به گزارش مشرق، در هفته های اخیر رسانه‌های هم‌سو با روابط عمومی وزارت نفت در حال تکرار اتهامات بی‌پایه و اساس درباره ماجرای بنزین پتروشیمی‌ها هستند. در حالی این رسانه‌ها مدعی هستند بنزین مورد استفاده در سال‌های 90 و 91 منشا آلودگی هوا و بیماری‌های همچون سرطان بوده است که بررسی‌های کارشناسی و مستندات علمی این ادعا را به صورت قاطع رد می‌کند.

بیشتر بخوانید:

وسایل نقلیه بنزینی و دیزلی بیشترین سهم آلودگی تهران را دارند

کفه ترازو تقصیر در آلودگی هوا به سمت کدام دستگاه است؟

*گزارش کمیسیون اصل 90 درباره آلایندگی بنزین پتروشیمی تنها گزارش این کمیسیون بود که هیچگاه قرائت نشد

در این راستا محمدعلی پورمختار عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس دهم و رئیس  کمیسیون اصل 90 مجلس نهم درباره بررسی موضوع بنزین پتروشیمی‌ها در مجلس نهم گفت: «در زمانی که بنده رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس بودم ما به صورت مفصل پرونده بنزین پتروشیمی‌ها را در کمیسیون اصل 90 بررسی کردیم و از کارشناسان و دستگاه‌های مرتبط دعوت کردیم که در جلسه کمیسیون مستندات خود را ارائه دهند. پس از بررسی‌های انجام شده ما به این نتیجه رسیدیم که بنزین پتروشیمی‌ها منشا آلودگی هوا نبوده است».

وی در ادامه اظهار داشت: «در آن زمان این ادعا مطرح شده بود که بنزین پتروشیمی‌ها باعث آلودگی هوا شده و در این راستا به آلودگی هوای پیرامون پمپ بنزین‌ها اشاره می‌کردند و این موضوع را به تمام شهر تعمیم می‌دادند. درباره‌ی این موضوع ما بررسی‌های مفصلی انجام دادیم که این ادعا را رد می‌کرد. کسانی که ادعا می‌کردند بنزین پتروشیمی‌ها باعث آلودگی شده صرفا آلودگی هوای پمپ بنزین‌ها را مبنا گذاشته بودند که این مبنا از نظر کارشناسان مورد تایید نبود و رد شد».

پورمختار همچنین خاطرنشان کرد: «پس از بررسی و نتیجه‌گیری درباره بنزین پتروشیمی‌ها، گزارش کمیسیون اصل 90 به هیئت رئیسه مجلس ارسال شد ولی هیئت رئیسه آن را در دستور کار صحن قرار نداد برای همین گزارش کمیسیون اصل 90 در صحن علنی قرائت نشد. گزارش‌های کمیسیون اصل 90 قاعدتا در صحن علنی مجلس قرائت می‌شوند اما در دوران ریاست بنده در کمیسیون اصل 90 فقط همین یک گزارش را قرائت نکردند و طبق نظر هیئت رئیسه در دستور کار صحن قرار نگرفت».

جمع‌بندی گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس نهم درباره وضعیت آلایندگی بنزین  های تولیدی صنایع پتروشیمی (ریفرمیت) که در تاریخ 20 بهمن ماه 93 چاپ شده بود، در ادامه آمده است:

«جمع‌بندی: با عنایت به مراتب فوق و بررسی مستندات، مدارک و گزارش‌های واصله و موجود، جمع‌بندی و نتایج حاصله به شرح زیر می‌باشد.

1- تاثیرگذاری بنزین عرضه شده در جایگاه‌های سوخت بر افزایش آلودگی هوای کلان‌شهر تهران فاقد هر گونه گزارش مستند علمی می‌باشد.

2- بنزین مصرفی تهران از طریق پالایشگاه‌های تهران و امام خمینی شازند تامین می‌شد و ریفرمیت پتروشیمی از جنوب به تهران ارسال نشده است.

3- ارتباط افزایش سرطان طی سال‌های گذشته با ریفرمیت تولیدی پتروشیمی‌ها از لحاظ علمی اثبات نشده است.

4- اغلب آزمایش‌های انجام گرفته در آزمایشگاه‌ها و سنجش آلاینده‌ها در ایستگاه‌های سنجش از جامعیت لازم برخوردار نبوده و قابل استناد نمی‌باشد.

5- آلاینده‌ها طیف وسیعی را شامل می‌گردد لذا تاکید صرف بر ترکیبات آلی فرار از اعتبار علمی لازم برخوردار نمی‌باشد.

6- میزان بنزن ریفرمیت تولیدی پتروشیمی‌ها برخی پایین‌تر و برخی مشابه ریفرمیت واحدهای پالایشگاهی می‌باشد. بنابراین بنزین تولیدشده از ریفرمیت پتروشیمی‌ها حداقل مشابه بنزین تولیدی پالایشگاه‌ها بوده است.

در پایان ذکر این نکته مهم ضرورت دارد که برای اطمینان علمی و جلب اعتماد افکار عمومی می‌بایست تدبیری اندیشید تا در این قبیل موارد سازمان مشخصی مثل سازمان ملی استاندارد، حق اظهار نظر تخصصی و علمی داشته باشد و اظهار نظر کارشناسی آن (بدون هرگونه ملاحظات غیرعلمی) فصل‌الخطاب مباحث مشابه گردد».

بدین صورت طبق گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس ادعای مسئولین فعلی وزارت نفت مبنی بر تاثیر بنزین پتروشیمی‌ها بر الودگی هوا رد می‌شود و طبق این گزارش اتفاقا بنزین پتروشیمی‌ها در برخی موارد کیفیت بالاتری هم از بنزین پالایشگاه‌ها داشته‌اند و به طور کلی کیفیت بنزین پتروشیمی‌ها مشابه بنزین پالایشگاه‌ها بوده است.

در این راستا جلیل سالاری قائم‌مقام اسبق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران نیز گفت: «با مقایسه آنالیزهای شرکت ملی پالایش و پخش از 14 واحد ریفورمیت در پالایشگاه‌ها و جداول ارائه شده پتروشیمی‌ها مشخص می‌شود که در بسیاری مواقع حتی کیفیت بنزین آنها از جمله در پتروشیمی نوری به مراتب بالاتر از پالایشگاه‌های آن زمان بوده است. لذا گزارش‌هایی که زنگنه و ابتکار درباره بنزین سال‌های 90 و 91 ارائه دادند غیرمستند بود و نهایتا کمیسیون اصل 90 آنها را رد کرد و گفت باید از مسیر تخصصی برخورد شود».

در ادامه برخی اسناد مربوط به 2 آنالیز انجام شده بر روی ریفورمیت پتروشیمی‌ نوری در سال 90 آورده شده است که نشان می‌دهد کیفیت این محصول از نظر شاخص درصد بنزن برخلاف ادعاهای مطرح شده بین 1 تا 2 درصد بوده که از این منظر استاندار لازم را دارا است.