به گزارش مشرق، علی فتحاللهزاده، همان مدیری که از دهه ۷۰، نامش با نام استقلال در هم آمیخته، با وجود تمام انتقادهایش به وزارت ورزش و امیرحسین فتحی، یک بار دیگر کاندیدای مدیرعاملی این باشگاه شد.
او در همین لحظهای که شما روی این تیتر و مطلب کلیک کردهاید و مشغول خواندن هستید، مقابل آقای وزیر در وزارت ورزش نشسته است.
پیش از آن که فتحاللهزاده به آقای وزیر توضیح واضحات بدهد، ما خدمت ایشان عرض میکنیم شرایط باشگاه استقلال با سالهایی که او برای تیمش سرمربی انتخاب میکرد بسیار متفاوت شده است.
نسل قدیم به خوبی از انتخاب رولند کخ توسط فتحاللهزاده با خبر است و میداند محصول آن نوع مدیریت سرانجام چه بود و استقلال به کدام جایگاه رسید. انتخابهای بعدی فتحاللهزاده هم جملگی جای بحث دارد و نحوه اداره باشگاه توسط او میتواند فقط وقت ما و شما را بگیرد. مسئله این است که این استقلال با آن استقلالی که فتحاللهزاده با کدخدامنشی ادارهاش میکرد تفاوتی ویژه دارد.
استقلال هم اکنون صاحب یک مربی ایتالیایی به نام استراماچونی است. مردی مقبول با ویژگیهای شخصی کاملا متفاوت؛ همان مربی خاصی که هیچوقت فتحاللهزاده در دوران مدیریتش در استقلال، سلیقه یا شرایط انتخابش را نداشت.
بیشتر بخوانید:
فتحاللهزاده با چکهایش به استقلال کمک میکند
حالا مدیر استقلال (هر کسی که میخواهد باشد) فقط با بازگشت استراماچونی است که نزد هواداران، هیبت و جایگاهی تازه پیدا میکند. آیا فتحللهزاده چنین توانی در خودش میبیند یا دست به انتخابهای تکراری مثل تمام سالهایی که مدیر همین باشگاه بود میزند؟
دنیا میداند اگر شرایط اقتصادی کشور ما حالت اورژانسی دارد، تحریمها در مباحث مالی و بانکی تاثیر بسزایی داشتهاند؛ در نتیجه فتحاللهزاده، نه کارشناس FATF است که بتواند در بحث واریز پول به حساب استراماچونی در ایتالیا معجزه کند، نه میتواند با ترامپ برای رفع تحریمها وارد مذاکره بشود. از این مهمتر اما این است که شیوههای قبلی فتحاللهزاده در استقلال حالت پوپولیستی داشت و او میخواست با انفجار بمبهای نقلوانتقالاتی، نبض بازار را در دست بگیرد و اسم و رسمی هم در کند؛ در حالی که سرمربی ایتالیایی استقلال اهل بمب و این حرفها نیست و تیمش را خیلی ساده و جمع و جور بست. او نیازی به انفجار بمب ندارد و از سوی دیگر، راه حل کدخدامنشی و منقضی شده فتحاللهزاده بابت اهدای چک شخصی به این و آن هم دیگر جوابگو نیست؛ چون استراماچونی چک شخصی فتحاللهزاده را نمیپذیرد یا برای دریافت مطالباتش به پارکینگ دفتر او نمیرود و اتوموبیل لکسوس را به جای بخشی از مبلغ قراردادش تاخت نمیزند!
شیوه مدیریت با آن سالهایی که فتحاللهزاده بود به طور کلی عوض شده، قواعد بازی متحول شده و معلوم نیست مدیری که برای مذاکره امروز با آقای وزیر چند سال صبر کرد و حرص خورد، چگونه میخواهد همان فتحاللهزاده همیشگی باشد اما مشکلات مالی و سخت افزای به شدت حاد استقلال را حل و فصل کند؟