سیاهپوست هستند، اما تنها 2 درصد از کسب و کارهای آمریکا که بیش از یک شخص را در استخدام دارند، در تملک سیاهپوستان قرار دارد. اسپانیایی تباران 17 درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند، اما تنها مالک 6 درصد از این قبیل کسب و کارها هستند.

ولی چگونه می توان این مشکل را حل کرد؟ با  ایجاد سرمایه گذاری های هوشمند.

طبقه متوسط سفیدپوست با سرمایه گذاری های بزرگی شکل گرفته که پس از جنگ جهانی دوم از جمله تحصیلات و مالکیت خانه را ترویج می کردند. اما آفریقایی - آمریکاییان، لاتین تباران و آمریکاییان بومی تقریبا به کلی از این برنامه ها کنار گذاشته شده اند. اکنون این گروه ها سزاوار سرمایه گذاری های قابل توجهی اختصاصا برای خود هستند.

این حرف دقیقا به چه معناست؟ در سال جاری من و همکارانم چندین گزینه را درگزارش دیگری به نام «ده راه حل برای پل زدن روی شکاف ثروت نژادی» پیشنهاد کردیم. یکی از ایده های ما تشکیل «اوراق قرضه کودک» – یعنی حساب های سرمایه گذاری که دولت بذر آنها را کاشته باشد- برای هر کودکی که در این کشور به دنیا می آید است. سناتور کوری بوکر نیز در لایحه ای موسوم به «قانون حساب های فرصت آمریکایی» که در سال 2018 ارائه کرد، پیشنهاد مشابهی را ارائه کرده بود.

همچنین ما خواستار سرمایه گذاری های قابل توجهی در مسکن ارزان قیمت و مالکیت خانه شده ایم. قانون «سیالیت اقتصادی و مسکن آمریکایی» سناتورالیزابت وارن و طرح «مسکن برای همگان» سناتور برنی سندرز هر دو می توانند شروع خوبی در این مسیر باشند.

همچنین ما معتقدیم که کنگره سرانجام باید کمیسیونی را برای مطالعه پیرامون راه حل های موجود تشکیل دهد و تمام سازمان های دولتی باید قابلیت گردآوری داده های خود را در مورد نژاد و ثروت ارتقا بخشند.
به یک دلیل دیگر ما می توانیم با اجرای قوانینی کاررا شروع کنیم که هم اکنون وجود دارند. سازمان من «ائتلاف ملی سرمایه گذاری مجدد اجتماع» مدافع الزامی شدن «دایره حفاظت از امور مالی مصرف کننده» برای گردآوری و  انتشار داده های بهتر در مورد وام هایی است که در اختیار کسب و کارهای کوچک متعلق به اقلیت ها و زنان قرار می گیرد. بر اساس قانون داد- فرانک هم اکنون امکان چنین کاری وجود دارد. 
قرن هاست که آمریکا به خانواده های رنگین پوست محروم پشت کرده است. اکنون زمان آن است که ما از شکاف ثروت نژادی پشت برگردانیم. ما در همه جا به داده های قوی تر، نظارت بهتر و سیاست های پیشنهادی متهورانه تری نیاز داریم.

 بر اساس این داده ها، ما با پل زدن روی شکاف ثروت نژادی، می توانیم نابرابری اقتصادی را که باعث عقب نگه داشتن کلیت کشورمان شده، کاهش دهیم.