سرویس سیاست مشرق - اصلاح‌طلبان از تجربه سال ۸۲ و انتخابات هفتم برای امروز نیز بهره برده‌اند و اکنون با ادعای اینکه شورای نگهبان فضای رقابت از جناح اصلاح طلب را گرفته است به دنبال مظلوم نمایی و توجیه شکست احتمالی در انتخابات هستند. این تجربه نشان می‌دهد که آنان نه تنها در رفتار خود با شورای نگهبان صادق نیستند بلکه هیچ گاه با این واقعیت که ممکن است مردم به دلیل ضعف عملکرد اقبالی به جناح آنان نشان ندهد، کنار نمی‌آیند و همواره به دنبال بهانه جویی و لجاجت بوده‌اند.

اصلاح طلبان این روزها ادعا دارند که شورای نگهبان با رد صلاحیت‌هایی که انجام داده است فرصت رقابت را از آنان گرفته است و به همین دلیل لیست واحدی ارائه نخواهد شد.

اما این نخستین تجربه اصلاحات با این مواضع نیست. پس از دوران مجلس ششم و پرونده‌های جنجالی، تعداد زیادی از نمایندگان مجلس ششم برای دور هفتم رد صلاحیت شدند و این سرآغاز یک بحران سیاسی در کشور بود. نمایندگان رد صلاحیت شده و در راهروهای مجلس متحصن شدند و با شدیدترین حملات به شورای نگهبان و نظام خواستار تأیید صلاحیت خود بودند. پس از اعلام نظر شورای نگهبان در خصوص بررسی صلاحیت‌ها آنان دست به تاکتیک جدید "استعفا" زدند و ۱۲۵ نماینده استعفای خود را به هیئت رئیسه تحویل دادند.

تحصن نمایندگان که از ۲۱ دیماه آغاز شده بود تا پایان اعلام نظر نهایی شورای نگهبان ادامه یافت و در این مدت اصلاح‌طلبان همانند امروز ضمن اعلام اینکه با کمبود کاندیدا مواجه هستیم از عدم مشارکت در انتخابات صحبت به عمل می‌آوردند و شورای نگهبان را متهم به جناحی عمل کردن نمودند.

بیشتر بخوانید:

دروغ بزرگ؛ حذف اصلاح‌طلبان از میدان رقابت

زورآزمایی کارگزاران با اتحاد ملت؛ کدام‌یک قدرتمندتر است؟

آنچه در ادامه می‌آید، قسمتی از نظرات اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس هفتم است:

دولت اصلاحات نیز که همراه نمایندگان بود شدت اعتراضات و بحران را تا جایی بالا بردند که استانداران و وزرات کشور به عنوان مجریان انتخابات هستند نظام را تهدید به برگزار نکردن انتخابات نمودند.

اصلاح طلبان که همه این فعالیت‌ها را برای تأیید صلاحیت شدن خود بی نتیجه دیدند سرانجام به ارائه لیست پرداختند و خط بطلانی بر مواضع قبلی خود کشیدند آنان علاوه بر ارائه لیست، مردم را دعوت به حضور پر شور در انتخابات کردند. لیست انتخاباتی که بسیاری از افراد برجسته اصلاح طلب را شامل می‌شد.

سرانجام اصلاح طلبان با تمام قوا در انتخابات شرکت کرده و تمام بدنه خود را برای آمدن پای صندوق‌های رأی تشویق نمودند اما نتیجه انتخابات نشان داد که علت از دست دادن مجلس نه رد صلاحیت‌ها بلکه نبود اقبال مردمی در آن دوران بوده است. نتیجه به نحوی فضات بار بود که کروبی رئیس مجلس ششم و سر لیست آنان برای تعداد محدود کرسی باقی مانده در دور دوم شرکت نکرد و تصمیم به مشارکت در آن دور را نیز به اصرار هم جناحان نسبت داد.

به نظر می‌رسد اصلاح طلبان پیش از انتخابات خود به شکست پی برده بودند و تمام ادعاها و بحران سازی‌ها صرفاً برای سرپوش نهادن بر این کاهش رأی بوده است. آنان از تجربه سال ۸۲ و انتخابات هفتم برای امروز نیز بهره برده‌اند و اکنون با ادعای اینکه شورای نگهبان فضای رقابت از جناح اصلاح طلب را گرفته است به دنبال مظلوم نمایی و توجیه شکست احتمالی در انتخابات هستند. این تجربه نشان می‌دهد که آنان نه تنها در رفتار خود با شورای نگهبان صادق نیستند بلکه هیچ گاه با این واقعیت که ممکن است مردم به دلیل ضعف عملکرد اقبالی به جناح آنان نشان ندهد، کنار نمی‌آیند و همواره به دنبال بهانه جویی و لجاجت بوده‌اند.