به گزارش مشرق، بیماری اوتیسم که با نام اختلال طیف اوتیسم شناخته می‌شود وضعیت پیچیده‌ای است که شامل مشکلات ارتباطی و رفتاری می‌شود. افراد مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط دچار مشکل هستند و از آنجا که این بیماران در درک آنچه دیگران فکر و احساس می‌کنند ناتوانند این ناتوانی را در بیان خودشان از طریق کلام، زبان بدن و حتی لمس کردن نشان می‌دهند.

بیشتر بخوانید:

تولد زودهنگام «نوزاد» چه بیماری‌هایی را به دنبال دارد؟‌

چگونه با کودکان بیش‌فعال برخورد کنیم؟

اختلال طیف اوتیسم باعث می‌شود مبتلایان به این بیماری در یادگیری هم دچار مشکل باشند و مهارت‌های آنها به‌طور ناهماهنگ رشد کند، برای مثال ممکن است این افراد در برقراری ارتباط دچار مشکل شده ولی به‌طور غیرمعمول در هنر، موسیقی و ریاضی خوب باشند. علائم بیماری اوتیسم چیست؟ نشانه‌های اوتیسم پیش از رسیدن کودک به سن ۳ سالگی بروز می‌کند هر چند در برخی از افراد این علائم از بدو تولد خود را نشان می‌دهد.

برخی از نشانه‌های شایع این بیماری عبارتند از: عدم برقراری تماس چشمی، طیف محدودی از علاقه‌مندی‌ها یا ابراز علاقه شدید در موضوعات خاص، انجام چندباره یک فعالیت یا تکرار یک عبارت یا کلمه، حساسیت بالا به صدا، بو یا مناظری که برای سایرین عادی به‌نظر می‌رسد، عدم تمایل به نوازش و یا در آغوش گرفتن. علت بیماری اوتیسم چیست؟ دقیقاً علت بروز این بیماری مشخص نیست ولی می‌تواند ناشی از بروز مشکل در برخی از قسمت‌های مغز که در تفسیر حواس و فرآیند ارتباط زبانی باشد.

این بیماری در پسران ۴ برابر دختران است و عوامل اجتماعی همچون نژاد، قومیت، سبک زندگی و تحصیلات در آن دخیل نیستند. به‌طورکلی بالا بودن سن والد و اختلالات ژنتیکی احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. مصرف برخی از داروهای ضد تشنج و همچنین مشروبات الکلی، ابتلای مادر به دیابت و چاقی احتمال بروز اوتیسم در فرزندان را افزایش می‌دهد.

نکته مهم در ارتباط با این بیماری این است که این بیماری هیچ واکسنی ندارد. راه‌های درمان اوتیسم چیست؟ هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد ولی در صورت آگاهی به‌موقع از آن می‌توان از طریق رفتاردرمانی، کاردرمانی و همچنین گفتاردرمانی مهارت‌های ارتباطی این افراد را بهبود بخشیده و علائم آن را کمرنگ کرد. البته مصرف برخی از داروها می‌تواند در کاهش بیش‌فعالی و اضطراب این افراد مؤثر باشد.

منبع: آنا