به گزارش مشرق، کمتر از 8 ماه به بازی‌های المپیک 2020 توکیو فرصت باقی است و فدراسیون‌ها به دنبال کسب بیشترین سهمیه هستند، اما در این بین مساولی وجود دارد مانند مشکلات اقتصادی و بلاتکلیفی فدراسیون‌ها که قطعا در روند موفقیت ایران تاثیر خود را خواهد گذاشت.
بیشتر بخوانید:
صالحی امیری: به ویلموتس پولی ندادیم
حمید سجادی معاون اسبق حرفه‌ای و قهرمانی وزارت ورزش درباره مسائل روز ورزش کشور از جمله المپیک، اداره فدراسیون‌ها با سرپرست و شرایط تیم فوتبال امید صحبت‌هایی را مطرح کرده که در زیر می‌خوانید:
شرایط کشور را در فاصله کمتر از 8 ماه مانده به المپیک توکیو چطور ارزیابی می‌کنید؟
به عنوان کسی که دوومیدانی را به عنوان ورزش المپیکی دنبال می‌کردم، در این رشته شانس کمی برای کسب مدال در المپیک داریم. به عنوان یک دوومیدانی کار این موضوع را مطرح می‌کنم که شاید زبان ورزشکاران رشته‌های دیگر از جمله بدمینتون، شنا، دوچرخه‌سواری و .... باشد، ما قدر حضور در المپیک را می‌دانیم. دیدگاه ما متاسفانه با مدیران کمی متفاوت است. شاید مدیران و دست اندرکاران بخواهند کسانی را اعزام کنند که شانس مدال بیشتری داشته باشند تا کمتر مورد نقد قرار بگیرند. متاسفانه در ایران باب شده نسبت می‌گیرند که اگر 50، 100 یا 200 نفر به یک مسابقه اعزام شوند، چند مدال کسب می‌کنند. این یک قیاس مع‌الفارق است که در ایران باب شده است.
با توجه به اینکه همه به دنبال نتیجه در المپیک هستند شاید این دیدگاه مسئولان دور از انتظار نباشد.
در هیچ کجای دنیا به این صورت نیست که بگویند فلان کشور چند سهمیه المپیک کسب کرده و حالا چند مدال به دست خواهد آورد. این یک مقایسه غیرعلمی و غیر اصولی است. هیچ کجای دنیا به جز ایران این موضوع را سراغ نداریم. شاید برخی از مدیران از این نوع پردازش آماری نگران هستند. من به عنوان یک ورزشکار سابق که خودمم افتخار و سعادت داشتم به عنوان یک مسئول کار کنم، هیچ گاه اعتقاد نداشتم کاروانی که اعزام می‌کنیم حتما کیفی باشد. چه اشکالی دارد کمی باشد.
پس از نظر شما کسب سهمیه کار بزرگ و مهمی است؟
بله، خود کسب سهمیه یک نوع افتخار و پیروزی است. کسب سهمیه، حضور در المپیک و البته کسب مدال یک نوع موفقیت و ارزش است. اگر یک ورزش رکوردی مثل وزنه‌برداری، شنا، دو ومیدانی، دوچرخه‌سواری و... در المپیک حضور پیدا کند، جابجایی رکورد و بهبود آن حتی اگر به مدال هم نرسد، یک ارزش است. ارزش‌هایی که شاخص پیشرفت ورزش یک کشور محسوب می‌شود. می‌توانم در این خصوص خودم را مثال بزنم.
بفرمایید.
در المپیک آتلانتا رکورد شخصی‌ام را در دوی 10 هزار متر زدم. من همچنین 22 ثانیه رکورد وجدان‌زاده را جابجا کردم که این رکورد هنوز به نام من باقی مانده است. ماندگاری رکورد نشان می‌دهد که این رکورد در زمان خودش ارزشمند بوده است. من در دور مقدماتی با گبری سیلاسی رقابت کردم او یک دور من را جا گذاشت و اول گروه شد. من 400 متر از نفر اول عقب ماندم. وقتی مسابقات شب تمام شد، فردای این رقابت برایم بلیت گرفتند تا به ایران برگردم. حتی احترام نگذاشتند تا بتوانم فینال 10 هزار متر را تماشا کنم. من فکر می‌کردم می‌مانم تا فینال این ماده و سه هزار متر با مانع را که رشته تخصصی‌ام بود، ببینم. المپیک یک کلاس آموزشی است و ما با شرکت در آن چیزهای زیادی یاد می‌گیریم. من نمی‌دانم چرا مدیران به این موضوع فکر نمی‌کنند.
یعنی حضور در المپیک می‌تواند از نظر مدیریتی هم مفید باشد؟
یک ورزشکار با حضور در المپیک می‌تواند مواردی را یاد بگیرد که می‌تواند برای آینده کشورش مفید باشد. از نظر مدیریتی می‌توان نکات زیادی را از برگزاری مسابقات، سیستم حمل و نقل، تغذیه، پشتیبانی، نگهداری اماکن و... یاد گرفت و حیف است فکر کنیم که یک ورزشکار به المپیک می‌رود، ورزش می‌کند و برمی‌گردد. من هر چیزی را که یاد گرفتم و در مدیریت به کار بردم، به خاطر 75 سفری بود که به دلیل عضویت در تیم ملی داشتم. سعی می‌کنم تا جایی که می‌توانم برای کشورم از این تجربیات استفاده کنم. چرا که پول این کشور خرج افرادی مانند من شده است. نگاه من به المپیک اینگونه است که حضورمان یک موفقیت به شمار می‌رود. اهتزاز پرچم، رژه کاروان، به خط پایان رسیدنها، تمام کردن مسابقات موفقیت است. در دو المپیک گذشته در رشته خودم می‌گویم و اسمی هم نمی‌برم تا باعث تضعیف روحیه نشوم. 10 سهمیه کسب کرده بودیم اگر ورزشکاران رکوردهای خود را ثبت می‌کردند و رکوردهایی که باعث ورودشان به المپیک می‌شد را تکرار می‌کردند، باور کنید ما مانند احسان حدادی باز هم در دوومیدانی مدال کسب می‌کردیم.
اما ما در ورزش‌های رکوردی حتی در برخی از رشته‌ها نتوانسته‌ایم همان رکورد خودمان را حفظ کنیم...
ما هم باید هنر کسب سهمیه و هم حفظ آن را داشته باشیم تا روزی که می‌خواهیم اعزام داشته باشیم، هنر نمایش این رکوردها را در المپیک هم داشته باشیم. هر کجا غفلت کنیم، از همان جا ضربه می‌خوریم. اگر تلاش نکنیم که ورودی المپیک را کسب کنیم، قافیه المپیک را باخته‌ایم. اگر رکورد ورودی را کسب کردیم و حفظ نکردیم، ورزشکار از دست می‌رود. اگر روزها و هفته‌های منتهی به المپیک خوب تمرین نکنیم، میدان نبینیم، اردو نرویم، تغذیه مناسب نداشته باشیم، نتیجه‌ای که می‌خواهیم حاصل نمی‌شود. حتی برعکس اگر ورزشکار زیاد تمرین کند که من تجربه آن را داشتم، بدن ورزشکار خالی می‌کند. من فینال سه هزار متر و 5 هزار متر با مانع را به خاطر تمرینات زیاد خراب کردم.
شرایط مدیریتی را برای اعزام کاروان خوب به المپیک چطور می‌بینید؟
فشارهای مختلف در کشور وجود دارد باید با سعه صدر و شعور خوب مدیریتی، مدیران را درک کنیم. مردم دوست دارند ببینند که مدیران خوب کار کرده‌اند و ورزشکار هم تلاش کرده است. حالا نتیجه چه می‌شود اینکه نباید باعث تاسف شود. مردم خوب متوجه می‌شوند که ورزشکار و تیم چگونه تمرین کرده است. من شرایط سخت مدیریت ورزش را کاملا درک می‌کنم و به همه آنها در کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش خدا قوت می‌گویم.
24 شهریورماه داورزنی برای ریاست فدراسیون والیبال ثبت‌نام کرد و از ان زمان تاکنون فکری برای این پست نشده است، این موضوع به ورزش کشور آسیب نمی‌رساند؟
امیدوارم هر چه سریع‌تر این معاونت کلیدی تعیین تکلیف شود. حوزه قهرمانی یکی از مهمترین معاونت‌های وزارت ورزش محسوب می‌شود. انشاالله زودتر به سرانجام برسد.
در این شرایط برخی از فدراسیون‌ها بلاتکلیف هستند و حتی مدت‌های زیادی با سرپرست اداره شده‌اند مانند والیبال، نظرتان در این باره چیست؟
امیدوارم مجامع انتخاباتی زودتر برگزار شود. بلاتکلیفی فدراسیون‌ها تاثیر مستقیمی در مدیریت فدراسیون می‌گذارد. مدیریت فدراسیون باید به صورت کارآمد و اثربخش اداره شود. هم کارایی مهم است هم اثربخشی. وقتی فدراسیون در دوران سرپرستی باشد عزیزانی که به عنوان سرپرست معرفی می‌شوند اختیارات، شجاعت، تصمیم‌گیری و نفوذ خاص یک رئیس را ندارند. چون فرامین یک سرپرست اثربخشی ندارد، او یک کمک کننده است به همین دلیل در برخی از فدراسیون‌ها تاثیر منفی را خواهد گذاشت. امیدوارم در المپیک 2020 بدرخشیم و پرچم ایران بارها بالا برود. همه عاشق این هستیم که مدال بگیریم اما اگر مدالی کسب نشد، مردم آنقدر معرفت دارند که بگویند چیزی از ارزش‌های ورزشکاران ما کم نخواهد شد.
شرایط تیم ملی امید ایران برای حضور در المپیک چگونه است؟ به صعود امیدوارید؟
امیدوارم قسمت شود و تیم فوتبال امید در المپیک شرکت کند. بسکتبال سهمیه المپیک را گرفت، والیبال کار سختی پیش رو دارد، امیدواریم تیم امید هم بتواند به المپیک برود. این تیم از قبل از انقلاب نتوانسته در این رویداد مهم شرکت کند. در ایران مشخص نیست چرا جایگاه تیم فوتبال امید را جدی نمی‌گیریم. مشکلاتی در خصوص دعوت از بازیکنان، عدم همکاری باشگاه‌ها و تغییر بازی‌های تیم‌ها به خاطر تیم امید وجود دارد. من امیدوارم تیم ملی امید المپیکی شود اما اگر نشد، برای المپیک 2024 باید یک برنامه‌ریزی جدی داشت. این تیم هم باید مانند تیم فوتبال بزرگسالان از جایگاه خاصی برخوردار شود.
درباره تیم ملی فوتبال این روزها خبرهای زیادی به گوش می‌رسد و برخی نتایج در مقدماتی جام جهانی کارشناسان را نگران کرده است؟
آنطور که شنیدم ویلموتس که بعد از کی‌روش هدایت تیم ایران را بر عهده گرفت، می‌خواهد از کشور خارج شود. امیدوارم مربی خوب دیگری انتخاب کنند. این روزها بحث سر این است که مربی ایرانی داشته باشیم یا خارجی. این یک تصمیم تخصصی است که فدراسیون باید آن را بگیرد. امیدوارم با توجه به تجربه فدراسیون فوتبال بهترین تصمیم گرفته شود. اخباری که به گوش می‌رسد حاکی از این است که تصمیم خوبی اتخاذ خواهد شد.امیدوارم هر تصمیمی که فدراسیون گرفت باشگاه‌ها و مدیران از آن حمایت کنند.به یاد ندارم در هیچ دوره‌ای مسئولان فدراسیون‌ها و مربیان نخواهند که موفق شوند. گاهی اوقات باید به تثبیت مدیریت و اتخاذ تصمیم خوب کمک کنیم. گاهی اوقات باید کمک کنیم تا حاشیه‌ها زیاد نشود.
در تیم ملی فوتبال این روزها حاشیه‌های زیادی مطرح می‌شود...
برای تیم ملی فوتبال این روزها حاشیه زیاد درست شده است. هر کسی به خودش اجازه می‌دهد در خصوص این تیم اظهار نظر کند. تصمیم‌گیری، نقد و صحبت باید توسط کسانی صورت بگیرد که تخصص این رشته را دارند. مثلا اگر من صحبتی را در مورد تیم فوتبال مطرح کنم و درست هم باشد چه ضمانت اجرایی دارد؟ به غیر از اینکه ممکن است خدای نکرده موج منفی ایجاد کنیم. افرادی که در فدراسیون هستند مشکلات را می‌شناسند و شاید نتوانند این مشکلات را به بیرون منعکس کنند.
زمانی که 4 سال در وزارت ورزش بودم، مشکلاتی را از فدراسیون‌ها از جمله فوتبال می‌دانستم که می‌خواستیم با درایت حل کنیم اما وقتی به بیرون درز پیدا می‌کرد، نمی‌شد مشکل را به خوبی حل کرد. با توجه به بنیه فدراسیون فوتبال و حضور تاج، حتما تصمیمات خوبی گرفته می‌شود. این تیم ملی کشور است. وقتی تیم فوتبال پیروز می‌شود، همه به خیابان‌ها می‌ریزیم و اشک شوق می‌ریزیم. وقتی حالمان با موفقیت این تیم خوب می‌شود اجازه دهیم مسئولان کار خودشان را بکنند و تیم نتیجه بگیرد.
