به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
شهربانو امامی در روزنامه سازندگی نوشت: درست است که بخشی نارضایتیها به عوامل بینالمللی و عوامل مداخلهگر خارجی برمیگردد که از دست ما خارج است اما بخشی از آن چیزی که سپهر سیاسی کشور را دچار یأس و ناامیدی کرد مربوط به کارکرد ما اصلاحطلبان و دولت و بخشی دیگر مربوط به کارکرد جریان رقیب است. واقعیت این است که تا انتخابات سال ۹۶ اصلاحطلبان گامهای درستی برداشتند.
بیشتر بخوانید:
باهنر: اصلاحطلبان میخواهند خود را از عملکرد دولت مبرا کنند
اما الان با توجه به اینکه به هر دلیل هم دولت کارکرد خودش را ندارد و هم وعدهها و تدابیری که باید اندیشیده میشد روی زمین مانده است. در این شرایط عملکرد درونی دولت نیز با چالشهایی مواجه شده و دولت از انسجام درونی که باید برخوردار نیست. اگرچه کم و بیش این امر در دولتهای دوم رخ میدهد اما در دولت دوازدهم این موضوع از همان روزهای اول مشهود بود. یعنی در انتخاب هیئت وزیران اشتباهات استراتژیکی و انسجام درونی دولت از بین رفت و به یک معنا از همان ابتدا ناسپاسی نسبت به رأی مردم آغاز شد.
بهعلاوه یک هنر بیتدبیری آقای روحانی و هیئت وزیران این بود که مجلسی که اکثریت آن با زحمات اصلاحطلبان اکثریت توافق دولت بود را به اقلیت موافق تبدیل کردند. در کنار اینها شرایط اقتصادی کشور و تصمیمات مربوط به آن هم باید تدابیر ویژه اتخاذ میشد که این مهم هم رخ نداد. خب در این شرایط مردم معترض شدند.
وی در پایان مینویسد: شورای عالی اصلاحطلبان قرار بود بعد از سال ۹۴ آسیبشناسی کند و موقعیت خود را در سراسر کشور نهادینه کند. در حالی که این اتفاق نیفتاد. در شورای عالی مجری و ناظر انتخابات یکسان شد. عدهای که خودشان در دور اول شورای عالی حاضر بودند به مجلس رفتند و عدهای به شورا آمدند. در نتیجه نهادی که باید بهعنوان نهاد تنظیمکننده و تبیینکننده استراتژیهای انتخاباتی باشد خودش درگیر کارهای اجرایی شد. این را بعد از دوم خرداد هم تجربه کردیم و از همین ناحیه آسیب خوردیم و باز هم فرصتسوزی شد و در این انتخابات در عمل هیچ استراتژیای نداشتیم. در نتیجه بیعملی اصلاحطلبان و بیتدبیری دولت مردم هم ناامید از صندوقهای رأی شدند. در واقع باید گفت: از ماست که بر ماست!