به گزارش مشرق، بسیاری خروج زودهنگام ناپولی از لیگ اروپای فصل 18-2017 را به تمرکز این تیم روی سری آ و جنگ قهرمانی با یوونتوس مربوط می‌دانستند. هرچند ناپولی علیرغم گذراندن بهترین فصل خود در تاریخ سری آ (از نظر امتیاز) باز هم نتوانست به قهرمانی برسد، اما سرمربی این تیم همان شکست تلخ اروپایی برابر لایپزیش را به زیربنای یک روند درخشان 2 ساله تبدیل کرد. 

یوونتوس چهارشنبه شب و در شرایطی که از صعود و حتی صدرنشینی خود در گروه D مطمئن بود، با ترکیبی قدرتمند به بای آرنا رفت و با نتیجه 2-0 لورکوزن را شکست داد تا با کسب 16 امتیاز، به عنوان سومین سرگروه مقتدر (بعد از بایرن مونیخ و پاریسن‌ژرمن) به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان برسد. 

یوونتوس کار خود در رقابت های این فصل لیگ قهرمانان را با یک تساوی ثانیه آخری برابر اتلتیکومادرید آغاز کرد؛ جایی که تا دقیقه 70 با دو گل در خانه حریف پیش بود اما سرانجام در دقیقه 90 مغلوب اتلتی و هکتور هررا شد تا فصل را با تساوی 2-2 آغاز کند؛ اما کسب 5 پیروزی متوالی (که در میان آن ها پیروزی 1-0 مقابل اتلتیکومادرید هم دیده می‌شود) موجب شد یووه مرحله گروهی را با کسب 16 امتیاز از 18 امتیاز ممکن به پایان برساند.

بیشتر بخوانید:

جدی ترین مدعی قهرمانی در اروپا از نگاه سرمربی یووه

در شرایطی که تیمی مثل بارسلونا با بازیکنان ذخیره خود دیدار روز پایانی برابر اینترمیلان را برگزار کرد، یووه ترجیح داد دیدار تشریفاتی خود را هم با ترکیبی قدرتمند و حضور ثابت رونالدو، هیگواین، برناردسکی و پیانیچ برگزار کند؛ اتفاقی که می‌توان ریشه آن را در رکورد عجیب و غریب سرمربی این تیم جست و جو کرد. 

مائوریتسیو ساری خداحافظی تلخی با لیگ قهرمانان فصل 18-2017 داشت، جایی که تیمش با کسب تنها 6 امتیاز از 6 بازی (در گروهی متشکل از منچسترسیتی، شاختار دونتسک و فاینورد) به جایگاه سوم رسید و راهی لیگ اروپا شد. در این فاصله (پایان مرحله گروهی تا از سرگیری مسابقات دور حذفی) ناپولی صدر جدول سری آ را از یوونتوس قاپید و همگان احتمال می‌دادند این تیم برای حفظ این جایگاه، لیگ اروپا را فدای سری آ کند.

ناپولی در یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا به سد سخت لایپزیش برخورد کرد و در بازی رفت، در سن‌پائولو با نتیجه 3-1 مغلوب شد تا تمامی فرضیه ها رنگ واقعیت به خود گیرد. البته برخلاف انتظارات، ناپولی در بازی برگشت نمایشی درخشان داشت و با پیروزی 2-0، تنها با گل زده کمتر در خانه حریف از گردونه رقابت ها کنار رفت. شاید در آن زمان (15 فوریه 2018) کمتر کسی تصور می‌کرد این شکست خانگی، برای حدود 2 سال آخرین شکست مائوریتسیو ساری در مسابقات اروپایی باشد.

ساری در پایان فصل 18-2017 از ناپولی جدا شد و هدایت چلسی را به دست گرفت؛ تیمی که با توجه به حضور در رده پنجم لیگ برتر فصل قبل، به لیگ اروپا تبعید شده بود. چلسی در 5 بازی نخست خود در مرحله گروهی پائوک و باته بوریسوف (2 بار) و ویدی را شکست داد و در بازی تشریفاتی پایانی، با تساوی 2-2 مقابل ویدی مجارستان متوقف شد. 

در مرحله حذفی و در مراحل یک شانزدهم، یک هشتم و یک چهارم نهایی آبی های لندن به ترتیب مالمو، دینامو کیف و اسلاویا پراگ را رفت و برگشت شکست دادند و در نیمه نهایی به آینتراخت فرانکفورت رسیدند. دو تساوی 1-1 برابر تیم آلمانی کار را به ضربات پنالتی کشاند و چلسی موفق شد با پیروزی 4-3، راهی فینال و دیدار برابر آرسنال شود.

چلسی در فینال باکو هم با درخشش ادن هازارد آرسنال را 4-1 مغلوب کرد تا در مجموع 15 مسابقه، با 12 برد و 3 تساوی شایسته ترین تیم برای کسب قهرمانی شناخته شود. 

حضور در یوونتوس، ساری را پس از یک فصل غیبت، دوباره به لیگ قهرمانان بازگردانده اما بزرگتر شدن رقبا، هیچ خللی در روند ترسناک ساری نداشته است. همانند فصل قبل و مرحله گروهی لیگ اروپا با چلسی، ساری مرحله گروهی لیگ قهرمانان با یوونتوس را هم با 16 امتیاز به پایان رسانده تا اکنون یک رکورد عجیب و غریب به ثبت رسانده باشد. 

بعد از شکست 3-1 برابر لایپزیش، ساری در 22 بازی اروپایی مربیگری کرده (یک بازی با ناپولی، 15 بازی با چلسی و 6 بازی با یوونتوس) و در این بازی ها به آمار خیره کننده 18 برد و 4 تساوی دست یافته است. با توجه به تعطیل شدن مسابقات و از سرگیری رقابت های مرحله یک هشتم تا دهه دوم فوریه 2020، می‌توان گفت ساری روند 2 ساله بدون شکستی در رقابت های اروپایی به نام خود ثبت کرده است.

آمار نشان می‌دهد تنها 2 سرمربی در تاریخ مسابقات اروپایی توانسته اند روند طولانی تری نسبت به ساری ثبت کنند؛ در جایگاه نخست سرآلکس فرگوسن سرمربی افسانه ای منچستریونایتد با 25 بازی بدون شکست قرار دارد.

منچستریونایتد در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی فصل 07-2006 با نتیجه 3-0 مغلوب میلان شد تا در یک قدمی فینال آتن، از گردونه رقابت ها کنار رود. پس از آن منچستر در 6 بازی مرحله گروهی فصل 08-2007 با 5 برد و یک تساوی به مرحله حذفی رسید و در این مرحله نیز با 4 برد و 2 تساوی، راهی فینال مسکو شد. یونایتد در فینال نیز بعد از تساوی 1-1 برابر چلسی، در ضربات پنالتی به پیروزی 6-5 رسید تا برای سومین بار، قهرمان اروپا شود. 

مدافع عنوان قهرمانی فصل 09-2008 را با فرمی دور از انتظار آغاز کرد و مرحله گروهی را با کسب تنها 2 برد (و 4 تساوی) پشت سر گذاشت. با این حال، روند یونایتد در مرحله حذفی با کسب 4 برد و 2 تساوی، برای حضور دوباره شیاطین سرخ در فینال اروپا کافی بود. سرانجام پپ گواردیولا و بارسلونا با پیروزی 2-0 در فینال رم، ترمز فرگی را کشیدند و یونایتد را بعد از 2 سال، در اروپا مغلوب کردند.

در فاصله دیدار نیمه نهایی 2007 در سن‌سیرو و فینال 2009 در المپیکوی رم، منچستریونایتد 25 بار در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و در این بازی ها 15 برد و 10 تساوی کسب کرد. مائوریتسیو ساری برای آن که بتواند از رکورد سرآلکس فرگوسن عبور کند، ناچار است مراحل یک هشتم و یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان را بدون شکست سپری کرده و به سلامت به نیمه نهایی برسد؛ اتفاقی که وقوع آن، اندکی دور از ذهن به نظر می‌رسد. 

البته میان ساری و فرگوسن، یک نام کاریزماتیک دیگر هم به چشم می‌خورد؛ اسون گوران اریکسون سرمربی پیشین تیم ملی انگلستان و باشگاه لاتزیو، توانست در فاصله سال های 1980 تا 1983 به همراه گوتبورگ (سوئد) و بنفیکا در 23 بازی اروپایی شکست ناپذیر بماند. او در فصل 82-1981 با گوتبورگ به قهرمانی در جام یوفا رسید و یک فصل بعد با بنفیکا، دوباره طعم حضور در فینال این جام را چشید. هرچند شکست مقابل آندرلخت در این مرحله، کام اریکسون و پرتغالی ها را تلخ کرد. 

ساری با گذراندن مرحله یک هشتم نهایی بدون شکست، از رکورد اریکسون عبور خواهد کرد، اما بدون این دستاورد هم ساری توانسته نام خود را در اروپا تثبیت کند؛ مرد 60 ساله ای که تا 15 سال قبل، به مربیگری به چشم شغل دوم خود (پس از بانکداری!) نگاه می‌کرد، اکنون توانسته در رقابت های قاره ای روند 2 ساله بدون شکستی را پشت سر بگذارد و مو به مو با شخصیت های بزرگ مربیگری فوتبال جهان حرکت کند.