بسوگ عزیزان که دادیم ز دست . قلوب پر از مهر ملت شکست . بداند ولی دشمن رذل و پست . اگر چه بظاهر بماتم نشست . از این حقه بازی نکرد هیچ سود . فقط نفرتش در دل ما فزود . محال است یک ملت باصفا . نباشد بعهد خودش با وفا تو کز عهد و ایمان نداری خبر . دهان بسته و از سپه نام مبر . ئدیدی چگونه بخفت کشاند . ابر مفسدی را بجایش نشاند؟ اذاق العدو صواریخنا . اضاء الظلام تواریخنا . پس ای نا جوانمرد بر گشته بخت . مکن کار خود زار و بیهوده سخت . با سلام و درد بر شما خواننده ی عزیز.